İstanbul Beyefendisi /Yarı Texting

İST. B/31

Önüme koyulan pizzadan koca bir ısırık alırken çoktan dünyayla bağlantımı kesmiştim.

Böyle bir lezzet..

Eşi benzeri olmayan tek şey olabilirdi.

Çok az bir zaman içinde pizzamı bitirdiğimde başka dilimimin kalmadığı için dudaklarımı büzmüştüm.

Herkesin tabağında daha bir iki dilim vardı ve benim bitmişti. Şimdi muhabbet etmek için yavaş yavaş yiyeceklerdi ve beni sinir edeceklerdi.

Yanımda oturan Yiğit'in tabağına baktığımda hala iki tane pizza dilimi vardı.

Bakışlarımı yüzüne kaldırdığımda o da bana bakıyordu. Dişlerimi göstererek gülümsediğimde o da gülümsedi ve yanıma doğru eğildi. "Al hadi bir tane"

"Teşekkür ederim" derken sonunu uzatabildiğim kadar uzatmıştım ve hemen tabağından bir tane alıp yemiştim.

Pizzam bittiğinde Yiğit'in ki de bitmişti. En azından tek başıma eziyet ede ede yiyişlerini izleyip sinir olmayacaktım.

Yiğit kendisine çay söylerken bana da vişne suyu söylemişti.

Allahım be olur bu çocuk benim nasibim olsun.

Pizzadan bile vazgeçebilirim.

Yeter ki benim olsun.

Burçin ağzındaki lokmasıyla "ee siz nasıl kurtuldunuz adamlardan?" Diye sorduğunda kime sorduğunu anlamak için yüzüne baktım.

Evet, bize sormuştu.

Başımıza iş açtığı yetmiyormuş gibi bir de kurcalayıp eğleniyordu bok herif.

Yiğit "saklandık." Dediğinde yüzüne baktım. Çayından bir yudum alırken bana göz kırpmıştı ve bu bile bana yetmişti.

Ne kadar olmamış gibi davranmaya çalışsam da inadına gözüme gözüme sokacaktı.

Ah o adam olmasa şuan medeni halim ilişkisi var olarak değişmiş olabilirdi.

Tam öptü öpecek derken arkamızdan gelen öksürük sesiyle ben zaten utancımdan donup kalmıştım. Yiğit adama derdimizi anlatmaya çalışsa da uygunsuz bir şekikde yakalandığımız için kapı dışarı edilmiştik.

Keşke bir dakika daha geç geseydi de öyle kapı dışarı etseydi.

Daha sonra da bizimkilerin yanına gelene kadar bir kez olsun konuşmamıştık.

Yine de içim cıvıl cıvıldı.

Bu kadar mesafe kat edebilmek bile çok güzledi. Sonuçta bir nevi ilk o yakınlaşmıştı.

Yok, ilk ben başımı kaldırmıştım ama olsun. Nereden bilebilirdim ki yamacımda olduğunu.

Burçin kendi kıçını nasıl kurtardığını kahkaha ata ata anlatırken sinir bile olamıyordum.

En önden kaçtığı için hemen kaynolmuştu ve biz saatlerce adamlardan kaçarken bir yere oturmuş bir de öay içmişti.

Bunu da burada gülerek anlatıyordu şimdi.

Ve ben buna bile sinir olamıyordum.

Halimi açıklayan tek bir cümle vardı.

Mod; Leyla.