Hoofdstuk 33.

36 4 0
                                    

A/N.
Ik weet niet tot hoever ik ga schrijven, dat zie ik nog wel. Alleen ik vroeg me wie leest dit boek? ;p Vanaf dit hoofdstuk publiceer ik 1 hoofdstuk per keer. Anders gaat het boek wel heel snel :3 Zag de afgelopen 3x dubbel maar als 'n sorry voor het lange wachten :) Ik ben natuurlijk niet de enige met schoolwerk enz. Ik probeer te schrijven en school te doen, wat nu op het moment goed lukt :D Gefeliciteerd je bent een geweldige lezer van mijn boek <3 #random. #true. Oké daag, Lizzo.
--------------------------------------------------------------------------------------------
Candy Pov.
Zijn ogen zijn zo mooi! Zo mooi ijsblauw! Soms stelde ik me ze rood voor, om een beetje na te denken of het wel goed zou staan als ik hem per ongeluk zou bijten of iets.
Buiten schreeuwde de mensen helemaal bang en geschrokken: "Aiden is terug! AIDEN!" Will stond op van het bed en ging bij het raam staan. "Waar is 'ie?" Riep hij, als antwoord kreeg hij wijsende vingers naar de toren. Will ging in het raamkozijn zitten om op het torendak te kunnen kijken. "Ik zie hem niet, het enige wat ik zie is zwarte mist dus hij was hier wel degelijk." Zei Will. "Heb je hem geroepen nu je weet dat Drakendorp weer opgebouwd is en alles?" Ik keek Will beledigd aan. "Will, ik heb niks gezegt. Mam is vast bezorgt en heeft iemand gestuurd om me te zoeken." Zei ik zacht terwijl ik van plan was om te schreeuwen. Het probleem, als ik had geschreeuwd, was dat ik schuldiger klonk dan dat ik was. Will keek me kil aan. Ik hoorde zacht, schel gelach en zag iemand in de donkere hoek van de kamer. "Wie ben jij?!" Riep ik terwijl ik me focusde op de persoon in het donker. "Swampy, aangenaam." Er stapte een vrouwelijke darkelf met een bolhoed en een net pak uit de schaduw. Ze had draden om haar vingers en bewoog ze heen en weer. Will kwam in beweging en duwde me op de grond. Ergens in zijn ogen zag ik de echte Will, deze Will zat onder de wil van die voodoo-heks. "Is er iets mis, lieve Candy?" Zei Swampy. "Vanalles en jij bent er één probleem van." Antwoordde ik. "Lieverd toch, jouw knappe koppie besteed je toch niet aan een halfdraak? Jij verdient beter dan deze zielige Alpha." Probeerde ze me te overtuigen van mijn zogenaamde fouten. "Hou je mond, vuile heks!" Snauwde ik. "Ah ah ah." Swampy schudde haar hoofd terwijl ze dat zei en bewoog vervolgens weer de draden. Wills overgenomen lichaam zette een voet op mijn buik en het leunde daarna ook nog op mijn buik wat erg pijn deed. "W-will komt tot jezelf! Je wilt me toch geen pijn doen, of wel." Smeekte ik. "Hij hoort je niet, hij hoort je niet." Zong Swampy lachend. Will drukte nog harder met zijn voet op mijn buik. Jippie, nog meer pijn...! Tot mijn grootste angst, trapte hij tegen mijn hoofd. Alles werd zwart.

Broken HeartzWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu