You belong with me

Κεφάλαιο 24

"Ωω ρε πουστη το κεφάλι μου" η αγουροξυπνημενη φωνή του Αλεξ με κάνει να ανοίξω τα μάτια μου.

"Να σου φέρω ντεπον;" ρωτάω και γυρνάει να με δει.

"Βικτόρια; Τι κάνεις εσύ εδώ;" ρωτάει και τρίβω τα μάτια μου.

"Σε έφερα εδώ χθες και κοιμήθηκα εδώ για να μην πάω στην Μάιλι νυχτιάτικα με τα πόδια. Μας είδε η μαμά σου οπότε ξέρει ότι ήσουν γκολ χθες." λέω και ξαπλώνει στο στήθος μου αγκαλιαζοντας την μέση μου.

" Καλα έκανες μικρή μου" μουρμουριζει και η πόρτα χτυπάει.

" Παιδιά να μπω; "ακούγεται η Φιονα.

" Μμμ "μουγκρηζει και η πόρτα ανοίγει.

" Το πρωινό είναι ετ-οιμο"μας κοιτάει και της χαμογελάμε.

"Θα έρθουμε σε λίγο" λέει ο Αλεξ.

"Όχι τώρα θα πάμε, σήκωω με έσκασες! "γκρινιάζω και με αφήνει αφού μου αφήσει ένα φιλί στον λαιμό.

"Τι έχω χάσει;" ρωτάει μπερδεμένη.

"Τίποτα είσαι από τους πρώτους που το μαθαίνει"λέει ο Αλεξ και φοράει μια φόρμα.

"Τι μαθαίνω; "ρωτάει κρατώντας το χαμόγελο της.

" Ότι είναι η κοπέλα μου" ανακοινώνει ο Αλεξ και η Φιονα αφήνει ελεύθερη μια κραυγή και βαράει παλαμάκια.

"ΑΧ ΜΠΡΑΒΟ!" λέει και μας αγκαλιάζει.

" Ναι αλλά μην πεις τίποτα στους γονείς μου! Εμείς θα το πούμε. "λέω και γνέφει .

"Εγω δεν ξέρω τίποτα" λέει και μας κλείνει το μάτι ενώ φεύγει από το δωμάτιο.

Με πιάνει από την μέση και με φέρνει κοντά του, βάζω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του και τον αγκαλιάζω.

" Πονάει το κεφάλι μου, πόσο ήπια τέλος πάντων."

"Ήπιες γύρω στα 5-6 ποτήρια ουίσκι κολα και νομίζω 2 ποτήρια βότκα" λέω χωρίς να είμαι σίγουρη καθώς σχεδόν σε όλη την διάρκεια απλά ήμουν στην αγκαλιά του έτοιμη να κοιμηθώ.

"Ω μαλακα αυτό είναι πολύ" μουρμουριζει γνεφω.

" Οντως, πάμε να πάρεις ένα ντεπον και να φάμε γιατί ειλικρινά πεθαίνω από την πείνα "λέω και βγαίνουμε από το δωμάτιο του.

Πηγαίνουμε να καθίσουμε στο τραπέζι και η Φιονα είχε ήδη φτιάξει κρέπες με σοκολάτα. Ο Αλεξ κάθεται πρώτος και με τραβάει να καθίσω πάνω του.

"Αφηστε και για τα μικ-" λέει και το κουδούνι χτυπάει.

" Πάω εγώ φάτε εσείς"