Prisoner

19-Gitmemiz gerek.

—

—

Octavia ve Bellamy tedirgin bir şekilde Lexa'nın yanına doğru gitmeye başladılar.Lexa Clarke'a bakmaktan onların hareketlerine pek dikkat etmemişti.

"Lexa bir sorunumuz var."demesiyle Bellamy'e döndü Lexa.

"Ne oldu ?"

"Hemen gitmemiz gerekiyor."dediğinde hızlıca ayağa kalktı Lexa.Clarke da duyduğu şeye şaşırmış merakla Bellamy'i dinlemeye başlamıştı.

"Neden gideceğiz ?"dedi sert bir ifade ile.

"Yerimizi öğrendiler.Nasıl oldu bilm-"Lexa Bellamy'i iki omzundan tutup duvara çarptı.Octavia ona engel olmaya çalışmış ama başarılı olamamıştı.

"Sana her şeye dikkat edeceksin demedim mi ?"diye bağırdı.Clarke onun kontrolden çıkmasını sevmiyordu.Yanına gidip elini sırtına götürüp kulağına yaklaştı.

"Sakin ol."dedi.Lexa yavaşça Clarke'a döndü.Daha önce buna benzer bir şey yaşamışlardı ve Clarke'ın Lexa üzerindeki etkisiyle Lexa yavaşça Bellamy'i bıraktı ama hala sinirliydi.

"Lexa ben dikkat ettim ama-"

"Sürekli hata yapmandan bıktım."

"Söz veriyorum bir daha böyle bir şey yaşanmayacak."

"Sözünün artık benim için bir hükmü yok.Artık işinden alındın.Benim yardımcım değilsin.Sadece Bellamy'sin."

"Lütfen yapma böyle.Üzgünüm."

"Gidiyoruz."dedi ve Clarke'ın elini sıkıca tutup o evden ayrıldı.Hala sinirliydi çünkü ona güvenip çoğu şeyi emanet etmişti.Aslında kendisi de söyleyip dururdu.Kimseye güvenmemek gerekiyordu.

Birkaç adım sonra Clarke onu durdurdu.Sakinleştirmek için elini yüzüne götürdü.

"Lexa.."dedi.Alnını ona yaslayarak.

"Her şeyi hallettiğin gibi bunu da halledeceğini biliyorum."

"Clarke ona güvendim."

"Biliyorum ama kendisini açıklamasına bile izin vermedin.Biraz sakin olsan."

"Biz de hataya yer yok.Bunu biliyorsun."

"Değişmek istediğini söylemiştin.Bu kadar katı olmasan."

Dediğinde Lexa yavaşça uzaklaştı.

"Ben böyle olmasam ne olurdu sence ? Son zamanlarda katı değilim ve olana bak."

"Şimdi bana mı bağlayacaksın bunu ?"

"Sana bağladığım yok Clarke.Böyle olmak zorundayım."

"Böyle olmadan da bir şeylerin üstesinden kalkabilirsin biliyorsun değil mi ?"

"Böyle davranmadan olmaz.İnsanların üzerinde otorite kurmadığım sürece böyle şeyler olur."

"Otorite kurmak isteyebilirsin fakat bu kadar sinirli olman-"

"Yeter Clarke."dedi Lexa Clarke'ın bu şekilde onu itham etmesi hoşuna gitmemişti.Clarke'ın da hoşuna gitmeyen Lexa'nın lafını kesmesiydi.

"Lexa ? Neden böyle yapıyorsun ? Sadece konuşuyoruz."

"Gitmemiz gerek."

"Peki gidelim."dedi o da biraz soğuk bir ifadeyle ve beraber sahildeki çalışma alanına doğru gitmeye başladılar.

— —

"Söyle bana sorun tam olarak ne Octavia ?"

"Abimi bugün dövecektin.Ben daha fazla bunu yapamayacağım."dedi sinirli bir şekilde.Lexa gözleriyle onu durdurmaları için adamlarına işaret etti.İki adam da onu kolundan tuttu ve gitmesine izin vermeyerek Lexa'ya çevirdiler.

"Şimdi de böyle mi anlaşacağız ?"

"Nasıl biri olduğumu biliyorsun.Şimdi bana anlat."

Derin bir nefes alıp adamların temasından kurtuldu Octavia.

"Bellamy..Bir arkadaşıyla görüşmek için telefonu kullandı."

"Bana içeride nasıl olduğunu bilmiyorum dedi."

"Telefon konum bilgisi gösteren bir sim kartıymış.Bu yüzden sorun çıktı.Ben de az önce-"

"Bana yalan mı söylediniz ?"

"Hayır.Ben az önce anladım.Ne kadar çabuk gidersek o kadar iyi."

Dedi Octavia.Lexa tüm adamlarına bakarak aynı zamanda da bağırarak konuştu.

"Tekneyi hemen hazırlayın.Yunanistan'a gidiyoruz."

—

—