It's you, always. || Dutch

3.

Ik word wakker van de felle zon op mijn gezicht. Ohja.. vergeten het rolgordijn dicht te doen gisteravond. Ik check mijn telefoon, het is '9.15' in Londen. Wat betekent dat het in Nederland '10.15' is, het is hier een uur vroeger. Ik beantwoord alle berichtjes en stap uit bed. Ik loop naar de kast om kleding uit te zoeken voor vandaag. Het word een heren spijkershort met daarop een wit t-shirt. Op de achterkant staat 'say hii!' in pastel kleurtjes. Als finishing touch maak ik mijn look af met witte lage Vans. Ik fixeer mijn haar in de spiegel en loop naar beneden voor het ontbijt. Zo te horen staat er vandaag niets op de planning, alleen mijn vader heeft een kennismakingsgesprek op zijn nieuwe werk.

"Hoe was het gister Lott?"

"Het was zo gezellig! T zijn echt leuke meiden" Ik glimlach omdat ik haar eindelijk weer eens blij zie. Een jaar geleden was dat heel anders. Bij de rest van mijn gezin en mij ook.

"Fijn om te horen, ga je vandaag nog wat doen?"

"Jaa, ze hebben gevraagd of ik mee wilde shoppen"

"Oeh, klinkt gezellig. Have fun!"

-

Ik loop door een parkje in de buurt. De zon schijnt best vel dus heb ik mijn zonnebril op gezet. Na een uurtje loop ik richting het cafeetje waar ik gister ook was. Mijn zonnebril zet ik op mijn haar en loop naar binnen. Het is iets drukker dan gister, wanneer ik aan de beurt ben bestel ik een thee en weer zo'n lekkere donut.

"Hii!" Hoor ik iemand enthousiast achter me zeggen.
Ik draai me om en kijk een stukje omhoog om diegene aan te kunnen kunnen. Wauw, die groene ogen!

"S-sorry?"

"Hii, op de achterkant van je shirt staat; 'say hii'. So i did" Glimlacht de lange jongen.

"Oooh, wat stom! Helemaal vergeten.. Haii" Hij steekt een hand naar me uit, die ik aanneem.

"Ik ben Harry"

"Louis" Glimlach ik en draai me om voor mijn thee en roze donut met gekleurde spikkels. Ik zet een stap opzij zodat hij ook kan bestellen.

"Zou ik een Cappuccino mogen met uhm..-"

"Een donut!" Onderbreek ik hem. Hij moet lachen en herhaalt wat ik zei.

"Met een donut" Hij rekent af en loopt naar me toe.

"Dankjewel, het was leuk je te ontmoeten. Ik zie je vast nog eens!" Zegt hij

"Insgelijk, oh en geniet van je donut!" Grap ik. Een grote lach vormt zich op zijn gezicht.

"Dat moet lukken, bye!"

"Byee" Glimlach ik

Ik neem plaats op hetzelfde plekje als gister. Onder het eten geniet ik van de zon en gaan mijn gedachtes naar Harry. Het is echt een spontane lieve jongen met hele mooie ogen. Het waren net smaragden. Ik hoop dat ik hem nog eens tegen kom, zoals hij zei.

Voor nu loop ik naar huis om straks boodschappen te doen met mijn moeder en 2 jongste zusjes. Het is nog allemaal onbekend natuurlijk, ik begrijp dat ze me mee wil hebben. We rijden richting de supermarkt 'Sainsbury's'. We nemen 2 karren mee, Phoebe en Daisy til ik om de beurt op en zet ze in mijn karretje.

"Jongens.. Gedraag je even!" Ik grijns naar de tweeling en rij gewoon door. M'n moeder schut haar hoofd en loopt een stuk voor ons uit om niet voor schut te staan door haar kinderen. We lopen gelijk naar het goede pad, koekjes en snoepjes. Ik loop langs de schappen en de meiden pakken willekeurig etenswaren die ze lekker lijken. Ik ben dol op stroopwafels maar ik merk al gauw dat ze die hier niet kennen. Gelukkig hebben we heel wat meegenomen uit Nederland.

De 2 karren zitten haast bom vol dus lopen we naar de kassa's. Mijn moeder rekent af terwijl wij alles in tassen doen. We laden de auto in met de boodschappen tassen en brengen de karretjes terug. Tijdens de terug rit bekijken we de nieuwe omgeving nog eens goed. Het is hier duidelijk mooier dan in Nederland. De mensen zijn een stuk vriendelijker en staan open voor hulp. Dat mis ik wel in Nederland, pluspuntje voor Londen. De radio staat aan op de achtergrond waar ik aandachtig naar luister.

"Just stop your crying
It's a sign of the times
We gotta get away from here
We gotta get away from here
Stop your crying
Baby, it'll be alright
They told me that the end is near
We gotta get away from here"

Wauw, deze lyrics doet me echt denken aan mijn zus Fizzy. De tranen springen in mijn ogen, gauw kijk ik weg naar rechts om niet te laten zien dat ik traanogen heb. Ik wil me gewoon niet zwak opstellen, net zoals de tekst zegt; "Just stop your crying" De zanger is in elk geval zeer getalenteerd. Ik krijg niet zo gauw tranen door een liedje, maar deze.. Pfffhh

Na het avondeten ga ik nog even met Phoebe en Daisy naar buiten. We doen tikkertje in de voortuin met een heerlijke avondzon. Zodra ik bijna bij Daisy ben grijp ik haar vast en til haar de lucht in. We draaien een paar rondjes en dan zet ik haar weer op het gras neer. Ze rent gauw naar Phoebe maar ik ga nog gauw voor haar langs om Phoebe te redden. Met haar op mijn rug rennen we naar de andere kant, weg van Daisy. Natuurlijk niet op mijn snelst, dat houd ze nooit bij. Ik voel een hand op mijn arm wat maakt dat ik weer de tikker ben. Phoebe haal ik van mijn rug af en tik haar vlug.

"LOU! Dat is vals!" Lacht ze en rent Daisy haar kant op. Mijn ouders zitten vanaf het bankje op de veranda toe te kijken. Onder het rennen door voel ik mijn telefoon trillen. Ik haal hem uit mijn broekzak en zie dat het Luna is, gelijk druk ik op het groene knopje.

Facetime Luna❤️
"Haiiii"

"Hee Lou, wat ben je aan het doen. Ik hoor je hier nog hijgen" Ik draai mijn camera om naar de tweeling die nog tikkertje doen.

"Deed tikkertje met de kleintjes. Jaa ik weet het, een 20 jarige speelt tikkertje" Ik hoor haar grinniken

"Als ik daar was had ik net zo goed meegedaan Lou. Je doet het voor je zusjes"

"Kloptt, hey ik kwam vandaag iemand tegen. Harry heet hij, super aardige jongen!"

"Ohw?! Heb je met m gepraat?"

"Mhm-mm, maar het was geen lang gesprek. Hij moest er weer vandoor. Misschien zie ik hem nog eens" Luna knikt

"You never know! Verder nog mensen ontmoet?"

"Niet echt, maar het komt wel"

"Tuurlijk!"

Luna en ik hebben nog een hele poos gefacetimed. Wat fijn aan Luna is is dat de afstand blijkbaar niet uit maakt, ze is er altijd voor me. Ze luistert aandachtig naar elk woord dat ik zeg, en andersom natuurlijk ook.