----
Here it is. Secrets revealed. waha. XD
Please read it. Enjoy men!
----
Irvin’s POV
Pagkalabas namin ng “Weird” shop (I decided to call it that. Fitting, right? Aha.), iniwan naman ako ni bansot at nagdire-diretso siyang naglakad sa dako pa roon…basta, doon.
Sinundan ko naman siya. Wala naman akong choice eh.
*huff* *huff*
Kapagod.
Halos 15 minutes din akong sumusunod kay bansot, hanggang sa makarating sa isang flea market.
Ugh. I’ve never been INSIDE a flea market before, though I’ve passed some before while driving by.
*sniffs*
*covers nose*
Ugh. What was it??
It smells…like rotten vegetables and meat and fish and i-don’t-know-what-and-i-don’t-want-to-find-out. Basta. Yun na yun. Amoy medyas ni Carl.
(a/n: arte. But I remember when I first went to one, traumatic yun. Haha.)
Who cares?? *snobs*
Anyway…
Sinundan ko lang si bansot papasok ng isa sa mga pasikot-sikot nito.
Grabe. I thought I was inside a maze! I cant even remember where we came in! It’s sooo confusing! There are stalls everywhere. Nakakalito.
Kaya hindi ko inalis sa paningin ko si bansot, baka iwan ako eh.
Huminto siya sa isang vegetable stall.
“Manang, pabili nga ng pang-chopsuey…saka isang kilong patatas, carrots at bell pepper.” Sabi ni bansot dun sa tindera.
Ang dami nga niyang sinabing names na hindi din ako familiar sa mga yun. Ugh. Food pa ba yun?
Nang makabayad na siya, kinuha niya yung pinamili niya at ibinato/ipinabuhat sa akin.
Eh? ~__~
“Oh. Buhatin mo at ng magkasense naman iyang existence mo dito sa mundo.” Emotionless niyang sabi na parang natural lang na dapat kong gawin iyon.
-__- --si bansot.
O__O --ako.
Binuhat ko naman yun kahit na asar ako dun sa sinabi niya (mabait kasi ako today), iniwan na kasi niya ako at lumiko na naman siya sa isang stall.
May buhat din kasi siya na dala niya galing dun sa ‘weird’ shop. Basta. Ewan ko kung ano mga yun.
Medyo mabigat din yung mga binili niya, almost three kilos sa isang plastic. Grabe. Talaga bang kailangan niya ng mga ‘to?
Oh well.
Uhmf. Grabe naman ang smell dito. Parang may nabubulok eh. Ugh. So kadiri.
Tumapat naman siya sa isang stall ng nagtitinda ng karne.
Ahm…need I describe what I saw?? Kadiri eh. I think I’m going to puke. Ugh.
There are meat hanging from the railing on top. I think the yellowish thing was a chicken!
There’s blood all over the table with the meat on top. The meat juices and blood combined with substance I do not prefer to know is dripping from the side of the stall. The guy on the stall kept butchering the poor..uhh…creature.
BINABASA MO ANG
Mai-in Love Ka Rin Sa Akin
RomancePuro na lang sila 'love is like this, love is like that'. e hindi naman ako interesado dun. Hindi na ako naniniwala sa love.... Pwede namang mag-isa lang di ba? Pero ano yun? May bigla-bigla na lang sumulpot na posteng kabute na ipinipilit na in-lov...
