TUTSAK

8. Bölüm

"Benden kaça bileceğinizi mi sandınız?

Zeynep'e sımsıkı sarıldım.
"Binin arabaya!"
Dediğini yapıp arabaya bindik.

〰️

İki büyük sütunu geçip evin içine girdik, Zeynep ilk defa geldiği bu eve şaşkınlıkla bakarken kucağımdan indirmeden ayakta beklemeye başladım.
"Kızı odaya koy ve kış bahçesine gel"
Normalde olsa asla dediğini yapmazdım ama yanımda Zeynep var ve onu riske atacak hiç bir şey yapmamalıyım.

Odanın kapısı açtığımda Sevgi abla meraklı gözlerle kapıya baktı bizi gördüğü gibi oturuduğu yerden kalkıp ikimize birden sarıldı,
Zeyneb'i yere indirdim.
"geliyorum ben"
Odadan çıktığımda direk kış bahçesine gittim.

Ayakta bir o yana, bir bu yana gidip gelen Atakan sinirlerimi bozarken geldiğimi fark etti.
"Söyle!" 
"Neyi?"
Sinirle iki elini saçlarına götürüp çekti.
"Ölmek istediğini söyle, yoksa hiçbir aklı başında olan insan senin yaptığını yapmaz!" ne sanıyor bu beni deli filan mı?
"Ne bekliyordun? sana kızımın Yanına gitmem gerekiyor dedim göndermedin, ne yapsaydım elim kolum bağlı oturup beklesemiydim?"
Derin bir nefes aldı
"Eğer sen beni dinleyip sözümden çıkmasaydın, bunların hiç biri olmazdı"

Bir adım atarak ona yaklaştım sinirden kan beynime sıçrıyor kendime mukait olamıyorum.

"Ben senin emrinde çalışan bir köpek  değilim, benimle adama akıllı konuş."
Sözlerim onu çok sinirlendirmiş olucak ki kolumdan asılarak duvara çarptı,
Bir eli hala kolumda iken diğeri boğazıma yapışmıştı.
Tam o sırada bir ses kış bahçesinden yankılandı.
"Anne!"
Kapının girişinde bize bakan Zeynep gözleri kocaman olmuş bir şekilde bize bakıyordu.

"Korkma anneciğim Atakan abin saçımda böcek var mış da onu alıyordu."
Atakan benden uzaklaşırken kış bahçesinden çıkıp gitti.

Hızla zeynep'in yanına gidip onu kucağıma alıp sevgi ablanın Yanına gittim.

Zeyneb'i odaya koyup Atakan'ı bulmak için dışarı çıktım bizde yarım kalan iş tamamlanırdı.
Dışarda bulamayınca içeri girdim. odaya çıktığımda Zeynep odada yoktu
"Zeynep nerde?" Sevgi abla ayağa kalktı,
"Annemin yanına gidiyorum diyerek senin ardından çıktı" koşarak odadan çıktığımda sevgi ablada peşimden geliyordu.
Aşağıya indiğimde Atakan'ı koltukta otururken bulur.

"Kızım nerde?" Atakan elinin tersi ile sanki pantolonun üstünde toz var gibi sildi.
"Kemal abisi ile ufak bir gezintiye çıktı"
"Çabuk ara geri gelsinler"
Kaşları çatıldı öyle bir bakış attı ki sıkıyorsa aratsana der gibi, sevgi abla Atakan'ın karşında beklerken hızlı adımlarla mutfağa ilerleyip büyük bir bıçak alıp içeri döndüm.

Atakan elimdeki bıçağa bakıp koca bir  kahkaha attı.
"Napcaksın o bıçak ile beni mi öldüreceksin?"
Tiksinir gibi baktım.
"Hayır, şahane ellerimi senin pis kanın ile kirlertmek istemem"
Pür dikkat beni dinliyordu ani bir hareketle Sevgi ablanın arkasına geçip bıçağı boğazına dayadım.

"Eğer kızımı getittirmezsen Sevgi ablayı öldürürüm sende o senetleri ömrün boyunca alamazsın"
Atakan Bu hareketimi beklemiyor olucak ki afallasada hemen kendini topladı.
"Şakam yok ara Kemal'i kızımı getirsin"
Atakan  gözlerini yumdu derin bir nefes aldı.
"Merak etme kızın dışarda"
"Getittir o zaman"
"kemal!" Bir kaç dakika sonra kemal bir eli zeyneb'in elini tutmuş bir şekilde içeri girdi.

Elimdeki bıçağı yere atıp tam zeyneb'in yanına gidicektim ki Atakan kolumdan tuttu.
"Sevgi hanım siz çocuğu alıp yukarı çıkın."
Sevgi abla yanıma gelip bana sımsıkı sarıldı sarılırken kulağıma eğildi sessiz bir şekilde fısıldadı.
"Blöfünü az daha ben bile yutuyordum aferin böyle devam et."

Benden ayrılınca zeyneb'in elinden tutup salondan çıktı.
Atakan da salondan çıkmaya başladığında onu takip ettim.
Evden çıkıp beni daha önce öldürmek için götürdüğü ama öldüremeden geri çıktığımız müştelimata girdi.

Peşinden girdiğim, koltuğa oturdu bense tam karşısında ayakta dikilmeye devam ettim.
Gözlerimin en içine baktı, kaşları havalandı sonra eski haline döndü, dudakları büzüldü  yine eski haline döndü sanki bir bulmaca çözer gibiydi mimikleri.

"Susmak için mi geldik?"
Bir kaç saniye sessiz kaldı "cık"
"e o zaman niye geldik buraya?"
İki kolunu birbirine doladı arkasına yaslandı.
"Çok akıllı bir kadınsın."
Bu muydu? "Biliyorum"
Alayla güldü kollarını çözüp hafif öne eğildi. "Ama senin zekan bana sökmez." evet Allah rahmet eylesin benim burdan anca ölüm çıkar "blöf yaptığını anlamıycağımı mı sandın?" Sustum benim bu konuyu dinlemeye fırsatım yok. Arkamı dönüp tam kapıdan çıkacaktım ki Atakan'ın sözleri yerime civilenmeme neden oldu?

"Kızının ölmesini istiyorsan tabiki gidebilirsin kapı açık"