It's you, always. || Dutch

39.

Vier maand later:

POV Louis

Harry en ik zijn inmiddels zo'n half jaar samen, de tijd vliegt als je het mij vraagt. In die tussentijd zijn we op tour geweest. Ik vond het geweldig om mee te maken! En even over mijn angst, die is er nogsteeds.. Helaas blijf ik het moeilijk vinden om veel lawaai om me heen te hebben, dus tijdens een concert heb ik er moeite mee, of wanneer er schreeuwende fans en paparazzi om me heen gaan staan. Ik kan er nu wel beter mee omgaan, in mezelf is het een chaos op dat moment maar je zal het niet snel merken van buitenaf. Iets waar Harry me bij heeft geholpen, ik vond het vreselijk als mensen zagen hoe angstig ik eigenlijk ben. Mensen zijn me wel gaan waarderen, Harry zegt dat ze gek op me zijn. Je zou het niet uit mijn mond horen komen, maar het is blijkbaar zo.

Het is december, een gezellige tijd van het jaar. Vandaag is officieel de kerstvakantie begonnen, dat betekent rust, nou ja.. Soort van. December is altijd een drukke maand, en dan ben ik ook nog eens jarig. Meestal pakken we niet echt groot uit, wie weet wat er dit jaar op de planning staat....

Luna en Jamie komen over 9 dagen ongeveer weer hier. De dag na tweede kerstdag, ze blijven tot en met oud en nieuw, daarna moeten ze helaas weer terug naar Nederland.

"Ben je klaar lieverd?" Roept Harry vanuit de hal

"Ik kan mijn schoenen niet vinden..." Zeg ik gefrustreerd..

"Je Vans? Die liggen voor bij de bank" Serieus.. Heb ik er dan echt overheen gekeken? Gauw strik ik mijn veters en ren naar de deur waar Harry op me wacht. Vandaag hebben we weer een interview samen. Die stond al heel lang gepland en ook al is het vakantie, we willen iets te doen hebben dan alleen maar lui zijn deze eerste week.

(De zinnen die onderstreept zijn, zegt de interviewer. Als er een H voor staat, zegt Harry het. Hetzelfde geld voor de L)

"Maak jezelf comfortabel, ga lekker zitten"

"Als allereerste en belangrijkste, hoe gaat het?"

H: "Het gaat super, ja, nogsteeds gelukkig met mijn lieve vriend en uhm.. Ik voel me goed!"

L: "Voor mij hetzelfde, al een half jaar zeer gelukkig!"

"Wat fijn om te horen! Dan gaan we maar beginnen bij de vragen van een aantal fans. Wat vond Louis van de tour?"

L: Ik begin te glimlachen. "Ik vond het geweldig. En ik geef eerlijk toe, het was ook best een rare ervaring. Maar nee, ik vond het fantastisch!"

H: "Het was voor mij ook heel anders deze keer. Tuurlijk wilde ik iedereen trots maken maar ik vond het belangrijkste dat Louis trots op me was, aan het einde van het concert. Niemand wachtte op me aan het einde van de show, en nu stond Louis daar wat me een heel fijn gevoel gaf. De fans zijn dol op hem!"

"Dat geloof ik inderdaad, heeft Harry je trots gemaakt?" Vraagt hij nieuwsgierig

L: "Ofcourse, ieder concert weer opnieuw" Ik knijp zachtjes in Harry's knie en voel zijn hand dan over mijn rug wrijven.

"Goed. En dan iets waar veel mensen nieuwsgierig naar zijn, wie was het kindje in de kinderwagen? Het ging overal viral dat jullie een kindje zouden hebben geadopteerd!"

L: Weer grinnik ik voor ik wat zeg. "Het grappige is dat Hazz en ik altijd het nieuws volgen, iets wat ik altijd al heb gedaan. Het blijft gek om jezelf te zien maar goed.. Die avond keken we ook, sommige geruchten waren echt crazy. Zoals nu al bekend is, is dat we geen vaderschap hebben, nog niet. We pasten die dag op het dochtertje van de beste vriendin van Gemma, Harry's zus. Maar voor een moment voelde het wel als ons dochtertje gek genoeg" Harry knikt ondertussen tijdens mijn verhaal.