Mai-in Love Ka Rin Sa Akin

Chapter 43 -Biruin mo na ang lasing wag lang si Eris

CHAPTER 43

Ellis POV

“Aaaaaaaaaarrrrrrrrrrggggggggggh!!!!!” sigaw ko. “Kainis kang kabute ka!” sigaw ko sa plasma TV.

Kanina pa ako naglalaro ng Super Mario dito. Pinapalipas ko ang inis ko sa tangang Cole nay un. Minsan talaga naiinis ako at related pa kami. Nang magpasabog ng katangahan ang God Almighty, sinalo niya lahat. Ipanagdamot na nga niya, sinolo pa. tch.

“Plants vs Zombies na nga lang ang lalaruin ko.”

Nag-umpisa na akong maglaro ng Plants vs Zombies. Grabe, pamapaalis pala ito ng stress no?

“Sige! Pasabugin ang mga lecheng zombies na yan! Mwahahahaha!” sabi ko habang pinapasabog ang game console.

Mwahahahahah! I love you cherry bomb. *smiles weirdly*

Carl’s POV

“Mwahahaha!” may narinig akong tumatawa sa loob ng living room. Hala. What’s that?

Sumilip ako mula sa kusina kung saan ako nakaupo kanina at tinetext si Irvin. Grabe, hindi man lang makapagreply? Busy-busy-han? Tsk.

Haay.

*silip*  *silip*

(a/n: masundot sana mata mo! Bakit ba ang hihilig manilip ng mga taong ‘to? Wag kayong gagaya ha?)

Huh? ~__~

Si Ellis ba yung tumatawa? Nasaan yung pinsan ni Eris, yung Cole ba yun?

Patay yung ilaw sa sala at nakasara lahat ng bintana, yung blinds din binaba. Bale, madilim sa loob, pero dahil nakasindi ang television, medyo maaninag mo yung nasa loob.

Nakakalat ang mga birthday decorations sa loob. May mga lobo sa sahig at ang daming banner. Grabe, bakit ang dami, di ba pwedeng isa lang?

Anyway…

Ano yun? Bakit ba tawa ng tawa ang ate ni Eris? May nakakatawa ba? Kanina pa kasi siya tawa ng tawa. Well, sumisigaw siya kanina pero…

Nang tignan ko, nakaharap siya sa plasma tv at seyosong-seryoso. May eerie sound pa na nanggagaling sa pinapanood niya.

Tapos…

*Ellis turns around slowly with a creepy smile* (rawr!)

“Eeek!” I shrieked. A-a-ano…*gulp* yun??

“Mwehehehehehehe.” Tawa pa niya.

Napaatras naman ako.

O___O

This doesn’t look good. May baliw!

Hanbang busy akong nag-iisip ng mga nakakatakot na pangyayari, hindi ko napansing nakalapit nap ala siya…

“Boo.”

Cole’s POV

Iiyh. Patay ako neto. Galit si ate sa akin. Ano ba! >___<

Hindi ko naman sinasadya no! Saka first time ko lang naman magluto eh…

Sino ba naman ang nakakaalam na magkakaganun pala ang pagkain kapag nilakasan ang apoy. Akala ko kasi maluluto ng mabilis kapag nilakasan ko eh, nagmamadali pa naman si ate Ellis.

Kanina pa ako pabalik-balik sa paglalakad sa loob ng kwarto. Hindi ako mapakali kasi kanina ko pa naririnig si ate in her weird moods.

Bigla siyang sisigaw tapos tatawa…nothing suspicious right?

*breathes in/ breathes out*

Hawak-hawak ko ang cellphone ko at hinihintay ang reply ni kuya Irvin dun sa last text ko. Kasi, for sure galit si ate niyan kapag palpak ang misyon. Naawa lang ako kay kuya Irvin kasi baka siya naman yung masapak. Hindi pa kasi siya sanay.