" တီ တီ တီ တီ V. I. P Room NO. 2 အရေးပေါ်ပါရှင် "
" တီ တီ တီ တီ V. I. P Room NO. 2 အရေးပေါ်ပါရှင် "
ဓာတ်ခွဲခန်းထဲ မှာ ဆေးစစ်ချက်တွေ ကြည့်နေတုန်း ဂုံဂုံလေးအခန်းကနေ အရေးပေါ်အချက်ပြလာသည်မို့
ရုံ အပြေးသွားလိုက်သည်။
ကုတင်ပေါ်မှာ အမောဖောက်ကာ လူးလွန့်နေသော ကလေးငယ်ဟာ အရွယ်လေးနဲ့မှမလိုက် ဝေဒနာ ကိုခံစားနေရရှာသည်။
အခန်းထဲတွင် တာဝန်ခံဆရာဝန်ဖြစ်တဲ့ ရုံ ထက် အရေးပေါ်ဌာန မှာရှိရမဲ့ ကိုကိုက ဘယ်လိုရောက်လာလဲမသိ။ အသက်ရှုရခက်နေသော ကလေးငယ် အတွက် ပုံမှန်ပြန်ဖြစ်ရန် ကြိုးစားနေသည်။ အနားမှာ ဆရာဝန်ငယ်လေး နှင့် သူနာပြု ဆရာမလေးတွေပါ အသင့်ရှိနေသည်။
တုတ်တုတ်တစ်တစ်လေးနှင့် အလိုက်သိတတ်တဲ့ ဂုံဂုံလေးက ရက်ပိုင်းခနလေးအတွင်းမှာပင် ဆေးရုံတစ်ရုံလုံး ၏ ချစ်မဝလေး ဖြစ်နေပြီ။
ဝမ်းနဲ့မလွယ်ရပေမဲ့လည်း ဝမ်းနဲ့လွယ်ပြီးမွေးခဲ့တဲ့ မိခင်ထက် ပိုတာဝန်ကျေတဲ့ ဆရာမကြီးကလည်း ငိုကာ ဂုံဂုံလေး ဘာမှမဖြစ်စေရန် နှုတ်မှတဖွဖွ ဆုတောင်းနေသည်ထင်။
" ဂုံဂုံလေး အားတင်းထားနော် ဘာမှမဖြစ်ဘူးနော် ကောင်းသွားမှာနော် ကိုဆက်ရှိတယ်နော် ဘာမှမဖြစ်ဘူး ကိုဆက်ကိုယုံနော် "
ရုံ့ ရင်ထဲ ဒိန်းခနဲ။
ဟင့်အင်း ကိုဆက် ရှိ လို့မရဘူး။
ဂုံဂုံလေးကို ကြည့်ကာ ပြောနေသော မောင့်ဘေးနား ရုံသွားလိုက်သည်။ ဝေဒနာ ခံစားနေရတဲ့ ဂုံဂုံလေးထက် မောင့်ကို ပိုစိုးရိမ်နေသည်ကို အပြစ်မြင်ချင်မြင်ကြပါတော့ ။
" ကိုဆက် ရှိတယ်နော် "
အလောတကြီးနှင့် မောင် အခန်းထဲက ထွက်သွားသည်မို့ ရုံ လည်း မောင့်နောက် ထပ်ကြပ်မကွာလိုက်ခဲ့သည်။ မောင့် ကို ကြည့် ရတာ စိတ်နဲ့ လူနဲ့ မကပ်။ ရုံ့ ကိုလည်း မြင်ဟန် မတူ။ မောင် ဦးတည်နေတာက ခန္ဓာကိုယ် လှူဒါန်းတဲ့ ဋ္ဌာန ။
" မောင် "
မောင့်လက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ကာ မှ မောင်က ရုံ လိုက်နေမှန်း သတိထားမိသည်ထင်။
