(NL) Falling Dawn

36. Kermis

Hoofdstuk 36 - Kermis

"Zet de muziek harder, dit is een geweldig liedje!" riep Hayley naar voren. Ik keek David glimlachend aan die zich half naar Hayley omdraaide in zijn stoel en zijn wenkbrauwen optrok. "Nee."

Hayley sloeg haar armen over elkaar en keek chagrijnig naar buiten. 

"Het is wel een leuk liedje," concludeerde ik. David schoot me een blik en schudde ongelovig zijn hoofd terwijl hij zich weer op de weg voor ons focuste.

"Precies, luister naar Lucy," zei Hayley en ze boog opeens voorover, tussen onze stoelen door en gaf de volumeknop een tik waardoor de boxen opeens op volle kracht de muziek naar buiten brachten. Ik lachte en leunde achterover, stak mijn arm uit het raam en liet de wind over mijn hand glijden.

We zaten met z'n drieën in Davids auto onderweg naar de kermis. David en ik voorin en Hayley in het midden op de achterbank, vrolijk kletsend over van alles en nog wat.

De kermis bevond zich op het strand, ongeveer twintig minuten rijden van Novel Island vandaan. Het was druk op de weg van alle andere mensen die ook naar de kermis gingen. Het was een prachtige dag. De zon scheen fel en warm, het was echt zomer nu. David had het dak van zijn Audi naar beneden gelaten en de wind blies door mijn haren, waardoor het langzaam begon te knopen. Ik had zelfs een korte broek aangedaan met een simpel blauw bloesje. David was in zijn normale kledij; een donkere broek met een wit shirt en Hayley had ook weer een typisch zomerjurkje aan.

En terwijl Avicii door de speakers blies, genoot ik van de warmte die de zon op me uitstraalde. Ik sloot mijn ogen en ademde de zeelucht in die ik nu al rook. We waren er bijna.

David reed ook veel te snel. We haalde iedere auto in die voor ons reed en verschillende auto's toeterde toen David ze afsneed. Hij zou ons nog eens in een ongeluk krijgen – niet dat het hem veel uitmaakte, wij zouden er niet veel last van hebben. Ik maakte me meer zorgen om de mensen om ons heen.

Misschien was het normaal voor een Aer om zo roekeloos te rijden, want Hayley leek er heel relaxed bij te zitten, haar hoofd meedeinend op de bas van de muziek.

Na nog een paar minuten reden we de grote parkeerplaats op. Boven de ingang hing een gigantisch bord dat 'Isle of Palms Fair' las. De parkeerplaats stond al redelijk vol met auto's en er zouden er nog honderden bij komen. Isle of Palms lag een stuk naar beneden van Novel Island en dus buiten het feit dat waarschijnlijk onze hele school er zou zijn, zouden er ook heel veel leerlingen van andere scholen te vinden zijn. Dat luchtte enigszins op, want dat betekende dat een groot deel ons helemaal niet zou kennen en we waarschijnlijk niet zo aangestaard zouden worden, wat ik wel verwachtte van onze eigen school. Per slot van rekening had ik best een drama gemaakt en was vervolgens de laatste twee weken van school niet meer komen opdagen. En waarschijnlijk zouden een hele hoop mensen opkijken als ze mij hier weer tegen zouden komen met uitgerekend David.

Ik wilde het portier openduwen maar voordat ik iets kon doen werd het al voor mij geopend en stak David zijn hand uit. Glimlachend pakte ik zijn hand vast en liet me door hem uit de stoel begeleid worden. Zijn warme hand gaf tintels door in die van mij en even bleef ik staan, naar onze verstrengelde handen kijkend.

"Oh, nee, dankjewel hoor, ik kan heel goed zelf uitstappen. Wat lief dat je het aanbiedt," klonk Hayleys sarcastische stem vanachter ons. Ik draaide me om naar haar, liet David los en voelde mijn wangen branden. Ik was nog steeds niet gewend aan Davids kleine aanrakingen, zeker niet als er anderen bij waren, zoals Hayley. Zelfs niet sinds ze al een paar keer was binnengekomen op het verkeerde moment. Dat maakte het alleen maar erger, eigenlijk.

De afgelopen twee weken was David de hele tijd bij mij geweest, afgezien van kleine momenten als ik bij mijn oom en tante was en ze me naar beneden riepen of in mijn kamer kwamen. Ik had David al een paar keer haastig de kast in moeten duwen toen Grace plotseling naar boven kwam als ze dacht stemmen te horen. Ze keek me dan achterdochtig aan, maar ik deed maar alsof ik bezig was met huiswerk, proberend niet naar de kast te kijken.