Sorry
Habang hawak ang helmet ay binuksan ko ang glass door. Agad nag ingay ang chime kaya ang ilang customer ay napunta sa akin ang tingin pero agad namang bumalik sa pag kain.
Sa harap ako ng counter nag diretso.
"Good morning Miss Anya," si Pia.
"Good morning Pia. Pasensya na, late ako. Napasarap ang tulog ko," ani ko.
She smiled at me.
"Ayos lang Miss. Anong gusto mo para sa tanghalian mo?"
"Ah. Kahit mamaya na. Sa opisina muna ako. Give me an hour, babalik din ako," bilin ko.
Lumapit sa counter si Vastine at binati din ako noong mapansin ako.
"Good morning Miss."
Binati ko din siya at nginitian.
"Aalis ako ng mga bandang hapon Pia. I just need to go somewhere. Ikaw muna ulit ang bahala mamaya," bilin ko ulit bago sila iwanan at pumasok na sa opisina.
Binaba ko sa lamensa ang helmet. Pabagsak akong naupo sa swivel chair.
Ramadam ko padin ang pagod mula sa opening kahapon. Medyo ramdam ko din ang ngawit sa mga braso ko.
I am massaging my right arm when my phone ring for a call.
Kinuha ko iyon sa bulsa ng leather jacket ko.
Isla's name registered on my phone.
"Hello?"
"I'm sorry, Anya. I didn't make it to your opening," salubong niya.
Ngayon ko lang naalala ang pangako niya na pag papunta. I was very occupied with different things ever since I came back.
"Ah..." I laughed awkwardly at her. I felt a bit guilty for forgetting about her. "It seems that you're too so it's totally fine, Isla."
"Yeah. I didn't had a chance to give you a call. Hindi ko na din sinubukang tawagan ka kahapon kasi alam kong madami kang ginagawa," paliwanag niya.
I am really relieved that she understand.
"Thanks, Isla."
"You are always welcome, Anya. I promise to make it up. Susubukan kong bumisita kapag may oras."
"Okay, I'm looking forward to that."
We talked for almost 15 minutes. Kinumusta niya ang opening at kinuwento ko sakaniya ang mga nangyari. Kung sino ang mga inimbita ko at kung sino ang mga nagpuntahan.
She assured me that she will visit me once she's free. She's working in their family business that's why she's very busy.
Pagkatapos ng tawag ay ginawa ko na ang mga dapat kong trabauhin.
Ang plano kong baguhin ang schedule ng staff kapag may event ay sinumulan kong gawin.
The reunion will be this coming Sunday.
Nag message sakin si Angelo kung gusto ko daw bang kunin ang mga pangalan ng mga kasama.
Ang sabi ko ay kahit ang bilang nalang ng mga inaasahan na pupunta ay ayos na. Kung ilan ang adult at bata.
Kasama sa reunion ang mga kaniya kaniyang pamilya, kung pamilyado na, at ang mga asawa o kaya ay nobyo/nobya.
Puwede nilang isama kung sino ang gusto nila.
I can imagine how the reunion will be.
Parang naging reunion ang opening kahapon.
I busy myself arranging the receipts and money. Malaki din ang naging benta kahapon. Tulad ng sabi ko, hindi ganoon kadami ang inaasahan kong magpupuntahan.
YOU ARE READING
Trepidation
FanficAnne Yani Alvarado is a Manila girl that was involved in a car accident causing her to have her biggest trepidation in life. Because of the accident her parents died and it caused her the need to continue her life in a small province with her auntie...