You belong with me

Κεφάλαιο 47

"Κοιμάται;" ρωτάω τον Τονυ αφού τον βλέπουμε εξω απο το δωματιο.

"Οχι ειναι μέσα οι γονείς σου."

"Έφερα να φάτε" λεω

"Και εγώ γλυκό!" συμπληρώνει ο Αλεξ.

"Αν θέλετε μπορείτε να πάτε." λεει ο Τονυ.

"Οχι θα περιμένουμε να βγουν." λεω και η πορτα ανοίγει.

" Α καλως τα παιδιά." λεει ο μπαμπάς μου και χαμογελάω.

"Γεια ναι, παμε μέσα εμείς. "πιάνω τον Αλεξ απο το χερι και μπαίνουμε στο δωμάτιο.

"Καλησπερααα"λεω και πηγαίνω να την αγκαλιάσω.

"Πως εισαι μαμα; "ρωτάει ο Αλεξ και την φιλάει στο μάγουλο.

"Καλα μωρο μου "τον φιλάει στο κεφάλι και κάθεται δίπλα της.

"Λοιπόν Φιονα μου εδω εχει φαγητό για σενα και τον Τονυ και εδωωω... Εχει γλυκό." λεω και χαμογελάει.

" Να κοψω γλυκο;" ρωτάει ο Αλεξ.

" Δεν ξέρω ρε Αλεξ μήπως είναι λίγο νωρίς για γλυκό;" λεει η Φιονα.

" Θα κοψω γλυκο!" λεει εν τέλη ο Αλεξ.

"Ακαλα το έχουμε χάσει. Φιονα θες κατι αλλο να σου φέρουμε ή να σε αφήσουμε; " ρωτάω

" Είμαι εντάξει, μπορείτε να πάτε. Ούτως ή άλλως ο γιατρός είπε οτι θα βγω το βράδυ αν οι εξετάσεις ειναι καλες." εξηγει.

"Οκευ, αντίο μαμα. "λεει ο Αλεξ και την φιλάει στο κεφάλι.

" Γεια σου μωρό μου. "του λεει.

" Αντίο Φιονα. "λεω και την αγκαλιάζω.

"Γεια σου κορίτσι μου. " λεει και μου χαμογελάει.

Βγαίνουμε εξω και συναντάμε τους γονείς μου με τον Τονυ. Καθοντουσαν στις καρέκλες και μιλούσαν.

"Φεύγουμε εμεις."

"Να έρθουμε και μεις; Ήρθαμε με τα πόδια." λεει η μαμα μου.

" Ναι εννοείται." απαντάει ο Αλεξ και ο μπαμπάς μου χαμογελάει.

"Παμε τοτε. Φίλε χάρηκα που τα είπαμε, να κανονίσουμε." λεει ο πατέρας μου στον Τονυ.