Broken Heartz

Hoofdstuk 29.

Candy Pov.
Ik draaide me om en zei: "Shawn, je hoeft me niet te beschermen." "Ohnee, en waarom dan niet?" Zei hij terug, stomme bijdehand. "Omdat ik mezelf wel kan redden, ga anders maar terug naar de villa voordat ome Meijer doorheeft dat je weggelopen bent." "Hij vind me toch niet leuk. Hij is mijn pa, alleen hij doet niks leuks met me; Geen enkele vader-zoontijd in zijn agenda." Ik zuchtte. "Kun je niet met hem praten? Ik bedoel dan wel in mijn voordeel, eh?" "Is goed, maar dan moet jij onmiddelijk terug naar de villa." Shawn knikte en vloog weg als vleermuis in de richting van de villa.
Ik draaide me weer om naar Will en keek in zijn ogen. "Ga je anders mee naar Drakendorp? Het is er veilig genoeg voor mijn prinsses." Vroeg hij.
'Prinsses' klonk het in mijn oren, 'prinsses.' Hij vond me denk ik leuk. Hij bloosde wat en hij was zelf denk ik ook wel wat geschrokken van wat hij zelf zei.
Ik knikte en lachtte zacht. Will werd nog wat roder op zijn wangen en pakte twijfelend mijn hand. "Waar ligt Drakendorp?" Vroeg ik, "dan kan ik ons erheen teleporteren, dat gaat namelijk stukken sneller." Will had een glimlach op zijn gezicht en noemde de naam van de locatie; De Witte heuvels.
Ik ging voor hem staan, klemde me om zijn middel en teleporteerde naar het bos vlakbij de Witte heuvels. "Waarom hier?" Vroeg Will en hij keek me vragend aan. "Nou, het lijkt me wel wat logisch dat ik niet middenin Drakendorp teleporteer om vervolgens gegrild te worden." Hij knikte en ik liet hem los. "Zijn er ook rangen in Drakendorp verdeeld over het volk? Of is iedereen gelijk?" "Ik uhm.. Ben de Alpha van Drakendorp. Er is nog een Beta en dan het volk." Ik keek hem ongelovig aan. Hij knikte en zei:"Jup, ik ben de Alpha. Mijn ouders zijn dood en zij regeerden voor mij en voor mijn ouders weer mijn opa en oma van mijn vaders kant enzovoort, enzovoort." Ik knikte nog eens, half beseffend dat ik verliefd was op iets onbereikbaars; Een Alpha.
We liepen Drakendorp binnen en mensen begroetten hem, maar mij keken ze angstig aan.
Waarom moet ik dan ook een vampier zijn? Niet iets meer menselijk en niet zo 'eng' voor anderen.
Will ging een podium op en trok me ook het podium op. Hij stak zijn hand op en er klonk daarna een gong. "Dit is Candy, ze is een bezoeker voor misschien wel een paar dagen. Behandel haar als een normale bewoner van Drakendorp, daarbij komt dat als je haar verwond of mentaal pijnigt je in de kerkers terecht komt voor een week."
Hij sloot het raam en de gordijnen en vroeg: "Blijf je bij mij slapen, of wil je een andere kamer?" Ik keek hem met een lach op mijn gezicht aan en ging voor hem staan.