/Дууссан/🧸Baby boy👶 [Short story]

13. Зүүд

Шарталтын өдрийг өөрийн хүчээр бус бараг л Жунины халамжид өнгөрөөж давсан Инбинь өнөөдөр өглөө эрт сэрлээ.

Гэтэл сэрэв үү үгүй юу урд нь түүнийг ширтэн хэвтэх хүүгээсээ цочсондоо нэлээд чанга орилж орхилоо.

Инбиний нүд томрон "и-ийм эрт юу хийж байгаа юм? унтахгүй" гэсээр дээш өндийхөд

Жунин "таныг хармаар санагдаад л"

Инбинь хөнгөн санаа алдаад "дахиад аймаар зүүд зүүдэлсэн юм уу?"

Жунин толгой дохилоо.

Инбинь түүний үсийг илбэн "зүгээр дээ, ээж нь хамт байна. Зүгээр л зүүд байсан шүү дээ" хэмээн түүнийг тайвшруулах гэж хичээтэл

Жунин "тэгвэл жаахан хамт хэвтчих үү?" гэж хэлээд Инбинийг юм хэлэхээс өмнө түүнийг татан хэвтүүлэв.

Түүнийг цоо ширтэн хэвтэх энэ хүү. . . үнэндээ яг одоо бяцхан хүүгээ тэврэх бус том залууд тэврүүлэн хэвтэх мэт энэ нөхцөл байдал Инбиньд бага зэрэг хачин санагдана.

Жуниныг өмнөх шигээ эрхлэн эгдүүтэй зүйлс ярих байх гэж бодсон ч тэр юм дуугарсангүй зүгээр л Инбиний бэлхүүсээр тэврэн өөртөө наагаад амьсгал нь хүртэл тод мэдрэгдэх тийм орчинд чимээгүй ширтэн хэвтэнэ.

Инбинь "Ийм эрт сэрснийг бодвол үнэхээр аймаар зүүд байсан бололтой. Ямар зүүд зүүдэлсэн юм?"

Жунин "том хүний" гэх товч боловч хачин хариултыг өгөв.

Инбинь гайхсандаа түүнийг түлхээд "юу гэсэн үг юм?"

Жунин "таныг нүцгэн байгаагаар зүүдэлсэн" гэх нь тэр.