CHAPTER 47
Eris’ POV
Papasok na ako ng school at grabe lang ang pagkapuyat ko. Lecheng bakulaw yun, ginising ako ng madaling araw para lang pagtripan ang buong neighborhood namin. Lakas ng saltik eh.
Ang sakit sa bangs! >___<
Tapos kailangan pang gumising ako ng maaga dahil may pasok ako today.
Alam mo yun…sobrang wala ako sa mood today. Magkasalubong ang mga kilay ko at feel ko lang i-laser-beam lahat ng titingin sa akin…saka ko sila ipapagulong sa harina.
I feel so grumpy today.
(a/n: hindi ba yan naman ang normal self mo?)
Gusto mong pasabugin kita diyan? Manahimik ka.
(a/n: Sssh. Okay.)
Pagkapasok ko ng gate, parang naramdaman ko ang mga mata ng lahat ng makakasalubong ko sa akin. Ewan ko kung ako lang, pero parang tinitignan nila ako ng masama.
Huh. I feel likewise, inconsiderate people!
Psh. Maghintay lang kayo at ile-laser-beam ko kayo maya-maya…magpasalamat kayo at hirap akong maggagalaw today…tch.
Bad mood talaga ako, kahit 7am pa lang feel ko drained na ako. Parang naririnig akong tinatawag ng kama ko..
Aah…*dreamily~*
“Hi. Good morning.” Biglang may bumati sa akin nang parang zombie akong naglalakad papunta sa building ng department namin.
Tch.
Tinignan ko ng masama ang kung sinumang walang magawa sa buhay ang maglakas loob na sirain pa lalo ang araw ko, at nakita ko ang nakangiting mukha ng baliw na kaibigan ni alien na naka-pose pa na animo’y may pictorial ng ‘CRAZY PEOPLE magazine’.
I glared at him and hoped to burn a hole on his brainless head.
“Whatdoyouwant?” halos bulong ko. Nadedrain ang energy ko, grabe.
Nakangiti siyang lumapit sa akin at masayang sabi. “I just want to tell you that it’s a beautiful day today! The birds are chirping and the sun is shining brightly. And—“
Ewan ko sayo…leche! *irap*
Oh please. Another moron to ruin my day? Anong susunod, si Barney sasayaw ng Gangnam sa harapan ko? Haay. Ang malas ko.
Walang buhay akong naglakad paalis kung saan ipinapahiya ng baliw na kaibigan ni alien ang sarili niya. May nagtipon pang mga grupo ng babae na nagpapauto sa kanya.
Tanga naman ng mga yun.
It took me a while bago makarating sa room. I feel so numb.
Ang iingay ng mga kaklase ko pero hindi ko pinapansin. Busy ang utak ko na lumutang sa space…
*float~*
“Hi Eris.”
“Hellooooooooooooo?”
“Naririnig mo ba ako?”
“Eris, uy!”
Parang may kampanang tumutunog directly sa eardrums ko at dinudurog ito. Ugh…ang sakit ng ulo ko. >__<
“ERIS!!!!” biglang sigaw ng isang malakas na boses directly sa ear ko at…
*wapak!*
Sinapak ko ang maingay na lamok.
“Aray!”
*sigh~*
I want to sleep.
Parang gustong pumikit ng mga mata ko…it’s so tempting…
BINABASA MO ANG
Mai-in Love Ka Rin Sa Akin
Любовные романыPuro na lang sila 'love is like this, love is like that'. e hindi naman ako interesado dun. Hindi na ako naniniwala sa love.... Pwede namang mag-isa lang di ba? Pero ano yun? May bigla-bigla na lang sumulpot na posteng kabute na ipinipilit na in-lov...