It's you, always. || Dutch

74.

POV Louis

We zijn eindelijk geland na een vlucht van heel veel uren, Harry heeft zijn best gedaan om me gerust te stellen en hij deed het super goed, van begin tot aan het einde. Ik loop naar de uitgang en pak Harry's hand vast, hij begeleid me van de trap af en gaat voor me staan zodra ik op de laatste trede sta. Zo zitten onze gezichten op precies dezelfde hoogte, hij legt zijn handen op mijn billen en glimlacht.

"Ik ben trots op je, lieverd!" Zegt hij oprecht en geeft me een lange kus, ik begin te blozen en leg mijn armen om zijn nek heen. Harry tilt me op en draait zich om, bij de eerste paar stappen die hij zet heeft hij mij in zijn armen en kijken we elkaar glimlachend aan.

"Je bent de beste, Hazza" Fluister ik en geef hem een kusje op zijn lippen, voorzichtig zet hij me neer en laat zijn vingers tussen de mijne glijden. We lopen naar binnen met de mensen die onze koffers meenemen, nog geen tien minuten later zijn we omringt door paparazzi. Ik druk me tegen Harry aan en kijk hem teleurgesteld aan.

"Het spijt me baby.. Ik weet het" Zegt hij zachtjes en legt zijn arm strak om mijn middel heen. We lopen gauw door in de hoop dat ze ons kwijtraken, Harry's beveiligers komen om ons heen lopen zodat we niet goed zijn te zien voor anderen.

We stappen in onze taxi die meteen verder rijd naar ons verblijf voor de eerste twee dagen, we hebben besloten om meerdere plekken te bezoeken ook al zijn we er maar voor een weekje. We vonden het zonde om weinig van het land te zien, Harry houd er gelukkig ook van om dingen te zien, net zoals ik.

"Ben je al eens in Vietnam geweest?" Vraag ik

"Mhm-mm, maar niet waar wij verblijven. Dat is nog helemaal nieuw voor me" Zegt hij terwijl hij naar buiten kijkt, zijn hand laat hij op mijn bovenbeen rusten. Ik glimlach en pak mijn telefoon erbij om een foto van hem te maken, hij draait zich om en kijkt recht in de camera. Ik maak nog een foto en grinnik.

"Baby.." Zeurt hij en laat zich tegen me aan vallen, ik glimlach en druk hem tegen me aan en kus zijn kruin.

"Wen er maar aan, Love" Fluister ik, Harry kijkt omhoog en glimlacht. Hij probeert bij mijn lippen te komen en geeft me een lief kusje.

Het leuke aan Harry is dat hij heel onzeker en stil word wanneer ik een foto van hem maak maar hij heeft totaal geen moeite met paparazzi of fotoshoots. Harry kijkt mee op mijn schermpje en bekijkt de twee foto's die ik van hem heb gemaakt.

"Prinses van me" Glimlach ik, Harry kijkt me lief aan en legt dan zijn hoofd weer tegen mijn borst. Nogsteeds is hij gevoelig als ik hem zo noem, alleen als we met zijn tweeën zijn noem ik hem zo en dat vind hij heel prettig. De fans hoeven van Harry niet alles te weten over ons en daar ben ik het mee eens.

Harry en ik hebben nooit bepaalde plekken gehad in onze relatie, we zijn bijvoorbeeld allebei heel mannelijk maar zo af en toe kunnen we beiden ook heel gevoelig zijn en hebben we ons moment. Ik noem Harry mijn prinses maar niet omdat hij de 'vrouw' in onze relatie is, hij vind het gewoon fijn als ik hem zo noem.

Na bijna een hele dag reizen zijn we eindelijk op onze eerste verblijfplaats, Harry stapt als eerst uit en helpt mij overeind. Ik kijk met mijn mond open naar het natuurgebied om ons heen en begin breed te glimlachen.

"Kijk Hazz, het is zo mooi hier!" Zeg ik enthousiast.

"Ik zie het, baby" Zegt Harry en komt achter me staan met zijn armen om me heen. "Hier gaan we ons prima vermaken, hmm?" Ik knik meteen.

"Meneer Tomlinson?" Vraagt een man achter ons, beiden draaien we ons om waardoor ik trots begin te glimlachen. Harry voelt zich een echte Tomlinson. "Uw koffers zijn naar uw verblijf gebracht" Deelt hij mee.