PHOBIA ● Lee Know

☆21°

☆☆

"Ne var? Ne istiyorsun?"diye sordu Eun Ji adamın kolundan tutup. Adam kolunu çekip "Gidince görürsün."dedi ve yürümeye devam etti.

Eun Ji göz devirdi ve onun peşine takıldı.
Yaklaşık on dakikalık bir yürüyüşün ardından bir bara gelmişlerdi. Eun Ji kaşlarını çatarak içeri girdi.

Disko kısmını geçip bar kısmına geldiler. Henüz akşam olmadığı için etraf kalabalık değildi.

Barda arkası dönük oturan adamın yanına geldiklerinde Eun Ji'nin yanındaki adam "Hyung-nim,  getirdim onu."dedi.

Adam elindeki bardağı bırakıp ona döndüğünde Eun Ji onun Hyun Sik olduğuna emin oldu. "Ooo hoşgeldin velet."dedi hafif sarhoş olmuş bir şekilde.

"Ne istiyorsun?"diye sordu Eun Ji. Şuanda ona hiç tahammülü yoktu. Kaçmayacaktı da. Bir süredir onu rahat bırakmasının nedenini de merak etmişti açıkçası.

"Hemen konuya gelelim diyorsun yani. Doğru çok zamanın yoktur senin. Malum benim işlerime karışmakla ilgileneceksin."

Kaşlarını biraz daha çatarak "Ne?"dedi Eun Ji. "Neyden bahsediyorsun?"

"Sen neyden bahsettiğimi çok iyi biliyorsun. Küçük orospu."

Eun Ji elini sıktı ve iç geçirdi. "Lafı geveleme de söyle!"

"Şş sakin ol. Daha bir şey demedim."

deyip ayağa kalktı Hyun Sik. Eun Ji'ye yaklaştı ve psikopatça gülümseyip düz bir yüz ifadesine büründü.
Ardından işaret parmağıyla onun alnını ittirmeye başladı.

"Sen kimsin de benim işlerime burnunu sokuyorsun sürtük."

Her cümlesinin ardından alnını ittiriyor, Eun Ji de bir adım geriye gidiyordu.

"Senin gibi bir veletle uğraşmak bana yakışmaz deyip geri çekildim. Ama sen benimle uğraşmaktan vaz geçmedin. Yanındaki ibneler benim için çok önemli bir işi mahvetti. Şimdi sana ne yapmalıyım?!"diye bağırdı.

Eun Ji "Ne diyosun be sen?! Ne işi ne mahvetmesi?! Kim ne yapmış?"

Hyun Sik histerik bir kahkaha attı. "Hala bilememezlikten geliyorsun ya sana hayranım. "

"O Eun Woo mudur nedir, iş yerimi polislere söylemiş. Dün baskın yaptılar. Bir sürü malımı kaybettim sizin yüzünüzden! Ne kadar para gitti haberin var mı? Önceleri sadece eğlenceydi, fakat şimdi beni kızdırdın işte velet. İşime burnunu sokmayacaktın."

Eun Ji yapabilirmiş gibi daha da çattı kaşlarını. Bunlardan haberi yoktu. "Bak, dediklerini şimdi öğrendim. Eun Woo ile bir süredir görüşmüyoruz. Yani bundan haberim yok. Ama yaptıysa da sikimde bile değil iyi yapmış. Beni bağlamaz. Şimdi ne yapıyorsan yap. İşim var."dedi ve oradan çıkmak için arkasını döndü.

"Sevgili yapmışsın."

Eun Ji olduğu yerde durdu. Başını ona çevirdi. "Ne?"

"Ama pek bir pısırık. Okulun eziğini mi buldun sevgili yapacak. Hayır sürekli onun evine girmesen, geceleri onda kalmasan arkadaşsınız derdim. Ama işte. Neyse yakışıklı çocuktu en azından. Yattınız mı bari?"

"Ne diyorsun sen be pezevenk!"

"Yatakta nasıldı bari? Orada da pısırık mıydı? Yazık oldu. Seni *** büyük bir *** lazımdı."
(Bunu direkt yazamayacağım üzgünüm)

"Ne diyorsun lan sen pezevenk!"diye bağırıp onun yakasına yapıştı Eun Ji.

"Hey hey hey, sakin ol velet. Hemende kızdın. Çek o patilerini üstümden."deyip ellerini ittirdi.

"Şimdi, bir şeylerin bedelini ödeyeceksin."dedi ve onun yanından ayrıldı.

Eun Ji onun gitmesine şaşırırken bedeli düşünüyordu.

"M-Minho..."

**

Koştura koştura Minho'nun evine gitti Eun Ji.

Hemen yan evin önünde de Jin Ri onu bekliyordu saatlerdir. Telefonlarına cevap verilmemişti ve arkadaşlarının numarasını da bilmediğinden ona ulaşamıyordu. Eun Ji'nin geldiğini görünce heyecanla ona ilerledi ama Eun Ji yan eve gidince adımlarını yavaşlattı.

Eun Ji alacaklı gibi zile basıp kapıyı çalıyordu. "Minho! Minho!"

"Eun Ji!"diye çağırdı Jin Ri.
Eun Ji bakışlarını ona çevirdiğinde "Orada oturan çocuk az önce çıktı evden. Sanırım markete gitti."dedi.

Eun Ji hızla bahçeden çıktığında "Ya! Nerdeydin sen ayrıca! Öldüm meraktan.  Ulaşamadım bir türlü. Şimdi nereye gidiyorsun!"diye seslendi arkasından.

Fakat Eun Ji markete doğru ilerledi. Minho'yu acilen bulup iyi olduğuna emin olmalıydı.

"Yah! Nereye diyorum?!"

**

Neyse azıcık merakta kalın dkdkd bb😘