Hoofdstuk 9

91 9 0
                                    

"Dunpeal... De zon..." Fluisterde Candy. Ik zuchtte. Zij kan natuurlijk niet tegen de zon in tegenstelling tot mij. Ik fluisterde terug:"Ga maar, ik vind je van zelf wel weer." Ze keek me bang aan. "Maar Dunpeal, ik wil niet zonder jou weg! Wat als..." Fluisterde ze en ze wees naar Borkoff en Kyle. (De boogschutter en de messenwerper.) "Geen zorgen. En nu weg!" Fluisterde ik. Ze teleporteerde en ik draaide me om naar de vampierjagers. "Zo, waar waren we gebleven?" Vroeg Borkoff en hij spande zijn boog aan. Ik trok mijn zwaard en ik stak hem in zijn voet en arm. Direct daarna richtte ik me op Kyle die op zijn beurt bang keek. "Kyle... Laat maar... We gaan..." Borkoff strompelde weg nadat hij dat tegen zijn broer had gezegt.
Ik ging nadat ze vertrokken op zoek naar Candy.

Nixie Pov.
Mijn wonden heelden aardig snel en Clyde's ribben waren nu ook ongeveer weer beter. Ik zat aan de rand van zijn bed terwijl hij nog sliep. Hij snurkte zachtjes en murmelde wat in zijn slaap. Zo schattig! Ik had al ontbijt opgehaald en had mezelf een wijnglas bloed meegenomen. Ik dronk wat uit het glas. Wat smaakt mensenbloed toch een stuk lekkerder dan dierenbloed! In mijn glas zit dierenbloed, maar naast me iemand met vers, warm mensenbloed... Nee! Ik wou hem niet bijten! Niet voor het bloed! Hij werd langzaam wakker. "Goeiemorgen..." Zei hij slaperig. Nadat hij zijn ontbijt op had, vroeg ik:"Clyde... Zou het erg zijn als ik... Je zou bijten...?" Hij schudde zijn hoofd. "Jij word niet zo snel ouder, ik wel. Zo groeien we uit elkaar en dan is het beter als je me bijt." Zei hij. Hij had het antwoord op mijn vraag allang bedacht. "Zeker weten?" Hij knikte op mijn vraag. Ik boog mijn hoofd naar hem toe en legde mijn hoektanden in zijn nek. Hij streek met een hand door mijn haar en zei zacht:"Toe maar." Ik beet door en dronk het nodige voor vampier zijn.

--------------------------------------------------------------------------------------------
Het volgende hoofdstuk word speciaal met een stukje erin dat alleen niet voor de wat jongere lezers is. Geen zorgen, het verhaal in je hoofd word er niet echt door beïnvloed als je het niet wil lezen. Het komt alleen vaagjes terug iedere keer.

Broken HeartzWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu