You belong with me

Κεφάλαιο 3

Ύστερα από αρκετό περπάτημα και αργοπορία,έπεσα πάνω στην Ραφαέλα.

"Πρόσεχε που πας κοπέλα μου." με παρατηρεί και γελάει.

"Συγνώμη βιαζ-"

"Μα καλά τι έχεις ντυθεί; Άστεγος;" ρωτάει και γελάει, σκουνταει την Τζίνι η οποία με κοιτάει με ένα βλέμμα συμπόνιας και γελάει και εκείνη με το ζόρι.

Φεύγω τρέχοντας και σκουπιζω κάποια δάκρυα, χτυπάω την πόρτα της τάξης και ευτυχώς η κυρία Χάθαγουεϊ που είχαμε πρώτη ώρα με άφησε να περάσω και κάθισα δίπλα στον Αλεξ.

Βγάζω το τετράδιο μου και αρχισα να ζωγραφίζω.

"Τι εχεις;" ρωτάει ύστερα από λίγο ο Αλεξ όμως δεν γυρνάω να τον δω.

"Τίποτα" μουρμουριζω

"Πως τίποτα ρε Βικτόρια, έχεις δει την μούρη σου και πως έχεις έρθει;"

"Αλεξ μην μου μιλάς σε παρακαλώ πολύ" ψιθυρίζω και σχεδιάζω πάνω στον λύκο που έχω φτιάξει κάποια βέλη στην πλάτη.

Ο Αλεξ δεν μου μίλησε για το υπόλοιπο της ώρας.

Μάζεψα τα πράγματα μου και βγήκα έξω από την αίθουσα. Πήγα στο ντουλαπάκι μου και ακριβώς στο δίπλα ήταν ο Αλεξ με την Ραφαέλα και έτρωγαν ο ένας την μουρη του άλλου.

Ανοιγω το ντουλάπι, αφήνω μέσα το βιβλίο της Λογοτεχνίας και παιρνω το βιβλίο της Βιολογίας. Κλείνω με δύναμη το ντουλάπι και κάποιοι γυρνάνε να με δουν, δεν δίνω σημασία και περνάω από μπροστά τους για να πάω στην καφετέρια. Ένα χέρι με πιάνει από τον καρπό και με γυρνάει με αποτέλεσμα να τρομάξω.

"Βικτόρια τι στο καλό έχεις; Και γιατί φοράς αυτά τα ρούχα;" ρωτάει ο Αλεξ.

"Μπορείς να με αφήσεις και εσύ και η γκόμενά σου ήσυχη. Αφήστε με!" φωνάζω, τον σπρώχνω με δύναμη με αποτέλεσμα να συγκρουστει η πλάτη του με τα ντουλαπακια και απελευθερωνωμαι από το κράτημα του.

Άρχισα να τρέχω προς τα έξω, θέλω να πάρω αέρα, πνίγομαι!

Βγαίνω στο πίσω προαύλιο και ευτυχώς είμαι μόνη.
Κάθομαι σε ένα παγκάκι, φέρνω τα πόδια μου κοντά στο σώμα μου, ακουμπάω το κεφάλι μου πάνω τους και αρχίζω να κλαίω.

"ΕΔΏ ΕΊΣΑΙ!" φωνάζει ο Αλεξ και με πιάνει από το χέρι άγαρμπα ενώ με σηκώνει από το παγκάκι.

"ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΆΟΛΟ ΕΚΑΝΕΣ; ΕΜΕΝΑ ΚΑΜΊΑ ΔΕΝ ΜΟΥ ΣΥΜΠΕΡΙΦΕΡΕΤΑΙ ΈΤΣΙ! ΕΠΕΙΔΉ ΕΧΕΙΣ ΕΣΎ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΆ ΠΡΟΒΛΉΜΑΤΑ ΘΑ ΜΕ ΚΑΝΕΙΣ ΡΕΖΊΛΙ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΤΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ;" ουρλιάζει και σηκώνει το χέρι του  αλλά το κατεβάζει αμέσως.