Touch Of Terror

25 : Realization

L U P I

February 08, 2021 | 8:17 pm

Maga ang mata ko dahil kay Don Agoncillo, napakapit ako sa sink nang biglaan ang paghilo ko. Kanina pa nangbubulabog si Bren sa labas ng cr.

"Tangina naman, Bren! Tatae ako so shut up!" Sigaw ko, it's been a week since it feels like I just woke up.

Tumahimik ang labas ng cr at nakarinig ako ng mahabang yuck, napabuntong hininga ako at tinignan ang sarili sa salamin. Napangiwi ako, nangigitim ang ilalim ng mata ko at sobra ang pangangayayat ko. Buhaghag din ang mahaba kong buhok.

This past few days, nanaginip ako. But everything is connected to the modern world, hindi ko maintindihan.

"Luna pia! Alam kong may pinagdadaanan ka pero dapat binubuksan mo ang kurtina!" Napapikit ako nang tamaan ng araw ang mga mata ko.

"See? Hindi ka na mukhang aswang. Lol!" Sabi pa ni Bren habang patalon na sumampa sa higaan ko.

"Anyway, here. Basahin mo 'tong nga libro. All of them want freedom and justice, hindi ka magsisisi. Para hindi ka na rin mabored, lagi ka nalang nandito." Gumugulong-gulong siya sa kama habang simasambit iyon.

Nang tingnan ko iyon ay tungkol iyon sa pinakabatang heneral at tungkol sa heneral na huling sumuko.

"Lupi!? Sisirain ko 'to pag di ka sumagot!" Sigaw ni Bren sa labas, napabuntong hininga ako. Umayos ako ng tayo at dire-diretsong binuksan ang pinto ng cr, muntik pa siyang masubsob dahil sa kagagahan niya.

"Lumayas ka nga rito, akala ko ba may gagawin ka? Kaya ko mag-isa." Bulong ko, pumunta ako sa veranda ng kwarto. Kitang-kita ang papalubog na araw.

"Sige, basta wag ka tatalon ha!?"aniya, kaya napabuntong hininga ako. Pumikit ako habang nakaupo at may iba't ibang klase ng pangyayari ang lumitaw sa mga mata ko.

"Hey you! How dare you to talk like an ass to my friend! She's Lupi Mercedes and I am Bren so if you don't wanna die don't you dare to talk shit again!"

Nanatili lamang akong tulala, "if you don't wanna see my worst behavior then shut your mouth!"

"Gagi, wala na akong english may baon ka ba dyan?" Bulong ni Bren sa 'kin, hindi ako sumagot.

"Shh, Alenna. Just let her be, don't put yourself down just to meet her. She's not at your level."

"Right, her friend is crazy enough that's why she's acting insane too."

"Damn, that's funny."

"Eh putangina niyo pala eh!"

Napangiti ako, she's a warfreak. I must thank her for being my yaya though. Hinilot ko ang sentido ko habang paunti unting inaalala ang mga pangyayari.

"Shocks, lagot ako. Bakit ba kasi nag aya ka lumabas? Buti hindi ako kinasuhan ng kano." Napabuntong hininga siya nang hindi ako sumagot.

"Oh eto ensaymada, may filipino restau ron. Gusto ko sana patikim sayo para naman makapagsalita ka, alam mo yun pupunuin natin ang tiyan mo para makapag produce ng sound sa bibig mo. Bwahaha. Ay gastig ako lang natawa." Bumuntong hininga na naman siya, pinagbalat niya ako. Tinabig ko lamang iyon at nagsimula nang lumakad papalayo.

"Gaga 'to, sayang! Wala pang 5 minutes, hoy!"

Tinignan ko ang malaking building na nasa harap namin,

"Tara na, let's g!" Aniya, at hinatak ako papaloob. May nga nakasalubong akong nurse na amerikana na nanglaki ang mga mata nila nang makasalubong ako.