A/N.
Joehoe! Hoofdstuk 40! *zegt dit met een Texaans/Cowboy accent* Nixie en Clyde hebben mot en Will en Candy zitten nog steeds opgesloten. Ondertussen smeed Paldor een ander plan dan zijn meester van plan is... Hmm.. Verdacht! Wat vinden jullie ervan? (Het boek in 't algemeen) :D Zet maar in de comments! (Of niet, moet je zelf weten.) Sorry voor de enorm late update T.T .
Gloetkes van Lizzo.
--------------------------------------------------------------------------------------------
Nixie Pov.
Clyde sliep al, maar ik kon maar niet slapen vanwege Candy. Onbezorgde holbewoner dat hij is! Ook al zijn we getrouwd, hij kiest toch gewoon helemaal niet voor mijn kant! Aiden is de schuldige. Als hij Candy niet had gered, was Wondu er niet achtergekomen dat ze bij de familie Ling hoort.
Waarom zou ze over 50 jaar al een dochter hebben met de gast die ze nog steeds niet heeft ontmoet? Tenminste dat denk ik. Zou hij die draak zijn in de brief?
"Clyde?" Vroeg ik zachtjes, "word eens wakker." Hij murmelde wat en ik gaf hem een fikse stomp tegen zijn schouder. "Hé!" Clyde was meteen wakker. "Waarom doe je dat?" Ik keek hem verdrietig aan waarop hij zijn arm om me heen deed. "Wat is er, lief?" Vroeg hij terwijl hij door mijn haar streek. "Ik ben bezorgd om Candy. Waarom wil Wondu haar hebben en niet iemand anders?" Clyde gaf me een kus tegen mijn voorhoofd en drukte me wat steviger tegen zich aan. "Ik weet het niet, sorry." Zei hij.
Ik dacht ineens aan de deal die ik had gemaakt met Wondu...Wondu Pov.
"Als ik, Nixieënne Ling, ooit een tweede kind zou krijgen, is de eerste van Heer Wondu." Ik grijnsde. Ik had de rol perkament erbij gepakt om het meisje te laten zien dat ze eigenlijk niks meer waard is en in mijn kasteel moet werken, omdat haar moeder haar heeft 'verkocht'. In ruil voor haar had ik Nixie een beschermengel beloofd. Hoe zou ik aan een beschermengel moeten komen?! Ha! Nooit dus.
Op het moment dat ik dat dacht werd het rode vuur in de open haard paars en er stapte een meisje uit. "Je riep om een beschermenengel?" Het meisje was zwart met paars gekleed, had een zwarte muts op en donkerrood, lang haar dat tot haar onderrug kwam. "Ben jij een beschermengel dan? Je ziet er eerder duister uit!" Lachtte ik. Ze wees naar me met gestrekte hand en toen ze haar vingers naar binnen vouwde, kreeg ik het benauwd. "Lach me nog eens uit en ik drink je ziel op." Zei ze kil. "I-k... s-stop al... m-met... l-lachen." Hoestte ik. Ze deed haar hand weer naar beneden en haalde een rol perkament tevoorschijn met een paarse poefwolk. Ze las het voor:
"Gegroet sterveling/ondode/dode,
ik, Night Inferno, ben het nichtje van Heer en Meester van de Onderwereld Lucifer Inferno, ofwel de Duivel, Satan etcetera, etcetera. Hierbij geef ik u uw beschermengel waar u om gewenst heeft. (Er stapte een jongen met pikzwarte vleugels uit het vuur.) Deze engel, Parcival, zal u beschermen en dienen in naam van de Raad van Engelen, Duister en Goed."
Ik stond verstelt. Parcival was een exacte kopie van Nixie's ex Christopher. Hij had een litteken rond de omtrek van zijn keel en had puntige hoektanden alleen deze 'Parcival' of eigenlijk Christopher had een naamsverandering ondergaan.
JE LEEST
Broken Heartz
VampireIk zie der altijd wel lol in om de jagers bezig te houden, vermoorden doen ze toch niet. Ik ben veel te druk bezig met met mijn prooi te spelen en ik ben veel te snel. Ik hoef ze toch niet, die kiss&kill-strategy (verleiden en vermoorden) voer ik a...