Other Story 🍁/Sasusaku Fanfiction [TAMAMLANDI]

33

"Anne!"

Sakura'nın panik dolu bağırışı ile annesi yemek yaptığı mutfaktan aceleyle çıktı.

"Ne oldu? Sakura!"

Küçük kızı babasının dün akşam ona okuduğu hikaye kitabının resimlerine bakıyordu. O kadar heyecanlanmıştı ki annesinin de bunu görmesi gerektiğini düşünmüştü.

Annesi Sakura'yı gülerken görünce içi biraz rahatlamıştı. Tam ona bu kadar endişeli bağırdığı için kızacaktı ki Sakura minik ellerini annesinin koluna koydu.

"Sana bir şey göstermeliyim. Çok önemli."

Annesini hemen kanepeye oturttu ve elimdeki masal kitabını aralarına koyup sayfalardan birini gösterdi.

Annesi sayfaya doğru eğilince bir prensin dizlerinin üzerine çöküp prensese evlenme teklifi etiği sahneyi gördü.

Prensin yakışıklı yüzünün yan profili ile prensese doğru gülümseyerek bakıyor prenses ile olayın şokundan olsa gerek ellerini yüzüne doğru götürmüş ağlıyordu.

"Anne bak! Prens prensese evlenme teklif ediyor ne kadar güzel bir sahne."

Annesi başı ile onaylayıp şevkatle kızına sarıldı.

"Bende öyle bir prensle evlenmek istiyorum."

Annesi güldü.

"Tabii evlenirsin, neden olmasın."

Sakura, annesinin kollarından sıyrılıp büyük gözleri ile annesine baktı.

"Benim evleneceğim kişi de masaldaki gibi uzun boylu, yakışıklı biri olacak değil mi?"

"Tabii ki."

Annesini kızının bu masallardan bu kadar çabuk etkilenmesini doğal karşılıyordu. Babasının ona masal okuduğu her akşamın sabahı Sakura okunan masalın resimlerine bakmak için kitabı alır incelerdi.

"Benim evleneceğim erkek masaldakinden daha yakışıklı olacak. Hıh!"

Bir de masal kitaplarını kızını oldukça kıskanç biri de yapıyordu.

Annesinin gülmesi kahkahalara dönüştü.

"Evleneceğin kişinin çok yakışıklı olacağından eminim."

************

Sasuke-kun'un ayın yardımı ile aydınlamış yüzüne bakarken bunların bir rüya olmasını ve uyanmayı bekledim.

Ama hiçbir şey olmadı.

Sasuke-kun bir cevap alabilmek için gergin bir şekilde bana bakıyordu.

Kalbim tarifsiz bir mutlulukla çalkalanırken derin bir iç geçirdim.

Konuşabileceğimden bile emin değildim.

Başımı salladım.

Yıllardır kafamda kurduğum bu sahne hayallarimden bile güzeldi. Sasuke-kun'un bana bu şekilde bakması, beni kabullenebilmesi benim için dünyadaki birçok şeye değerdi.

Sasuke-kun gülümseyince bende gülümsedim.

En son ne zaman bu kadar mutlu olduğumu bile hatırlamıyordum.

Şu anda tek dileğim mutluluğumuzun daim olmasıydı.

**************

Ağaçlarla çevrili patikada Sasuke-kun ile birlikte yürürken istemsizce parmağımdaki yüzükle oynuyordum.