Hoofdstuk 20

44 5 0
                                    

Nixie Pov.
Ik gaf Scarlet haar pasgeboren zoontje en zei zacht:"Gefeliciteerd." Scarlet wiegde haar in een handdoek gewikkelde zoontje heen en weer. Hij stopte bijna direct met krijzen toen hij zijn moeder zag. "Ik denk dat ik hem Shawn ga noemen." Zei Scarlet zacht terwijl ze een kus op zijn kleine voorhoofdje drukte. Ik dacht aan het moment dat ik mijn kleine meid in mijn armen had. Ze had toen al felpaars haar, maar dan een klein plukje als een ooga-oogastaartje. (Een staartje rechtop in het midden van het hoofd). Helaas heb ik haar nooit zelf zien opgroeien. Alleen Dunpeals familie heeft haar zien opgroeien. "Roep Meijer maar." Zei Scarlet terwijl ze Shawn zacht kietelde op zijn buikje. Ik haalde Meijer naar binnen en vertrok uit de ruimte. Ik liet ze maar even samen met zijn drietjes. Had Christopher maar zo lief gereageerd. Hij wou me een miskraam of een abortus bezorgen. "Nix?" Ik keek op en keek in Clyde's ogen. Hij glimlachtte en legde zijn handen op mijn heupen. Ik gaf hem een kus. "Lukt 't een beetje?" Hoorde ik Candy zeggen. Ik keek opzij en zag mijn dochter. Ik ben eigenlijk wel trots op mijn kleine meid. Hoe ze het heeft uitgehouden bij al die halfjes en niet te vergeten: De brutaliteit waar ik zelf ook wel de weg in weet te vinden. "Jahoor." Zei Clyde lachend. "Het lukt prima." Ik zag een goede vader in hem, zoals hij had beloofd. Clyde zei:"Zullen we anders even een stukje wandelen in de tuin?" Ik knikte en Candy liep al naar de voordeur. "Alleen Nixie en ik. Sorry." Zei Clyde tot grote spijt van haar. We gingen de tuin in en gingen zitten in zo'n klein pagode-huisje.

Clyde Pov.
Ik deed voorzichtig mijn hand in mijn jaszak, een klein doosje. Ik dacht aan de mooie zilveren ring met de bloedrode diamant die in het doosje zat. Hoe het eruit zag als de ring om haar vinger zou zitten. En niet te vergeten: Haar antwoord. Ik deed mijn andere arm om haar heen en drukte haar tegen me aan. Ze legde haar hoofd op mijn borst en keek me aan. Ik haalde het doosje uit mijn jaszak en hield het nog even buiten haar zicht. Ik twijfelde aan op mijn knieen op de grond of gewoon zo. Ik zuchtte even diep en stond op. Ze keek me vragend aan. "Wat is er?" Vroeg ze. Ik ging op mijn knieen en vroeg terwijl ik het doosje opende en voor haar hield:"Wil je met me trouwen?"

Broken HeartzWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu