Prisoner

20-Sakin kalmamı engelliyorsun.

—

—

Clarke duyduğu şeyin şaşkınlığı ile Lexa'ya baktı.Az önceki ufak tefek tartışmadan sonra huzursuz hissediyordu.Kendi söylediklerinin doğru olduğunu biliyordu fakat Lexa bunu kabul etmiyordu.

"Octavia.Bana haber vermeden bunu yaptığınız için bir süre sen de cezalısın."

"Bir dakika ne cezası ?"

"Merak etme sana zarar verecek değilim.Bir süre işlere karışmayacaksın.Elini çekeceksin.Ben söylediğimde de işine devam edebilirsin."

"Bunu yapma lütfen.Hapishanede bir sürü kişiyi yanına toplayan bendim."

"Hapishanede seni o kadınların elinden kurtaran da bendim."

"Costia'yı öldüren sen mi söylüyorsun bunu ?"dedi Clarke'a bakarak.Lexa iyice sinirlenmişti.Clarke ise ikisinin imalı konuşmalarından bir şey anlamıyordu.

"Sesini kes.Götürün onu buradan."

"Clarke kendine dikkat et."diye bağırdı giderken.Clarke kaşlarını çatarak Lexa'ya döndü.

"Costia kim ?"

"Uzun hikaye.Önemsiz."

"Öldürdün ve uzun hikaye ama önemsiz öyle mi ?"

"Ne anlatmamı istiyorsun ?"

"Bana neden kendime dikkat etmem gerektiğini söyledi ? Bana her şeyi açıklamanı istiyorum.Şimdi."

"Gitmemiz gerektiğini biliyorsun.Böyle şeylerle vakit harcayamam."

"Benim söylediklerim senin için önemsiz."

"Öyle demek istemedim.Sadece bu konu önemsiz."

"Anladım ben Lexa."Dedi ve Lexa'nın üzerine doğru yürümeye başladı.O adım attıkça Lexa geri gidiyordu."Sen korkuyorsun.Senden uzaklaşacağımdan..."

"Clarke..Ben-"

"Söyle.Anlat."

Lexa bir anda Clarke'ı belinden tutarak masanın üzerine oturttu.

Kulağına iyice yaklaştı"Evet."Aynı zamanda da kendini ona bastırmıştı.
"Korkuyorum.Hayatımda ilk kez deli gibi hem de."

(Bundan sonrası +18'dir.)
Clarke iki elini birden onun yüzüne götürüp sertçe öpmeye başladı ve pantolonun düğmesini açtı.Şu an onu içinde istiyordu.Lexa hafifçe gülümsedi ve dudaklarını ona değdirmeye devam ederek "Şimdi mi ?"

Clare nefes almakta zorlanarak"Evet.Şimdi."dediğinde Lexa onu kıyafetlerinden kurtardı.
Lexa elini Clarke'ın vücuduna götürüp hareket ettirmeye başladığında Clarke "Lexa !"dedi bağırarak.Lexa hızlıca ağzını kapattı."Sakin."dedi ve gülümsedi.

Clarke Lexa'nın boynunu tutup kendine çekti ve hafifçe dudağını ısırarak öptü."Sakin kalmamı engelliyorsun."dedi.Bu cümle Lexa'nın hoşuna gitmişti ve kendini ona bastırarak daha da hızlanmaya başladı.

Clarke'ın sırtı tahtadan oluşan masaya çarptıkça acıyordu fakat aldırmadan Lexa'nın sırtında parmaklarını gezdirerek onu öpmeye devam etti.

— —

"Ne zaman gideceğiz ?"dedi Clarke yere saçılmış kıyafetlerini üzerine geçirerek.

Lexa da üzerini giyinmeye başlamıştı.

"Bu gece yola çıkarız."

"Tamamdır.Teknede duş var değil mi ?"

"Neden sordun ?" Dedi Lexa gülerek.Clarke ona yaklaşarak saçlarını geriye attı.

"Neden sorduğumu gayet iyi biliyorsun bence."

"Bugün fazla iddialısın."

"Aslında bir fikrim var."dedi çapkın bir bakış atarak.

"Neymiş o ?"dedi Lexa meraklı bir şekilde.

"Gece görürsün."dedi ve gülerek gitmeye başladı.

Lexa sorduğu sorunun cevabını alamamasına hafif sinirlenmiş bir şekilde arkasından seslendi."Clarke ?"

— —

Bütün hazırlıklar tamamlanmıştı.Lexa son kez her şeyin kontrollerini yaptı ve tekneye doğru yol almaya başladı.Şu an Akdeniz açıklarında bir adadalardı.

Birkaç saat sonra ise Yunanistan'da ada hayatı değil de normal bir hayat yaşayacaklardı.Plan böyleydi ve Lexa uyguluyordu.

Clarke gülümseyerek onu bekliyordu Clarke'a elini uzatıp tekneye bindi.

"Hazırsa her şey yola çıkabiliriz Bayan Woods."

"Tamam çıkalım."dediğinde tekneyi iskeleye bağlayan ip kesildi ve Yunanistan'a doğru yol almaya başladılar.

—

—