Prisoner

6-Lexa ?

—

Ağlamayı kes,her şey iyi olacak.

—

"Sorun değil.Sen iyi misin ?"Clarke olumsuz anlamda başını salladı.

"Değilim.S-sadece yürüyüş yapıyordum.Birden saldırdılar.Hiçbir ş-şey yapmadım ben Lexa."

"Tamam sakin ol lütfen."dedi ve elini omzunun üzerine götürdü.Clarke her ne kadar ona diklense de,sertçe konuşsa da güçsüzdü.Güçsüzlüğünü güçlüymüş gibi davranarak kapatıyordu.Lexa da bunu yavaş yavaş anlamaya daha doğrusu şu tavrından anlamaya başlamıştı.

"Bir şey olduğunda ulaşman için telsiz vermiştim."

"Uzun zamandır her şeyi kendim halletmeye çalışıyorum ve bunu düşünemedim."dedi Gözünden bir damla yaş aktı.Aslında ağlama sebebi ona saldıranlar değil de üstüne gelen her şeydi.Artık dayanamayarak buna izin vermişti.Lexa'nın karşısında ağlamak istemese de dayanamamıştı.

"Üz-Üzgünüm b-ben.."

"Sorun yok.Beni bir cani olarak görüyor olabilirsin ama ben de insanım."dediğinde Clarke hafifçe gülümsedi.

"İstersen buradan gidelim.Seni eve bırakmamı ister misin ?"

"O-olur."

Birlikte yürümeye başladılar.Clarke biraz daha sakinleşirken Lexa da ona karşı anlayışlı davranıyordu.Birkaç dakika sonra Clarke ve Raven'ın kaldığı yere vardılar.

Yol boyunca tek kelime etmeden,ara sıra birbirine bakarak gelmişlerdi.

"Tekrar teşekkür ederim Lexa."

"Clarke teşekkür etmene gerek yok.Kim olsa aynı şeyi yapardı."

"Yapmazdı.Hatta karışmazdı bile."

"Görüşürüz Clarke."

"Hey dur."diyerek onu kolundan tuttuğunda Lexa anlamsız gözlerle ona baktı.

"Daha sabah beni sıkıştırdın.Şimdi ise kurtarıyorsun.Neden ?"

"Ne kadar çok neden diyorsun farkında mısın ? Sadece yardım etmek istedim ama her hareketimden bir anlam çıkarmaya çalışıyorsun."

"Sadece sebebi-"

"Bir sebebi falan yok."dedi ve kolunun üzerindeki elini çekip oradan hızlıca uzaklaşmaya başladı.

Clarke da ne dedim ki diye düşünerek eve girdi.Birkaç bir şey atıştırdıktan sonra yatağına geçti ve gözlerini kapattı.

— —

"Bir sorunumuz var Lexa."dedi Titus içeri girerek.Lexa elindeki kahveyi bıraktı.Sorunlara alışmıştı artık.

"Söyle."

"Burada yaşayanlar bizden rahatsız olmuşlar."

"Ne yapabilirim ?"

"Ev istiyorlar.Buraya yaptığımız binaları izin almadan yaptığımızı biliyorlar ve polise gitmeleriyle tehdit edildik.Bota binip en yakın yere gidebileceklerini söylediler.Hepsini de öldüremeyiz.Az kişi değiller."

"Ne polisi ya ? Yeter artık.Tamam verelim birkaç ev otursunlar."

"Biz zaten yarın gideceğiz Lexa.İki ev bizden geliyor.Sen de yanına birini-"

"Biri ile kalamam biliyorsun."

"En azından Octavia-"

"Olmaz dedim."

Titus hızlıca kolunu onun boğazına dayayıp duvara çarptığında Lexa sinirli gözlerle ona bakmaya başladı.Ayaklarını da sıkıştırmıştı.Doğru düzgün hareket edemiyordu.

"Artık benim lafımın üstüne bir söz söylemeni istemiyorum."

"Bırak-"daha da sert sıktı.Lexa eline bir şeyler almaya çalışıyordu fakat yapamamıştı.

"Sana haddinden fazla taviz verdim ve sana zarar gelmesin diye bir sürü kişi ile konuştum ama sınırlarını zorluyorsun."

"Ben olmasaydım sen bir hiçtin."dedi Lexa.

"Ben olmasaydım da sen bir hiçtin."

"Ne istiyorsun lan ? Ne ?"

"Ben adam gibi sordum ama sen kavga istiyorsun demek.Tamam o zaman Clarke ile kalacaksın.Raven da Murphy ile kalacak ve bir ev daha boşa çıkacak.Octavia da Bellamy ile kalacak.Lincoln da Gustus ile.
Clarke sana tehdit oluştursa da sana zarar verse de onunla kalacaksın."

Titus saçmaladığının farkındaydı.Clarke'ın onun yanında kalması ne kadar doğruydu ? Daha geçen gün Clarke'a Lexa'dan uzak dur demişken,onu öldürmeyi düşünürken şimdi ise Lexa'ya Clarke ile kal diyordu.Çok tutarsız biriydi ama aslında bunu yapmasının sebebi söz sahibi ve yetkili kişinin kendisi olduğunu göstermekti.

"Saçmalama daha onu tanımıyorum bile ve ayrıca bana zarar veremez."

"Bak kendi ağzınla söyledin aslında sana zarar vermeyecekse kalabilirsiniz."

"Üstümden çekil !"dediğinde Titus çekildi.

"Geçen gün onu öldürecektin.Şimdi böyle bir şey istemeni anlamıyorum."

"Benim kararlarımı sorgulama.Onunla kalacaksın dedim.Ben gittikten sonra bir değişiklik olduğunu duyarsam-"

"Ceza alırım."

"Evet.Bunu iyi bil.Vücudunda yeni bir kesik izi olsun istemezsin."dedi ve hızlıca oradan çıktı.

Lexa iyice sinirlenmişti ve bir şeylerden sinirini çıkarmaya başladı.Ortalığı dağıtıyordu resmen.Bunu hem Titus'un söylediklerine sinirlendiği hem de aklına gelen anılardan kaçmak istediği için yapıyordu.Hafızasından bir türlü silemediği kabusu olan anılar..

Artık vurdukça kanayan ellerinin farkında bile değildi.Yorulup kendini yere bıraktıktan bir süre sonra Titus'un açık unuttuğu kapıdan içeri Clarke girdi.

"Lexa ?"

—

—