You belong with me

Κεφάλαιο 39

✖️🔞Με τραβάει από την μεση και με φιλάει παθιασμένα. Με πιάνει από τους γλουτούς και με ανεβάζει πάνω στην αγκαλιά του, τυλίγω τα πόδια μου γύρω του, προχωράει και ύστερα νιώθω την πλάτη μου να ακουμπάει σε στρώμα.
Ανεβαίνει πάνω μου και φιλάει τον λαιμό μου, σηκώνει την μπλούζα μου και την βγάζει, δίνει μικρά φιλιά στο στήθος μου και ύστερα αρχίζω να ξεκουμπωνω το πουκάμισο του. Τον τραβάω και ανεβαίνω από πάνω του, φιλαω τον λαιμό του ενώ με τα χέρια μου ξεκουμπωνω το τζιν του. Κάνει το ίδιο με την σειρά του με τεράστια μαεστρία και με βάζει από κάτω του.
Βγάζει εντελώς το παντελόνι μου καθώς και το δικό του. Χαϊδεύει την πλάτη μου και λύνει το σουτιέν μου, φιλάει το στήθος μου και κατεβαίνει προς τα κάτω. Αφαιρεί το εσώρουχο μου, ανοίγει ελάχιστα τα πόδια μου και μπαίνει ανάμεσα τους. Νιώθω την γλώσσα του και ύστερα ένα δάχτυλο με απογειώνει. Ρίχνω το κεφάλι μου πίσω και τεντωνομαι.
Λίγο αργότερα παίρνει ένα προφυλακτικο από το παντελόνι του, το φοράει και διεισδύεται μέσα μου κάνοντας με να βγάλω μια κραυγή.
Κρατιέμαι από τα σκεπασματα και προσπαθώ να το απολαύσω όπως θα το έκανα και με αυτόν...
Αρχίζει να αυξάνει ταχύτητα και γατζωνομαι από την πλάτη του, τον γρατζουναω και αναστεναζω. Πότε πότε δαγκώνει τον λαιμό μου και πότε πότε ενώνει τα χείλη μας.
Η ταχύτητα αυξάνεται για τα καλά και νιώθω έτοιμη.

✖️🔞

"Βικτόρια!" το όνομα μου βγαίνει πολύ έντονα από τα χείλη του

"Αλεξ" ψιθυρίζω ταυτόχρονα και κλείνω τα μάτια μου.

Τι είπα;

Βγαίνει από μέσα μου και ξαπλώνει δίπλα μου.

Σκεπαζομαι και γυρνάω από την άλλη για να μην με βλέπει. Τα δάκρυα που είχαν πλημμυρίσει τα μάτια μου αφήνονται ελεύθερα.

Τι πήγα και έκανα;

Γιατί κάνω μαλακιες μόνο από αντίδραση;

Γιατί ποτέ δεν υπάρχει κάποιος να με σταματήσει;

Πετάγομαι από το κρεβάτι και ο Αξελ με κοιτάει περίεργα ενώ αφήνει τον καπνό από το τσιγάρο που είχε στρίψει να φύγει.

" Τι έγινε;" ρωτάει και απλά αρχίζω να ψάχνω τα ρουχα μου για να ντυθώ. Σκουπιζω τα δάκρυα μου πριν τα δει και βαζω το τζιν μου.

"Ειι Βικτόρια τι έγινε; Τι έπαθες;"   ρωτάει και σηκώνεται από το κρεβάτι.

"Ντύσου Αξελ!"λέω και του πετάω το μποξερακι