"Αλεξ δεν είπα ότι το μετάνιωσα απλά δεν ξέρω αν ήταν σωστό!" λέω εν τέλη.
"Άρα το μετάνιωσες; Αυτό μου λες;" λέει εκνευρισμένος.
"Όχι Αλεξ, δεν λέω αυτό, δεν το μετάνιωσα. Ξέχασε το, καλό βράδυ, σε ευχαριστώ και συγνώμη που άργησα να έρθω." ανοιγω την πόρτα και φεύγω.
Μπαίνω στο σπιτι μου αθόρυβα, ανεβαίνω στο δωμάτιο μου και αφήνω τα δάκρυα μου ελεύθερα. Βγάζω την ζακετα του Αλεξ και την πετάω στο γραφείο, αφαιρώ τα ρούχα μου από πάνω μου και βαζω μόνο μια μακρυά μπλούζα.
Ξαπλώνω χωρίς να σταματήσω το κλάμα και ο ύπνος δεν αργεί να με πάρει.
.
1 εβδομάδα μετά
Με τον Αλεξ δεν έχω μιλήσει από εκείνο το βράδυ, δεν μου μιλάει, έκανα απόπειρα μια φορά και με έγραψε. Στο μάθημα της λογοτεχνίας δεν μου μιλάει, ούτε εγώ έχω μπει στον κόπο πλέον . Εχουμε παρατήσει εντελώς την εργασία αυτό τον καιρό και βλέπω από το δωμάτιο συνεχώς να είναι κάθε μέρα και με άλλη. Στο σχολείο συνεχώς όπου και αν κοιτάξω θα τον δω με την Ραφαέλα να είναι έτοιμοι να πηδηχτουν και μπορώ να παραδεχτώ ότι ενοχλούμε.
Σήμερα είναι Σάββατο και έχω κανονίσει να βγω με τον Γκρέι, με τον οποίο παραδόξως μιλάω όλη μέρα, κάθε μέρα.
"Συγνώμη έκανες όλα αυτά με τον Αλεξ και εσύ μου λες τώρα ότι θα βγεις με τον Γκρέι;" ρωτάει η Μάιλι από την άλλη πλευρά της οθόνης ενώ εγω βάζω eye liner.
"Ναι σου λέω αγάπη μου, δεν μπορώ να κάθομαι να σκέφτομαι τον Αλεξ που με έχει γραμμένη μην σου πω που και κάθεται και γαμαει άλλες και στο κάτω κάτω δεν το κάναμε λίγα προκαταρκτικα κάναμε, το ξεκαθαρίσαμε είμαστε φίλοι με προνόμια, από κει και πέρα εγώ την ζωή μου και αυτός την δική του. " λέω και η Μάιλι με κοιτάει σαν χάνος.
" Ποια είσαι και τι έχεις κάνει στην φίλη μου; Βικτόρια είσαι εσύ αυτή που έλεγε ότι δεν θα αφήσεις κανέναν να σε αγγίξει εκτός και αν είναι το αγόρι σου για πάνω από μισό χρόνο; Εισαι εσύ αυτή που άκουγε για σεξ και άλλαζε κουβέντα; Εισαι εσύ αυ-"
"Εντάξει φτάνει κατάλαβα ναι εγώ είμαι. Εγώ είμαι Μάιλι αλλά δεν έχω σταματήσει να είμαι αυτή που ήμουν, το ότι σταμάτησα να είμαι πρακτικά αυτό το κοριτσάκι, γιατί αν μου τα πεις ακόμα αλλάζω κουβέντα, δεν σημαίνει πως δεν είμαι εσωτερικά αυτή που ήμουν. "λέω και η Μάιλι χαμογελάει.
" Βι πάντα θα είσαι αυτό το διαμαντάκι , είτε προχωρήσεις από τώρα είτε όχι."της χαμογελαω και της στέλνω ένα φιλάκι. Νιώθω κάποιον να με κοιτάει και κοιτάω απέναντί τον Αλεξ να είναι στο παράθυρο και να με κοιτάει καπνίζοντας.
YOU ARE READING
You belong with me
Teen FictionΗ Βικτόρια Μίλερ, στους φίλους Βι ,είναι 18 ετών, μαθήτρια της τελευταίας (12ης) τάξης του high school (λυκείου) και μένει με τους γονείς της και τον μικρότερο κατά ένα χρόνο αδερφό της, στην Καλιφόρνια. Της αρέσει πολύ η μουσική καθώς και τα βιβλία...