Prisoner

2-Öğrenemeyeceğim bir şey yok.

—

"Beynim sanki ölümcül bir hastalık."

—

"Clarke ?"dedi Raven da aynı şaşkınlıkla.Lexa kaşlarını çatmış bir şekilde onlara baktı.Raven iskeleden koşarak onların yanına doğru geldi.

Raven"Senin ne işin var burada ?"dedi.

"Bu sarışın senin arkadaşın mı ?"dedi Lexa Raven'a bakarak.

"Benim bir adım var."dedi Clarke gözlerini devirerek.

"Şu an isminle mi ilgileniyorum sence ? Bellamy'e dua et yoksa ölmüştün."

"Ben sana ne yaptım ?"dedi Clarke da diklenerek.

"Karşıma hiç çıkmamalıydın."

"İsteyerek çıkmadım."

"Benim için isteyip istememen önemli değil."

"Doğru ya senin tek bildiğin şey öldürmek.
Çek silahı sık kafama hadi."

Lexa onu baştan aşağı süzdü.Clarke rahatsız olmuştu.Çünkü kimse Lexa'ya bir şey diyemiyordu.Belki o bir şeyler diyebilirdi.Ya da tamamen aptalca bir düşünce içerisindeydi.

"Sınırlarını fazla zorluyorsun."

"Zorlarsam ne olur ?"dedi Clarke başına geleceklerden habersiz bir şekilde.Aslında yaptığı saçmalıktı.Ona silah çekmiş bir kadına bu şekilde diklenmesi ne kadar doğruydu ? Lexa sinirlenmişti ona giderek yaklaşıyordu fakat Raven onu durdurdu.

"Clarke.Ölmediğine şükretmelisin.Buraya nasıl geldin ? Hiçbir fikrim yok ama biz kaçıyoruz.Adaya kaçıyoruz.Kimsenin yerimizi bilemeyeceği bir yere gidiyoruz."

"Ne ? Benim bir hayatım var Raven.Bırakın beni burada."

"Sana güveniyorum Clarke.Kimseye bir şey söylemezsin ama-"

"Kimseye güvenemeyiz."dedi kel ve takım elbise giymiş asık suratlı adam yanlarına doğru gelerek.Neler olduğunu anlamaya çalışıyordu hala Clarke.Bu adamda kimdi ? Başına ne işler açılmıştı ?

"Öldür bu kadını."dedi Lexa'ya bakarak.Lexa da elini belindeki silahına doğru götürdü.Clarke ise hala kendinden emindi.

"Yap hadi."dedi.Lexa'yı daha da tahrik ediyordu.

"Yapmayın lütfen.Bize yarar sağlayabilir."dedi Raven Lexa'nın kolunu tutarak.

"Kendisi istiyor ölmeyi baksana.Hem nasıl olacak o ?"dedi Lexa.Titus da dikkatle dinlemeye başlamıştı.

"Tıp fakültesi öğrencisiydi son sınıfta bırakmak zorunda kaldı.Onunla üniversitenden tanışıyorum.Birimize bir şey olursa o bize bakabilir."

Titus"Tamam Lexa dur."Dediğinde Lexa silahını yerine geri koydu ama bakışları hala aynıydı.

"İsmin ne ?"

"Clarke."

"Clarke bir yaralımız var.Tedavi edersen bizimle gelebilirsin ama sözümüzden çıkmaman şartıyla."

Bu teklife hayır demek ölmek demekti.Onlar ne derse yapmak zorundaydı.Her ne kadar onlarla gitmeyi istemese de tamam dedi.

Lexa da oflayarak yanlarından uzaklaşmaya başlamıştı.Clarke o an anladı ki,Lexa ondan hiç ama hiç haz etmiyordu.

— — —

Clarke yaralıyı tedavi etmeye başlamıştı.Adının Gustus olduğunu öğrendiği adam kurşunla yaralanmıştı.Raven Clarke'a diğerlerinden biri bir şey yapmasın diye yanında duruyordu.

"Sen böyle kişilere nasıl bulaştın Raven ?"

"Murphy ile beraberiz.O Bellamy ile kaçacağını söylediğinde yanlarında gitmek istedim çünkü beni burada bağlayan bir şey yoktu.Kusursuz bir plan yapmıştık."

"Ama ben karşınıza çıktım değil mi ?"

"Clarke buna mecbursun."

"Neden ölmek zorundayım Raven ?
Yoluma gideyim.Olmaz mı ?"

"Olmaz."dedi Lexa vücudunu kapıya yaslamış ellerini göğsünde birleştirmişti.

"Raven bizi yalnız bırak."dedi Lexa,ve Clarke'ın karşısında durdu.Clarke hala yaralı adam ile uğraşıyordu.Az bir şey kalmıştı.

"Neden benimle uğraşıyorsun ?"

"Seninle uğraşıyor muyum ?"

"Evet."dedi ve adamın yarasını kapatıp ellerini yıkamaya başladı.Arkasını döndüğü an bedeni Lexa'ya çarptı.Korkmuştu.Yine onu korkutmuştu.

"Eğer seninle gerçekten uğraşsaydım farkı o zaman anlardın Clarke Griffin."

"Bir dakika sen nereden ?"Clarke'ın nefes alması gittikçe zorlaşıyordu.Çünkü Lexa ona bu kadar yakınken ruhu daralmıştı.

"Öğrenemeyeceğim bir şey yok."dedi kaşlarını kaldırarak.

"Üstümden çekilir misin artık ?"dediğinde Lexa yavaşça geri çekildi.Clarke ona her baktığında sanki ona silah tutacakmış gibi hissediyordu.

"Benden ne istiyorsunuz ? Söylediğinizi yaptım."

"Gustus gerçekten iyi mi ?"

"İyi.Gerekeni yaptım."Hızlıca yaralı adamın yanına gitti ve gülümsedi.Clarke bu haline şaşırmıştı.Duygusuz birine benzetmişti onu.Gülebileceğini bile düşünmemişti.

"Titus yukarıda seni bekliyor."dedi dönüp ifadesiz bir suratla Clarke'a bakarak.Clarke tamam anlamında başını salladı ve oradan çıktı.Raven da kapıdaydı.

"Lexa'ya neden hiçbir şey diyemiyorsunuz ?"dedi sitem edercesine.

"Diyemiyoruz çünkü o normal değil."

"Ne demek istiyorsun ?"Beni kolumdan tutup bir odanın içine soktu.

"Binlerce adamı tek seferde öldürür ve hiçbir şey hissetmez.Bir şey hissetmez.Hisleri alınmış birisi o.

Tek düşündüğü şey o hapisten çıkmaktı.Hapise girme sebebi de Titus'un verdiği görevde yakalanmasıydı.Hapiste de yaptıklarını anlatsam saatler yetmez."

"Yani ?"

"Ona bulaşma diyorum."dedi Raven net bir tavırla.

—

—