Assassination Incorporated | SEASON 2

✓Chapter 141

Mason

Been three weeks since Blythe left. AI46 and I did everything we could to get connected to her, but just like what Vee said. She doesn't want to have any communication with us. This is might not the first time. Yet, the fear of having trouble and mistakes are worst than a mission. I'm not one hundred percent sure about the reason why she had to be gone. Trinity made the worst mistake of trusting someone. He didn't let Blythe defend herself. We know Blythe has the ability to fight, but never to hurt an innocent citizen. If Vee and I had uncontrolled madness, while she has a sense of control. She will burst when it is too much for her to take. And leaving because of madness is not a thing for her. But if does, I think I might have to take the first step in this competition.

It was already late in the morning when I finally went down to the kitchen. Malaki ang buong bahay kaya parang sumasakit ang tenga ko sa katahimikan. Hindi pa gising si Vee at ayaw ko siyang gisingin dahil sa pagkakataong ginawa ko ang bagay na 'to. Baka wala nang aabutan si Blythe sa amin kundi abo ng buong bahay.

Pagdating sa kusina agad na tinignan ko ang loob ng refrigerator. Tinatamad akong magluto ng mga malalaking pagkain o ang mga matagal na niluluto. Kumuha na lang ako ng dalawang itlog at kung anong-ano gulay nakita. Magsisimula na sana ako sa pagluluto ng sandaling kinabit ko ang cell phone sa speaker. Dahil masakit nga ang katahimikan ng buong bahay. Napag-isipan kong magpatugtog ng iba't ibang kanta. Agad rin naman akong nagsimulang magluto habang sinasabayan ang kanta sa isip ko.

Nasa kalagitnaan ako sa pagluluto ng may napansin akong tao sa labas ng bintana ng kusina. Di ako naging alero dahil kilala ko ang bulto ng taong iyon. At ilang saglit pa tuluyan na siyang nakapasok sa kusina.

"Gising ka na pala." malamig na wika niya.

Binalingan ko siya ng tingin. "I thought you are still asleep."

"Well, hindi na ako makatulog pagkatapos kong magising kaninang alas otso kaya napag-isipan kong tumakbo."

"Are supposed people jog around 5 a. m.?"

"So? Does it necessary to have consent time to do that?"

"I'm not picking a fight, AI46."

Narinig ko ang mahinang niyang pagsmirk. Iling-iling na lang ako saka inalis sa stove ang nilulutong itlog. Isinalin ko din iyon sa malinis na plato at simulang hiwain ang mga gulay. Mayamaya pa naramdaman ko ang pagbukas niya ng refrigerator kaya lumingon ako sa gawi niya.

"Nagkausap na ba kayong dalawa ng tatay mo?"

Umiwas ako ng tingin. "Hindi ko sinabi sa kanya. Dahil kapag ginawa ko 'yun baka kung ano pa ang gagawin niya kay Blythe. Naalala mo bang may kasundo silang dalawa?"

"Kung alam ko lang talaga mawawala siya nung gabing iyon. Sana sinunod ko ang sariling isip na sundan siya."

"Pareho tayong iniisip, Vee. Ngunit kahit naman sigurong ginawa natin ang bagay na 'yun. At kung gusto naman niya talagang umalis. Gagawa at gagawa iyon ng paraan."

"Ayaw kong alamin ang dahilan niya kung bakit niya nagawa 'to. Ngunit kung para sa'kin, iisang dahilan lang ang naisip kong dahilan niya. But, if I think that it was Trinity," Sa hindi inaasahang pagkakataon, mabilis akong huminto sa paghiwa at humigpit ang pagkakahawak sa handle ng kutsilyo. "Was that mean she's already accept her past with Ra---"