Other Story 🍁/Sasusaku Fanfiction [TAMAMLANDI]

26

Bağdaş kurup sırtımın izin verdiği ölçüde dikleşmeye çalıştım.

Sasuke-kun'un düşünür gibi bir hali vardı. Belki de anlatmaya nereden başlayacağını bilmemişti ya da çekiniyordu.

Düşününce benimde kendime göre yaşadığım zor şeyler vardı.Ellerim yatak örtüsünde gezinirken Sasuke-kun gibi bende pencereden dışarı baktım.

Aramızdaki sessizlik gittikçe büyüyordu. Bu yüzden onu anlatacağı şeylere karşı cesaretlendirmek için konuşmaya başladım.

Bu anı yıllardır bekliyormuş gibi hissettim. Boğazım resmen düğümlenmişti.

"Seni ilk kez 4 yaşında iken görmüştüm."

İçimde büyüyen anlamsız hissi bastırmaya çalışarak devam ettim.

"O zamanlar tüm çocuklar benimle dalga geçerdi. Çünkü, çok çelimsizdim ayrıca hep bana 'çirkin' diye seslenirlerdi. Bir gün grupça beni rezil ettikleri zaman sen oyun parkına gelmiştin. Bana hiç bakmayıp onlara doğru dönmüştün. 'Gücünüz sadece sizden daha düşüklere mi yetiyor?' demiştin. Sonrasında senin bir Uchiha olduğunu anlayınca kaçışmışlardı"

"O gün senin güçlü duruşundan çok etkilenmiştim. Ayrıca,akademi zamanlarında bile kendinden ödün vermemenden her zaman çalışkan olmadan da. Senin bu duruşun benim de kendi sınırlarımı zorlamama sebep oluyordu. Ben senin gibi bir klanın üyesi değildim. Ailem sivildi. Bu sebepten ötürü akademide hep dışlanmıştım. Herkes benden iyi bir ninja olamayacağını biliyordu."

O günler anıları aklıma gelirken gözlerimin sulandığını hissettim. İnsanların bana uyguladığı baskı çok fazlaydı.

"Bu yüzden hep seni örnek aldım. Sonrasında İno ile girdiğimiz bir iddia sonucunda sana aşık oldum."

İno ile iddialaştığımız zaman aklıma gelince istemsizce sinirlendim. Pis domuz.

"O zaman ki Sakura'dan hep nefret ettim. Körü körüne sana ve Naruto'ya bağlı kaldığım için, akademiden mezun olunca kendimi geliştirmekle ilgilenmeyip güzelliğimle aptalca bir uğraş verdiğim için hep kendimden nefret ettim."

Derin bir nefes alıp başımı kucağımdaki ellerime indirdim. Sasuke-kun'a bakamıyordum.

"Orochimaru'nun yanına güç için gittiğin zaman dünyam başıma yıkıldı. O zaman bana hem sinir bozucu olduğumu söylemiş, ardından teşekkür etmiştin. O gün güçsüzlüğümün daha yeni farkına varmıştım. Seni durdurmayı bile becerememiştim. Arkandan sadece ağlamış, tüm sorumluluğu Naruto'ya yüklemiştim."

"Naruto seni geri getiremeyip köyden ayrıldığı zaman Tsunade-sama'ya gidip beni eğitmesini istemiştim. Sonraki tek hedefim 3 yıl boyunca güçlenip sana ve Naruto'ya yetişebilmekti. Antrenmanlarda yorgunluktan kaç kere bayıldığımı bile bilmiyorum. Ya da kaç defa hastanelik olduğumu."

"Önceleri sana delice aşık olduğumu düşündüğüm için kendimi yıprattığıma inanmıştım. Sonrasında sana beslendiğim sevgiyi bitirmeye çalıştım. Bu yüzden anoreksiya hastalığı geçirip hastanede yattım."

"Tsunade-sama o dönem ölebileceğimi söylemişti. Neredeyse hiç yemek yemiyordum sadece medikal ninjutsu ve taijutsu çalışıyordum. İno bu dönemde bana oldukça yardımcı oldu. Hayatımda belki de ilk kez o zaman ölmek istedim."

Gözyaşlarım ellerime düşüyordu. Göğüsümdeki ağırlık gittikçe şiddetleniyordu. Nefes almaya çalıştım fakat görünmez bir el boğazımı sıkıyor gibiydi.

"Sen Orochimaruyla gittiğinden beri köyde senin hakkında çok ağır laflar edildi. Hepsine dayanıksız sözlerle kendime göre karşı koymaya çalıştım. Senin takım arkadaşın olduğum için ben de sen az senin kadar köyde manipüle ediliyordum."

"Senin yerini bulup Narutoyla gittiğimizde 3 yıl boyunca çok fazla güçlendiğini güçlenirken de duygularını kaybettiğini gördüm. Senin için Narutoyla beraber katlandığımız onca haraketi, davranışı düşündüm. Senden nefret ettim. Fakat, kendi duygularıma söz geçiremediğim için kendimden daha fazla ettim."

"Akatsuki'ye katılman bizi ne kadar mahfetti sana anlatamam. Yendiğim hastalığımın tekrardan ortaya çıkmasına neden oldun."

"4.Ninja savaşında ve Kaguya'ya karşı savaştığımızda takım 7'nın tekrar döneceğini düşündüm. Fakat, senin kabullenemediğin şeyler yüzünden Naruto'yu karşına alacağını hiç düşünmemiştim."

Öfkeyle yatak örtüsünü sıktım. Vücudumun titremesini kontrol edemiyordum.

"Her zaman Naruto ve ben sana bu kadar arka çıkarken bizi yoksayman bizi çok etkiledi."

"İkimizde senden bir teşekkür beklemiyorduk. İçten içe hep seni değiştireceğimize ve köye geri döneceğin umuduna sıkı sıkıya bağlıydık. Savaş başlamadan önce sana arka çıkabilmek için taş köyü ninjalarıyla kavga ettik. Onlar bize hep senin bir hain olduğunu söylerken biz buna tahammül bile edemiyorduk. Çoğu kişiye göre Naruto ve ben acınacak haldeydik."

"İçimde bu olayları ne kadar sakladım hatırlamıyorum bile Naruto bunları sana anlatsaydı bende anlatırdım büyük ihtimalle. Fakat, Naruto bunları sana hiçbir zaman anlatmadı ya da anlatamadı. O, hep senin bunlara karşı ne  tepki vereceğini bilmediğinden çekiniyordu."

Ellerimin tersiyle gözyaşlarımı silip Sasuke-kun'a baktım. Hala pencereden dışarı bakarken gözlerini bana doğru çevirdi.

Nasıl baktığını çözemiyordum. Pişmanlık mı? Üzüntü mü? Anlayamamıştım.

"Senin o zamanlar yaptığın hiçbir şey için kızgın değilim.Yaşadıklarını belki anlayamam. Neden bu kadar duygusuz olduğunu, neden fiziksel temastan nefret ettiğini ya da başka özelliklerinin sebebini bilemem. Sen nasıl davranırsan davran benim için hep aynı kişi olacaksın. Hiçbir zaman tanıdığım Sasuke-kun'dan bir şey kaybetmeyeceksin."

"Geçmişte bana nasıl davrandıysan öyle davranabilirsin. Kendini duygularını belli etmeye ya da daha önce denemediğin şeyleri denemen için seni zorlayamam. Ben zaten senin o hallerine alıştım. Senden hiçbir zaman fazla bir şey beklemedim. Bazen 'yanımda olsaydın her şey daha iyi olurdu' diye düşündüğüm zamanlar oldu. O zamanlar bile durumun imkansızlığının farkındaydım. Merak etme."

Gözlerim pencereye dönerken Sasuke-kun'un beni izlediğini biliyordum.

İçimde biriken duygular öfke, mutluluk ve bitkinliğin bir resmi gibiydi. Ben yıllardır böyleydim.

Bir yarayı ilk kez açtığınız zaman çok acır fakat acının üstüne gittikçe yani yarayı deştikçe bir şey hissedememeye başlarsınız. Ama bilirsiniz ki yara hep oradadır sizin vücudunuzun bir parçasıdır.

İşte bu benim yıllarımın özetiydi.

"Geçmişte ne yaptıysan seni affediyorum Uchiha Sasuke. Çünkü affetmek bile sana olan sevgimin ne kadar büyük olduğunun bir göstergesi."

even when she was hurt, she fell silent.