Prisoner

9-Beni görmeyi beklemiyordun.

—

—

Lexa biraz da olsa sakinleşmişti fakat gördüğü kişi ile oldukça kafası karışmıştı.

"Beni görmeyi beklemiyordun."dedi Clarke da.İçeri birkaç dakika önce girmiş koltuklardan birine oturup onu izlemeye ve acaba bu yaptıklarının sebebi ne diye düşünmeye başlamıştı ayrıca da bir şekilde onun yanına çekildiğini de biliyordu,kendi ile savaşıp bunun doğru olmadığını kabul etmişti ama öyle değildi.Ayrıca da Lexa kabus görerek uyandığında telaşlanmıştı.

Sadece yardımcı olmak için de yanına oturup onu sakinleştirmeye çalışmıştı.

"Evet.Bugün yaşananlardan sonra şimdi gelip beni sakinleştirmeye çalışman oldukça kafamı karıştırıyor."dedi ve ellerini yüzünden çekip derin bir nefes alıp verdi.

"Şey sen zorundayız diyince-"

"Tamam Clarke ben duşa giriyorum.Terlemişim."dedi üstüne bakarak.Ayağa kalktı merdivenlere doğru gittiği sırada arkasını döndü.

"İstersen gece uyurken kapını kilitle.Başına bir şey gelmesin."dedi ve onun cevap vermesine fırsat vermede yukarı çıktı.

— —

Vücudunda hissettiği ağırlık ile gözlerini açtı Clarke.Son zamanlarda oldukça yorgun hissediyordu.Yataktan kalktı ve üzerine rahat bir şeyler geçirdi.Tabiki Lexa'nın dediği gibi yapmamış kapısını kitlememişti.Bu kadarı da fazla olurdu.

Kapıyı açtı ve aşağı inmeye başladı.Mutfak aşağıdaydı fakat Lexa'dan bir iz yoktu.Kendine bir şeyler hazırlayıp yedikten sonra hızlıca oradan ayrılıp Raven'ın yanına gitmeye başladı.

—

"Lexa çok düşüncelisin."dedi Titus.

"Sen bugün gidiyorsun değil mi ?"

"Evet de neden sordun ?"

"Beni düşünme.İyiyim."

"Hata yaptığımı düşünüyorsun."

"Titus.Zorlama."

"Peki."

Clarke'ın sahilde gezindiğini gördüğünde onu izlemeye başladı.Onu anlamak o kadar zordu ki..Birden iyi davranıp sonra uzaklaşmasına anlam veremiyoru bir türlü.Bir de fark ettiği bir şey daha vardı.Sürekli onu düşünürken buluyordu kendini.Her ne kadar kötü bir başlangıç yapsalar da bir şey onu Clarke'a çekiyordu sanki ama Lexa bunu yapmadığına kendini inandırmıştı.

"Hey.Lexa ?"Octavia'ya döndü Lexa.

"Kaç saattir Lexa diyorum ?"

"Ne oldu ?"

"Sen böyle olmazdın.Hapiste bile böyle düşünceli görmedim seni.Asıl sana ne oldu ?"

"Bilmiyorum Octavia.Kendimi bir karanlığın ortasında gibi hissediyorum.Biri elini uzatsa kurtulacakmış gibiyim."

"Vay vay.Lexa Woods'dan duymayı beklemediğim şeyler.Kim elini uzatacak ?"

"Bilmiyorum.Yine kendim çıkacağım."

"Sen hiç oradan çıkmakta başarılı olamadın ki Lexa."

"Tamam sus."

"Ne yalan mı ? Gece o çığlıklarını duymadığımızı mı sanıyorsun ?"

"Kavga mı etmek istiyorsun ?"

"Hayır yardımcı olmaya çalışıyorum."

"Böyle mi olacaksın ?"

"Lexa ben-"

"Tamam sus Octavia."dedi ve Clarke'ı izlemeye devam etti.Telaşlı bir şekilde geziniyordu.Sanırım Raven'ı bekliyor diye düşündü.Bir anda gözleri buluştuğunda onu izlediğini fark etmesin diye gözlerini kaçırdı.Octavia da olan biteni az da olsa anlamış fakat Lexa sinirlenmesin diye bir şey söylememişti.

"Lexa konuşmalıyız."dedi Bellamy.

"Söyle."

"Octavia bizi yalnız bırak."

"Abi ben de kalsa-"

"Bizi yalnız bırak dedim."

"Of tamam."Diyerek uzaklaştı.

"Clarke Griffin hakkında bütün rapor geldi."

"Bir sorun mu var ?"dedi kağıtları açarak.

"3.sayfaya bakar mısın ?"Lexa merakla üçüncü sayfayı açtı ve okumaya başladı.İlgisini çekecek bir şey görememişken "Babası Jake Griffin.Bir kiralık katil tutmuştur."yazısına şaşırdı.

"Kimi öldürtmüş ?"

"Geçirdikleri kaza..Kaza değilmiş.Annesini öldürmek için yaptığı bir oyunmuş fakat kendisinin ölümünü hesaba katmamış.Geçirdiği kalp krizi sebebiyle hayatını kaybetmiş.Fazla stres,heyecan dolayısıyla."

"Başka bir yol seçmemesini anlamadım."

"Araları annesiyle iyi değilmiş.Eğer öldürülürse kendisinin suçlanacağından korkmuş."

"Ne kadar aptalca ? Kızının hayatını mahvetmiş.Clarke hariç hepsi öldü kazada.Geride ne kalacağını hiç mi düşünmemiş ?"

"Evet sadece kendi çıkarlarını düşünen biriymiş zaten fakat kızıyla iyi anlaştığı bilgisini aldım."

"Peki bunu ona nasıl söyleyeceğiz ?"

"Söylememeliyiz bence."

"Bunu saklamak çok kötü."

"Zaten yas tutuyor olmalı.Çok uzun olmamış ama karar senin."dedi Bellamy.

"Tamam ben düşüneceğim.Sağ ol Bellamy."

— —

Clarke Raven ile görüştükten sonra Şezlonga uzanıp denizi izlemeye başlamıştı.Onun da düşündüğü şey Lexa'ydı.Kendini bu düşünceden defalarca kez alıkoymaya çalışsa da başarılı olamamıştı.Şimdi arkasından gelse Clarke dese ne yapacağını bilemiyordu.

"Clarke ?"Lexa'nın sesi ile birden sıçradı.

"Hey sakin ol.Sana zarar vermeye gelmedim."dedi Lexa sert ses tonuyla.

"Hayır ben şey-ondan değil."

"Neyden ?"dedi Lexa yanındaki şezlonga oturarak.

"Boşver.Bir şey mi oldu ?"

"Sana anlatmam gereken bir şey var Clarke."

—

—