TUTSAK

1. Bölüm

Yeni bir kurgu, yeni bir hayat...

Başlama tarihinizi buraya bırakabilirsiniz.

Kapak tasarımı için mikyfare_
Çok teşekkürler ediyorum.

_________________________________________

♠️

Geniş bir araziye yayılmış küçük küçük evlerden oluşan bir huzur eviydi burası. Kişinin kendine özel olan küçük evlerinde her hastaya bakmak için sorumlu olan birkaç bakıcılardan biriyim.

Her gün aynı saatte burya gelir, hemen işlerimi halleder ve ilgiye aç bu insanlara elimden geldiğince ilgilenmeye çalışırdım.

Sevgi ablaya ait olan evde günlük işleri yapmaya başlamıştım.

Kıyafetlerini kirli sepetinden almak için banyoya girdiğimde çok değil, en az iki dakika sonra Sevgi ablanın sert sesini işittim.

"Kimsiniz?"

Bakmak için banyodan çıktığımda yanında üç tane iri yarı adamın Sevgi ablanın kollarından tuttuğunu gördüm.
Yüzünden bir gram korku bulunmayan sevgi abla aksine sert ve soğuk bakışları ile adamlara bakıp gözlerini benimkilerle birleştirdi.

Adamlardan sarışın olan diğerine bakıp bunu napıcaz dercesine başıyla beni gösterdi. Kumral olan derin bir iç çekti

"bu kadını da alın, arkada şahit bırakamayız"

Sarışın olan bana doğru bir adım attığı sırada, Sağ elimi havaya kaldırıp dur işareti yaptım. Adam olduğu yerde durdu.

"Sakın bana yaklaşma! Aksi taktirde olucaklardan ben sorumlu değilim"

Kumral adamın yanında, cüssesi diğeri ikisine kıyasla daha küçük olan adam alayla kahkaha attı.
"Huzur evinde yaşlılara bakan genç bir kadınsın, en fazla ne yapabilirsin ki?"

Sarışın olan birden koluma yapışınca "günah benden gitti" dedim sessizce.
Kolumu tutan adamın elini tek hamlede ters çevirip diz kapağının arkasındaki boşluğa tekme atınca sarışın adam inleyerek yere düştü.

Kahkaha atan adamın sesi aniden kesilirken bu sefer gülme sırası bana geçti.
"Emin ol bunlar daha hiç birşey"

Cüssesi daha küçük olan dibime kadar girince ensesinden tutarak dizimi kasıklarına vurdum.
Hemen yan tarafımda duran vazoyu iki büklüm olan adamın kafasına vurarak bayıltmıştım. İşte bu be!

Duruşumu dikleştirip önüme gelen saçımı düzeltip sesime sahte olduğu belli bir üzüntü yerleştirerek konuştum.
"Bitti mi, Ne çabuk? ben daha vardır diyordum tüh başka zamana inşallah"

Ben sarışın adam ile uğraşırken kumral adam çoktan Sevgi ablanın ellerini ve ayaklarını bağlamıştı.

Kumral olan, yerde iki büklüm yatan adamlara kınar gibi baktı
"Sizin yapacağınız işe tüküreyim." diyip bana doğru gelmeye başladı belinden çıkardığı silahı bana doğru doğrulttu.  
"Kaçmaya kalkarsan gözümü bile kırpmam vururum"

Tam hamle yapmak için hazırlanıyordum ki burnuma bastırılan pamuk ile olduğum yerde mıhlanıp kaldım.
İşte bu, kötü olmuştu...

Yer ayağımın altından adeta kayıyordu. Gözümün önünde beliren siyah siyah noktalar bir süreden sonra her yeri kapladı ve sesler gittikçe uzaklaştı.
"Bu ilacın bir gün işe yarayacağını biliyordum."

Şuurumu yavaş yavaş kaybederken, daha fazla dayanamadım ve kendimi sonu olmayan karanlığa bıraktım.