Prisoner

31-Her zaman yanımda olur musun ?

—

—

Çok uzun sürmeyen yolculuğun ardından arabadan indiler.Octavia ve diğerleri onları kapıda bekliyorlardı.Birkaç adım atıp sırayı geçtiler.

"Lexa söylediğin gibi yukarıdaki locayı ayarladım."

"Tamam hadi gidelim."

"Durun."dedi bir ses.Lexa'ya çok tanıdık gelmişti bu ses.Yavaşça arkasına döndüğünde karşısında duran kişiye baktı.

"Costia ?"dedi.Kalbinden vurduğu kadın şu an karşısında duruyordu.Bu nasıl mümkün olabilirdi diye düşündü.Ve o neden buradaydı ? Clarke şaşkın gözlerle Lexa'ya döndü.

"Evet benim.Vurup kaçtığın sevgilin."

"S-sen benim hiçbir şeyim değilsin."dedi Lexa.Costia ona doğru yaklaşmıştı.

"Benim yaşadığıma şaşırdın değil mi ?"dedi ve birden gömleğinin bir iki düğmesini açıp Lexa'nın elini tutup yarasının üstüne götürdü.

"Beni kalbimden vuracağını söylemiştin.Bunu yapacağına hiç inanmamıştım."

"S-sen nasıl kurtuldun ?"

"Çok da iyi bir nişancı değilsin."dedi ve Lexa'nın elini bıraktı.Derin bir nefes alıp verdi.Clarke donup kalmış bir şekilde onları izliyordu.

"Bir iki santim yukarı kaydı kurşun.Kalbimi sıyırmışsın.Zarar görse de bir şekilde kurtuldum."

"Neden burdasın ?"dedi Lexa sinirli bir şekilde.

"Seni görmek için geldim."dediğinde Clarke bu sefer sinirlenmişti.Costia ile duygusal bir ilişkisi olmadığını söylemişti Lexa ona.Bir an için birbirlerine gerçekten bir şeyler hissediyorlar mıydı ? Diye düşündü fakat hemen vazgeçti.Lexa ona hiçbir zaman yalan söylememişti.

"Seni vuran birini neden görmek istiyorsun ?"

"Beni sen vurmadın.Ben kendi mezarımı kazdım."

"Costia seni bir daha çevremde görmek istemiyorum.Ölmemiş olabilirsin ama benim için ölüsün."dedi ve Clarke'ın elini sıkıca tutup içeri girmek istediği sırada Costia arkasından yine seslendi.

"Yeni oyuncağını bulmuşsun."dediğinde Lexa sinirle ona doğru gidecekti ki Clarke hızlı davranıp Costia'nın suratına yumruğunu geçirdi.Costia sarsılmıştı.Saçlarından tutup yüzüne bakmasını sağladı.Lexa şaşkın ama gülerek Clarke'a bakıyordu.

"Ben kimsenin oyuncağı değilim."dedi ve onu bırakıp Lexa'nın yüzüne ellerini götürüp kendine çekip öptü.Costia bozulmuş bir şekilde onlara baktıktan sonra uzaklaşmaya başladı.

Clarke dudaklarını ayırıp Lexa'nın kulağına uzandı"Lexa.."dedi.Nefesi Lexa'nın boynuna çarpmıştı.

"Bizi yalnız olacağımız bir yere götür."

— —

Lexa ve Clarke ayakkabılarını çıkarmış kumlarda yürüyorlardı.İskeleye çıkıp sonuna kadar gittiler ve birlikte oturdular.Clarke Lexa'ya döndü ve derin bir nefes alıp verdi.

"Lexa sen iyi misin ?"

"Asıl sana sormalıyım.Onun dediklerinin hiçbir önemi yok benim için.Senin de olmasın."

"Yanımda sen olduğunda iyiyim ben biliyorsun."Lexa'nın ellerini tuttu ve hafifçe kaldırdı.
"Kimsenin bunu bozmasına izin vermeyeceğim."dediğinde Lexa gülümseyerek ellerini ayırmadan Clarke'ın kolunun üzerine attı ve onu kendine çekip başını omzuna yaslamasını sağladı.

"Bizi bizden başka kimse ayıramaz Clarke."

— —

"Neredesiniz siz ya ?"diye söylendi Octavia.Ardından da ikisinin de eline içecekleri tutuşturdu.Clarke cevap verdi.

"Geldik işte.Hadi eğlenmemize bakalım."dedi ve Lexa'ya bakıp gülümsedi.Koltuğa oturdular.Her şey yolunda gözüküyordu.Clarke ve Lexa sahildeki konuşmalarının ardından daha da huzurlu hissediyorlardı.

"Clarke az bile yaptın o kadına."

"Tamam Octavia kapat konuyu."dedi Lexa.

"Sustum tamam."dedi ve ayağa kalkıp dans etmek için piste doğru ilerledi.

Clarke yüksek sesten dolayı Lexa'nın kulağına yaklaşıp konuştu.

"Dans edelim mi ?"

"Sana hayır demek çok zor."dedi ve elinden tutup onu kaldırdı.Çok hareketli bir şarkı yoktu.Ritmi çok hızlı olmayan ama aynı zamanda da huzur veren bir şarkı çalıyordu.

Lexa elini Clarke'ın beline yerleştirdi.Clarke da elini Lexa'nın omuzlarına götürdü.

Uyumlu bir şekilde hafif bir ritimle dans ediyorlardı.Sanki o an zaman durmuş sadece ikisi için akıyordu.Gerçi her zaman böyleydi.Beraberlerken gözleri başkasını görmüyordu.

Lexa ona biraz daha sarılarak yanağını başına yasladı saçlarının arasını koklayarak gözlerini kapattı."Lexa ?"dedi Clarke.

"Efendim."dedi gözleri hala kapalıydı.

"Ben.."önemli bir şey söylecekti sanırım Lexa yavaşça gözlerini açıp yanağını olduğu yerden kaldırıp ona baktı.

"Söyle Clarke."dedi gülümseyerek.

"Ben gerçekten hayatımın sonuna kadar seninle olmak istiyorum.Her zaman yanımda olur musun ?"

Lexa daha da gülümsedi ve,

"Her zaman yanında olacağıma söz veriyorum Clarke Griffin."dedi.

—

—