POV Harry
"Alsjeblieft" Zeg ik terwijl ik de gevulde glazen op tafel zet, Ed en Taylor kwamen gezellig langs om bij te kletsen. Vanavond gaan we met zijn drieën richting het hotel waar we vier daagjes verblijven, Taylor wilde graag dat wij weer eens samen mee gingen naar haar concert dus zo doende. Louis blijft dit keer thuis aangezien Jamie, zijn beste vriend hier is, dan hebben ze even tijd voor elkaar. Het liefst had ik Louis bij me gehad maar soms is het goed om elkaar even los te laten.
"Dankje" Zeggen Ed en Taylor in koor, ik ga weer zitten in het hoekje van de bank en praten verder met waar we gebleven waren.
"Tay, weet je nog dat concert in Glasgow?" Vraagt Ed, ze kijkt hem geïrriteerd aan. Ik begin te grijzen aangezien ik ook nog heel goed weet wat er toen gebeurde, ze was zo druk met haar bewegingen tijdens haar uithaal dat ze weggleed met dr voet en toen languit op het podium lag. Ed en ik hebben zo hard gelachen om hoe het eruit zag!
"Oh hou op.." Zegt ze, ik begin te lachen maar probeer het meteen weer in te houden zodra ze me een bepaalde blik geeft. "Jij bent natuurlijk nooit gevallen, Harold?!" Zegt ze uitdagend en grinnikt.
"Hmm.. Alright Tay" Grinnik ik, ze heeft meer dan gelijk. Ik ben in totaal vaak genoeg gevallen , ze zit er alleen meer mee dan ik. Misschien een beetje schaamte, maar het heeft ook wel weer wat, het ziet er gewoon leuk uit.
Ondertussen dat Ed wat zegt kijk ik richting de hal omdat de deur dicht ging naar mijn idee, en gelijk had ik. Louis komt binnen maar stopt meteen zodra hij ziet dat ik niet alleen ben, zo lief hoe onzeker hij soms kan zijn terwijl het helemaal niet nodig is. Ik maak een gebaar dat hij verder mag komen, en met een verstopte grijns op zijn gezicht loopt hij verder, mijn kant op.
"Hey!" Zegt Louis tegen Ed en Taylor die inmiddels ook zien dat hij thuis is van zijn werk. Ik bestudeer zijn gezicht eens goed en zie hem steeds meer grijnzen.
"Hii baby" Fluister ik nu Louis op mijn schoot zit, hij geeft me een klein kusje en glimlacht.
"Hii" Fluistert hij terug
"Waarom zit je zo te grijnzen?" Grinnik ik, hij kijkt even omlaag en dan weer naar mij, met een grote glimlach. "Hmm?" Hum ik en leg mijn handen op zijn onderrug.
"Ik heb net een gesprek gehad met Sienna" Vertelt hij
"En?" Vraagt Taylor nieuwsgierig, ik wrijf over zijn rug heen en wacht geduldig af op wat hij ons gaat vertellen.
"Ik ben gepromoveerd tot manager" Zegt hij trots, ik bijt glimlachend op mijn lip. Wat ben ik ongelofelijk trots op mijn jongen, dit is iets wat hij altijd al graag wilde en ik weet zeker dat hij een goede manager zal zijn voor zijn collega's.
"Wat goed Lou! Gefeliciteerd!" Zegt Ed met een oprechte lach, Taylor is zo te zien ook erg enthousiast voor hem en feliciteert hem ook.
"Dankjewel" Zegt Louis verlegen, ik druk mijn lippen zachtjes op die van hem en laat ze daar eventjes rusten. Rustig trek ik terug en geef nog twee korte kusjes, hij giechelt en legt zijn handen op mijn schouders.
"Gefeliciteerd lieffie, ik ben super trots op je" Vertel ik hem waardoor hij nog meer verlegen word, zo lief!
"Love you" Fluistert hij in mijn nek, ik druk hem tegen me aan en maak wrijvende bewegingen over zijn rug.
"Love you to" Fluister ik terug en druk een kus in zijn nek.
"Dit gaan we vieren, kom!" Zegt Taylor en staat meteen op, Ed volgt haar.
"Wat gaan we eigenlijk doen?" Vraagt Ed
"We gaan op een terrasje zitten, duh! Bij een promotie hoort een drankje, wij gaan dat nooit meemaken maar we kunnen het wel vieren voor Lou" Zegt ze enthousiast, Louis en ik grinniken.
JE LEEST
It's you, always. || Dutch
Fiksi PenggemarDoor het overlijden van Louis' zusje hebben zijn ouders even stil gestaan. Nu zijn vader nieuw werk aangeboden heeft gekregen met een goed loon, moeten ze verhuizen naar Londen. Dat betekent; een nieuwe start. Maar is dat wat hij wil? Louis komt Har...