It's you, always. || Dutch

56.

Vijf dagen later

POV Louis

Harry en ik zijn sinds gisterochtend weer thuis, in onze eigen vertrouwde omgeving. Mocht je je afvragen hoe de rest van de week in Nederland eruit zag, dan zal ik het even kort vertellen.

Harry en ik bleven dus bij Luna slapen omdat er veel fans voor haar huis stonden, dat allemaal omdat Rody zo nodig een foto van ons op haar verhaal moest zetten. Het was een onrustige nacht maar uiteindelijk is het toch goed gekomen dankzij een aantal beveiligers die ons daar weg hebben gehaald. Harry moest 'S avonds optreden en daarna mocht een groep fans hem en de band ontmoeten, het bestond uit foto's, handtekeningen, je begrijpt het wel.

Die dag erna hebben we uitgeslapen, en 'S middags zijn we met de band op een terrasje gaan zitten. Enorm gezellig natuurlijk, richting de avond hebben we een grote wandeling gemaakt zodat iedereen wat rust kon ervaren.

Eigenlijk hebben we elke dag wel een restaurantje gepakt, ik moet er nog best aan wennen. Sommige dingen zijn heel nieuw voor mij omdat ik al die jaren hiervoor het normale, saaie leven heb geleefd. Omdat mijn ouders veel werkten deed ik het huishouden en kookte ik voor het gezin. En tot de dag van vandaag zit dat er nogsteeds in, Harry probeert me vaak voor te zijn zodat ik het niet meer kan doen. Hij vind dat ik teveel doe, misschien heeft hij wel gelijk maar ik vind het geen probleem. Maar wel heel lief dat hij zo aan me denkt.

De één na laatste dag heb ik in mijn eentje doorgebracht, nou ja, zonder Harry en de band. Ze vonden dat ik even mijn tijd moest nemen en dat ik even moest genieten van het feit dat ik even terug was in mijn oude dorp. Dus zo doende ben ik langs mijn oude voetbalclub geweest en heel toevallig was mijn team van toen er ook. We hebben bijgepraat en hebben een partijtje gedaan, het voelde even alsof ik weer terug was in mijn jeugd. En de rest van de dag heb ik gezellig met bekenden gezeten, een drankje gedaan en toen ging ik terug naar het hotel.

Op de laatste dag gingen we nog even naar mijn vriendengroep om het goed af te sluiten, het voelde niet goed om Nederland weer te verlaten na het voorgeval. Rody was er alleen niet bij, ik denk dat ze haar nogal schaamde om het feit wat ze heeft gedaan. Het liefst had ik haar nog even willen spreken en haar vertellen dat we het achter ons moesten laten. Wat ik ook deed, ze nam niet op, ze wilde me niet onder ogen komen. Verder was het heel gezellig, zelfs de band is mee geweest.

En nu sta ik weer in de keuken, heerlijk te koken voor ons beiden. De afgelopen dagen waren leuk, maar ik ben blij dat ik weer terug ben in Londen. Op dit moment besef ik me pas hoe thuis ik me voel in deze omgeving en hoe ongelukkig ik me heb gevoelt in Nederland toen ik daar nog woonde. Dankzij Harry is mijn leven heel anders uit gaan pakken, ik haal meer uit mijn leven, en ben zo ontzettend gelukkig!

"Lou, moet je eens lezen!" Zegt Harry enthousiast, ik veeg mijn tranen weg en draai me om.

"Baby? Waarom huil je?" Vraagt hij voorzichtig, ik glimlach en wurm mijn armen om zijn middel heen.

"Hmm?" Humt hij, ondertussen wrijft hij over mijn rug heen en kust mijn kruin.

"Ik besefte me even hoe gelukkig ik ben, met jou, en ik voel me een stuk beter hier in Londen" Zeg ik zachtjes en kijk hem daarna aan, in zijn mooie groene ogen.

"Ahw, ik vind het leuk om dat te horen! En ik ben ook super gelukkig, met jou en door jou" Zegt hij lief, we glimlachen en geven elkaar een paar kusjes.

"Wat moest ik lezen?" Vraag ik

"Ohja! Kom!" Zegt Harry enthousiast, ik giechel en loop achter hem aan. Bij de eettafel stopt hij en gaat op een stoel zitten, ik ga achter hem staan en kijk naar de brief in zijn hand.