"Özür dilerim Sasuke-kun. Geçmişte senin yanında olamadığım için."
Sasuke-kun bana daha çok sarıldı. Nefesinin boynumda ve saçlarımda gezindiğini hissedebiliyordum.
Ne kadar süre Sasuke-kun'a sarılıp ağladım bilmiyordum.Başta onunda ağladığını düşünmüştüm fakat emin olamamıştım.
Bana sonsuzluk gibi gelmişti, hiç bitsin istememiştim.
Ayrıca uzun zamandır bu kadar rahat hissettiğimi hatırlamıyordum. Üstümdeki yükleri yıllardır taşımaktan ağırlığını unutmuştum.
Sasuke-kun'un da benim kadar olmasa da kendini iyi hissetmesini diledim.
Sırtımdaki ağrı hafifçe şiddetlenince hiç istemesemde kollarımı boynundan çözüp kendimi geri çektim.
Sasuke-kun'a bakamıyordum çünkü, saçma bir şekilde şu durumda bile yaptıklarımdan utanç duyuyordum.
Üstelik şu öpüşme olayı zaten yeterince utanmamı sağlıyordu. Artık, utacımdan uçabilirdim.
"Be-ben di-dinlensem iyi olur."
Yere bakarak söylediğim sözler Sasuke-kun'a ulaşmış mıydı emin değildim. Çok kısık sesle konuşmuştum.
"Bana bakabilir misin?"
Söylediği cümle ile kulaklarıma kadar daha çok kızardım. Bakışlarım inatla yerden ayrılmak istemiyordu.
Off! Sanki utandığımı bilmiyordu.
Kendimi ona bakmaya zorladım.
Yüzüne çıkardığım bakışlarım yine ifadesiz yüzüne denk geldi. Bu sefer tek fark hafifçe kızarmış rinneganı olmayan gözüydü.
Sasuke-kun'un hiç bir zaman ne düşündüğünü çözememiştim. Şu anda da böyle bir durumdaydım.
Bir şeyler söylemesi için beklenti ile ona bakarken bir süre konuşmadı ve gözlerimin içine baktı. Sanki utanmamı daha çok teşvik eder gibiydi. Ama amacının bu olmadığını biliyordum.
Sanki yıllardır görmediği biriymişim gibi bakıyordu.
"Ben de özür dilerim. Geçmişte senin duygularını düşünmeden hareket ettiğim için ve sana bu kadar zorluk yaşattığım için."
Gözlerine hipnozite olduğum için başta ne dediğini anlamadım. Sonrasında idrak edince burukça gülümsedim.
"Önemli değil. Daha önce de söylemiştim. Geçmişte ne yaparsan yap, şu anda ne yaparsan yap, seni her zaman affedeceğim."
Benim gibi o da gülümsedi. Tek fark bunun bir pişmanlık olduğunu biliyor olmasıydı. Gülümsemesi gözlerine bu yüzden ulaşamıyordu.
"Beni ne yaparsam yapayım bu kadar rahat kabullenebilmen gerçekten bana çok değer verdiğinin göstergesi. Ben buna karşılık verebilir miyim? Bilmiyorum."
**********
Aradan birkaç gün geçmişti. Konoha kısmen kötü bir durumdaydı. Heyelan sebebiyle köy meydanındaki birçok dükkan ya yıkılmış ya da zarar görmüştü. Ayrıca birçok insan da yaralanmıştı.
Bu süreçte yıkılan evler arasında Sakura'nın evi de vardı. Sasuke, Uchiha mahallesinde olduğu için evi köyün biraz dışındaydı. Hasarlı değildi.
Kakashi bir mektupla olan bitenleri detaylı bir şekilde açıklamış bir süre daha orada kalmalarını istemişti en azından Sakura'nın evinin inşaası bitene kadar.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Other Story 🍁/Sasusaku Fanfiction [TAMAMLANDI]
Fiksi Penggemar4. ninja savaşından sonra her şeyin bittiği düşünülüyordu. Fakat, bazı şeyler en beklenmedik anda ortaya çıkar öyle değil mi?