You belong with me

Κεφάλαιο 11

"Και τώρα οι δύο μας" λέει και με πλησιάζει. Κοιτάω την θάλασσα πίσω μου και κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου.

"Αλεξ λυπήσου με, αν πέσω μέσα θα κρυώσω" λέω με pappy face.

"Τι μου δίνεις για να μην σε ρίξω;" ρωτάει με σηκωμένο φρύδι.

"Λεφτά;" ρωτάω

"Οχι" λέει

"Μία αγκαλίτσα;" ρωτάω ελπίζοντας. Κουνάει αρνητικά το κεφάλι.

" Ένα φιλάκι;" ρωτάω και χαμογελάει.

ΑΓΙΕ ΜΟΥ ΣΩΣΤΗ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΟΥ ΜΕ ΕΣΩΣΕΣ ΑΠΌ ΠΝΕΥΜΟΝΊΑ!

Με πιάνει από την μέση και με φέρνει κοντά του, κάνω μύτες και του αφήνω ένα φιλί στο μάγουλο.

"Εε τι ήταν αυτό;" ρωτάει

"Φιλάκι, δεν διευκρίνησα που ψηλέ. " του χτυπάω απαλά το μάγουλο και φεύγω από 'κει κλείνοντας του το μάτι.

Βλέπω τα παιδιά να έρχονται και η Εμμα μου δίνει τον καφέ μου.

"Εντάξει πλήρωσες;" ρωτάει την Εμμα ο Αλεξ.

"Ωπα τι ;Δεν πλήρωσες εσύ; Άφησες την κοπέλα να πληρώσει;" ρωτάω τον Τζέιμς.

"Καλα έκανε και πλήρωσε η Εμμα!" λέει ο Αλεξ και τον κοιτάω.

"Πας κα-"

"Σκάστε!" φωνάζει η Εμμα και την κοιτάμε.

"Ο Τζέιμς πλήρωσε το δικό του και το δικό μου και εγώ με τα λεφτά του Αλεξ πήρα το δικό σου Αλεξ και της Βικτόριας." εξηγεί.

"Μπράβο μικρή "ο Αλεξ την αγκαλιάζει και της φιλάει το κεφάλι.

"Ναι εμείς πάμε να περπατήσουμε λίγο εδώ μπροστά" του λέει, παίρνει τον αδερφό μου από το χέρι και περπατάνε κατά μήκος της παραλίας.

Κάτι μου μυρίζει εδώ και σίγουρα δεν είναι παέγια με κοτόπουλο.

Κάθισα κάτω στα βότσαλα και ο Αλεξ αντέγραψε τις κινήσεις μου.

" Σε ευχαριστώ για τον καφέ" γυρνάω να τον δω και μου χαμογελαει.

" Δεν κάνει τίποτα " βγάζει ένα τσιγάρο και το τοποθετεί ανάμεσα στα χείλη του. Το ανάβει και τραβάει την πρώτη τζούρα.

"Αλεξ μ-μου δίνεις ένα;" ρωτάω και μου ρίχνει ένα δολοφονικό βλέμμα.

" Ουτε καν να το διανοηθείς"

"Σε παρακαλώ" λέω και κουνάει αρνητικά το κεφάλι.

"Ωραία παω να πάρω πακέτο" κάνω κίνηση να σηκωθώ αλλά με τραβάει κάτω.