30. Bölüm.

612 34 9
                                    

Bu bölüm BirVinifani kişiye ithafen.

Yanağıma değen dudaklarla uyandım. Dudaklarını sadece değdiriyordu ama öpmüyordu. Gülümsedim ama gözlerim hâlâ kapalıydı.

"Bebeğim?"

"Hı?"

"Kalkmayacak mısın? Yemeğe yetişeceğiz." Dedi ve yanağımın üstüne yanağını koydu. Gözlerim hâlâ kapalıydı.

"Ama kalkmak istemiyorum."

"Ama ben acıktım."

"Niye bu ânı bozuyorsun? Hı?"

Güldü ve benden ayrılıp oturdu.

"Bak yemek saatine bir saat kalmış hadi." Dedi ve beni kollarımdan tutarak kaldırdı. Gözlerimi açtım ve ona baktım.

"Benim giyecek bir şeyim yok ki." Dedim ve dudaklarımı büzdüm. Eğilip dudaklarımı öptü.

"Ben sana bir tane aldım ama o çok kısa. Aldığımada pişman oldum." Dedi.

"Hadi bana göster." Dedim ve şirince gülümsedim.

"Hayır, görürsen giymek istersin."

"Lütfen!"

"Of peki tamam." Dedi ve yataktan kalktı. Gardolabı açıp, kendi kıyafetlerinin arasından bir elbise çıkardı. Ve bana döndürdü. Elbise su yeşili, belinden büzmeli, içten kemerli, üstünde tülden, bele kadar gelen bir ayrıntı vardı ve çok güzeldi. (medyada var)

"B-bu çok güzel." Dedim ve gülümseyerek Emre'ye baktım.

"Aşkım bunu giyeyim mi? Lütfen!" Dedim ve kalkıp yanına gittim.

"Bu çok kısa."

"Emre ya, kısa değil." Dizimden biraz üstündeydi.

"Hayır Berra."

"Hadi!"

"Of tamam git dene hadi." Dedi ve elbiseyi bana verdi. Gülümseyerek yanağından öptüm ve banyoya doğru gittim.

Üstümdekileri çıkarttıktan sonra, elbisenin eteklerinden tutup başımdan geçirdim. Sonra belindeki ipleri bağlayıp, kurdela yaptım. Dantel ayrıntısı zaten elbiseye birleşikti. Saçlarımı iki yanımdan sarkıttım. Hafif dalgalı saçlarım çok hoş olmuştu. Elbiseyi biraz daha düzelttikten sonra banyodan çıktım.

Emre yatağa oturmuş, dirseklerini dizlerine dayayıp ellerini birleştirmiş, beni bekliyordu. Açılan kapı sesiyle bana döndü.

"Nasıl?" Dedim.

"Ç-çok-çok güzel.." Dedi ve tebessüm etti. Bana öyle büyülenmiş gibi bakınca utanıyorum. Başımı öne doğru eğdim ve ellerimle oynamaya başladım.

Emre yerinden kalktı ve yanıma geldi. Belimden nazikce tutup, yaklaştı. Başımı kaldırıp ona baktım. Gözleri parlıyordu resmen. Ellerimi kaldırıp göğsünün iki yanına koydum. Kalbi, kalbi çok hızlı atıyordu. Benim kalbimde öyleydi...

Yavaşca bana yaklaşıyordu. O beni öpmeden ben öptüm onu.

"Aşkım sende giyin de gidelim." Dedim, ondan ayrılırken. Yüzü düştü ama 'tamam' deyip alnımdan öptü. Kot pantolonuyla gömlediğini alıp banyoya gitti.

Bende yatağa gidip oturdum. Sonuçta fazla duramıyorum ayakta. Dirseklerimi dizlerime yasladım ve ellerimi çeneme sabitledim. Aslında rimel ile eyeliner çekebilirdim ama yoktu. Ve ayakkabı. Ne giyeceğim ben? Topuklu asla giyemem. Normal hâlde ayakta duramıyorum, topukluyla asla.

Yapbozumun Parçası -Düzenleniyor-Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin