Broken Heartz

Hoofdstuk 43.

Candy Pov.
~ Droom ~
Mijn ma schreeuwde tegen me. "Ik hoef je niet meer. Ik heb nu een zoon van wie ik houd!" De tranen sprongen in mijn ogen, maar toen ik me wou bewegen lag ik op de grond en was de ruimte om me heen helemaal zwart. Verderop was een wit licht dat steeds dichterbij kwam. Een bekende stem die wanhopig zei: "Candy, ik hou van je. Kom alsjeblieft terug! Niet doodgaan! Alsjeblieft!" Ik hing ineens in de lucht alsof ik werd opgetild. Eventjes dacht ik gesnik te horen en ik voelde mijn gezicht langzaam bedruppeld worden door vocht. Iemand huilde, alleen, wie huilde? "Candy, het spijt me. Ik heb je niet beschermd toen het nodig was en nu... nu ben je..." Het gehuil werd harder en de ruimte verdween.

~ Werkelijkheid ~
Ik opende langzaam mijn ogen en keek door mijn wimpers omhoog in het gezicht van Will. "C-candy..?" Klonk het ongelovig. Ik knikte lichtjes. "I-ik dacht dat je... Maar je bent er nog!" Het laatste deel van zijn zin klonk enthousiast en hij plette me daarna ook echt in een knuffel. Toen ik begon te kuchen liet hij me los. "Ik ben zo blij dat je nog leeft!" Ik glimlachtte naar hem en wou door zijn haar strijken alleen ik zag littekens op mijn polsen. Wat was er ookal weer gebeurd? Ojah, ik zag het niet meer zitten. Mam wou me niet meer en dus moet ik in Drakendorp gaan wonen.
"Meneer Will, er is bezoek voor u en uw gezelschap." Zei een bediende. Will knikte en gebaarde dat ze naar binnen mochten. De deur ging verder open en daar stond een man compleet in het zwart. "Ik hoorde van het voorval en moest iets meenemen van Miss Ling." Ik keek weg. "Ik weet van die verschrikkelijke afspraak en je moeder wil het heel graag goed maken met je."
Even dacht ik gelijkenis met mezelf te zien in de man. De engblauwe, grote ogen, een paars plukje in zijn haar, de tanden... Zou dat mijn vader zijn? Waarom is hij dan een Fallen Angel? Oké, zal ik het hem zeggen? Zoja, hij is degene die mij in de eerste plaats dood wou hebben toen ik nog in ma's buik zat. Nee, ik houd me stil.
"Is er iets?" Vroeg hij, "ik heet trouwens Parcival." Hij maakte een buiginkje en gaf me een kistje.