I Want To Be His Dad // KookMin ✔

20. Sadece güzelliğini seyrediyorum

Sabah ikilinin, kucağında oğullarıyla el ele giriş yapması şirkete bomba gibi düşmüştü. Onları gören herkes aralarında fısırdaşmaya başlamış ve bazıları kötü bakışlar atmıştı. Bu bakışlarını sahibi şüphesiz kıskanç kesimdi.

"Bana nasıl baktıklarını gördün, değil mi?"

Jimin, umutsuzca yüzünü elleri arasına aldığında Jungkook, ceketini çıkarıp yanına adımlamış ve masaya yaslanmıştı.

"Güzelim," diyerek sarışının yüzünü kendi elleri arasına aldı. "Hepsi seni kıskanıyor."

Jimin gözlerini devirerek karşı koltukta oturup etrafı seyreden oğullarına baktı. Jungmin ile göz göze geldiğinde sevimli oğlu ona güzel bir gülümseme sunmuştu. Jimin de aynı şekilde gülümseyerek başında dikilen adama baktı.

"Neden burada bekliyorsun?"

"Sadece güzelliğini seyrediyorum."

Utanarak dizine sertçe vurmuş ve onu itmişti. Jungkook gülerek yerine geçerken Jungmin de eliyle ağzını kapatmış babalarının oyununa kıkırdıyordu. Gülerken elini siper olarak kullanması onun vazgeçemediği bir huyuydu.

"Bugün yapacak bir şey yok."

Önündeki programa bakarak Jungkook'a söylediğinde Jungkook kafasını salladı. "O halde akşam yemeğine gidebiliriz."

"Gidelim, gidelim, gidelim."

Jungmin oturduğu yerde zıplarken Jimin durması için çocuğa bakmış ve Jungmin bakışlarını anlayıp sessizce oturmaya devam etmişti.

"Oğlumu bakışlarınla tehdit ediyorsun."

İkili gülerek atıştığı sırada kapı çalmış, Taehyung içeri girmişti. Gülümseyerek Jimin'e yaklaşıp yanağını sıktıktan sonra Jungkook'a yönelmişti.

"Tebrikler dostum. Çok yakışıyorsunuz."

"Çek şu elini."

Yanağını sıkıştıran eli iterek kaşlarını çattı. Jimin'in de yanağını sıkmıştı ve Jungkook, onların o kadar samimi olduklarını bilmiyordu.

"Taehyung!"

Jungmin koltukta ayağa kalkmış uzun boylunun onu alması için kollarını açmıştı. Taehyung ise gülerek çocuğu kolları arasına aldı.

"Ne yapıyorsun bebeğim?"

Jungkook çatık kaşlarla bir ikiliye bir de gülerek onları seyreden sarışına bakıyordu. Göz göze geldiklerinde tek kaşını kaldırıp kafasını salladı.

"Düşüreceksin, bırak onu."

"Baba, korkma. Taehyung beni düşürmez."

Jungkook aldığı cevap ile gözlerini devirirken Taehyung, gülerek onlara bakmıştı. Şaşkınlıkla karışık bir gülümsemeydi bu.

"Jungkook'a 'baba' mı diyor?"

"Babasıyım."

"Ne?"

"Taehyung-ah, Jungkook gerçek babası."

Ağzı şaşkınlıktan açıldığında bir anlığına küçüğü düşürecek gibi olmuştu. Jungkook hızlıca ayağa kalkmış ve oğlunu kendi kucağına almıştı.

"Nasıl yani? Bir dakika, beynim çalışmıyor."

"Uzun hikaye. Şimdi git ve o aptallara şöyle söyle; Jimin ve Jungkook, yıllardır sevgililermiş fakat bir sebepten ayrılmak zorunda kalmışlar. Jungmin ise onların gerçek oğlu. Eğer o çenenizi boş şeyler için açacak olursanız, kıçınıza tekmeyi basmaktan geri durmaz."