Broken Heartz

Hoofdstuk 5

Ik reed door het bos op de motor die normaal gesproken gekoppeld zat aan de tank. Pas later besefde ik dat de motor sporen achterliet. Ik voelde me bekeken en hoopte dat het haar was. Wat logisch was, aangezien die massamoordende broer van haar ook hier rondzwierf aan die slordige sporen te zien. Niet veel later stopte ik en keek ik rond. Was het schijn dat ik iets hoorde, of...? Voordat ik het wist werd ik tegen een boom aangeduwd en zag ik de zwarte haren en het leren jack van Aiden, die massamoordenaar dus. "Wat doe jij hier? Op jacht naar mijn zusje?" Ik schudde mijn hoofd en werd voor leugenaar uitgemaakt, daarna voelde het alsof mijn ribbenkast werd dichtgedrukt. Hij duwde me namelijk nog harder tegen de boom aan. Ik begon aardig licht te worden in mijn hoofd door al die lucht die ik misliep door de druk op mijn borstkas. Langzaam vielen mijn ogen dicht en werd mijn lichaam slap.

Nixie Pov.
Ik keek toe hoe mijn broer Clyde vermoordde. Wacht es even? Ik zag hem nog bijna onmerkbaar ademen. Gelukkig hij was niet dood. Godzijdank! Ik was blij omdat hij nog leefde, maar woedend op mijn broer. Hij wou al weglopen, maar ik sprong voor hem. "Idioot! Je hebt hem vermoord!" Ik zei dat 'ie hem vermoord had, zodat hij niet erger verwond zou raken of iets en zodat de aandacht naar mij ging in plaats van naar het bijna levenloze lichaam van Clyde. "Dus? Dat is een jager minder." Zei hij koeltjes, het kon hem duidelijk niet schelen dat hij bijna MIJN liefde had vermoord! Ik weet toevallig ook dat hij een zwak heeft voor mensen, niet alleen als prooi, maar ook als liefde. Aiden duwde me aan de kant en ving met zijn hand een aantal pijlen op. "Wat heb je met hem gedaan? Nog beter gezegt, wat hebben JULLIE gedaan met hem?" Vroeg Borkoff. En zoals altijd laat Aiden me in de steek, zodat ik het moet oplossen. "H-het was Aiden... M-maar hij leeft nog...H-hij is niet dood..." Stotterde ik, tja pijlen met een zilveren punt en een espenhouten staaf zijn niet bepaald lief. Zilver doet me niks, maar espenhout? Jap, dat doet me veel. Daarmee zou je me kunnen doden. Kyle was ondertussen dat Borkoff me onder schot hield naar Clyde gelopen. "Ze heeft gelijk, hij leeft nog." Zei hij tegen Borkoff. "H-hij heeft hoogstens zuurstof tekort en een aantal gekneusde ribben..." Zei ik weer stotterend. Borkoff snoof en spande de pijl strakker zodat hij elk moment mij kon aanvallen als het nodig was. Hij lachtte me uit, waarschijnlijk omdat hij door had dat de zon opkwam. "Zal ik je vastnagelen aan de grond? Of zou dat gemeen zijn?" "Alsjeblieft niet. Ik heb jullie niks gedaan..." Zei ik angstig. Ik liep naar achter en duwde Kyle aan de kant, daarna knielde ik neer bij Clyde en teleporteerde ik ons beide naar mijn huis.