You belong with me

Κεφάλαιο 19

Still Αlex pov

Της σκουπιζω τα δάκρυα και της βάζω μια τούφα των μαλλιών της πίσω από το αυτί.

Η καρδιά μου σφίγγεται όταν την βλέπω έτσι.

"Αλεξ εγώ...εμ εγώ-"μουρμουριζει και έρχεται κοντά μου.

Παίρνει τα χέρια μου, με τραβάει στο μέρος της και τα βάζει γύρω από τις πλάτες της ώστε να την πάρω κανονική αγκαλιά.

Για λίγα δευτερόλεπτα πίστευα ότι θα με φιλούσε,αλλα μάλλον έκανα λάθος.

"Ηρέμησε Βικτόρια, δεν ήταν αυτός για εσένα" προσπαθώ να την παρηγορησω.

Η πόρτα χτυπάει και ύστερα ανοίγει.
Ο Καρλ μπαίνει στο δωμάτιο και μας κοιτάει.

"Κλαίει;" με ρωτάει και γνεφω.

"Στα έλεγα εγώ Βικτόρια ότι αυ-" φεύγει από την αγκαλιά μου και τον κοιτάει.

"Μπαμπά να χαρείς σταματά!" ανεβάζει τον τόνο της φωνής της.

"Εντάξει δεν τον συμπαθούσες το ξέρω αλλα μην μου το κοπανάς ότι είχες δίκαιο που δεν σου γέμιζε το μάτι. Κοφ'το μπαμπά! "

" Ακου να σου πω νεαρή μου δε-"

"Καρλ συγνώμη που επεμβαίνω αλλά δεν είναι τώρα η στιγμή, καλό θα ήταν να την αφήσουμε να ηρεμήσει τώρα και όχι να την κάνουμε χειρότερα" λέω και γνέφει.

" Καλώς"λεει και πλησιάζει την Βικτόρια. Της φιλάει το κεφάλι και αφού με κοιτάξει με ένα μικρό χαμόγελο φεύγει.

" Λοιπόν άκουσε με, σήμερα θα βγούμε, θα πάμε σε ένα πολύ ωραίο κλαμπ και δεν σηκώνω κουβέντα." λέω και κατσουφιαζει.

" Αλεξ δεν έχω όρεξ-"

" Α-α-α δεν σηκώνω κουβέντα!"λέω

"Πφφ καλαα" μουρμουριζει.

" Θα πω και στον Τζορτζ με την Τζίνι αν θες,ειδα χθες ότι τα πήγες καλά μαζί της."

"Ειναι μια χαρά κοπέλα, η δικιά σου την χαλάει " σχολιάζει.

" Δεν είναι δικιά μου!"

Με εκνευρίζει όταν την ονομάζουν "δικιά μου". Τα έχουμε και δεν το θυμάμαι; Είπα ότι μ'αρεσει; Δεν το νομίζω!

" Καλά συγνώμη "μουρμουριζει και σηκώνομαι. Παίρνω τα ρούχα μου και η Βικτόρια αμέσως σηκώνεται όρθια και έρχεται μπροστά μου με μεγάλα βήματα.

"Που πας;" ρωτάει ενώ μου κρατάει το χέρι.

"Να αλλαξω γατάκι" λέω και με αφήνει να πάω στο μπανιο.