Watch my Step (Friend Series #4)

Chapter 30

Dekada na ang lumipas noong huli kong punta rito pero malinaw pa sa isipan ko ang araw na iyon. That was the second time I'd been here. Katulad ng dalawang beses kong pagpasok dito ay hindi pa rin nagbago ang ere mayroon ang parteng ito ng gusali.

Tiningnan ko ang bintana sa itaas na siyang natatanging daanan ng liwanag. Bumaba ang tingin ko sa luhuran. Huminga ako ng malalim at lumuhod sa kanyang harapan. I silently made a sign of the cross before I speak,

"Bless me Father for what I have sinned."

"Confess your sins." His deep voice made me hung up.

Ipinikit ko ang mga mata at parang gatilyo na ibinalik ako sa panahong ding iyon.

I was livid at his betrayal. Sa aming dalawa, inakala ko na ako ang may mas kakayahang magtaksil. He did nothing but to assure me that he loves me pero hindi rin. At the end, he's committed infidelity.

What pains me more was the disappointment I've became to myself. Naniwala ako na mahal niya ako. Na hindi niya ako kayang saktan ng ganito. If I decided not to believe him, hindi sana ako nasasaktan ng ganito. It would have been lessen the pain if I didn't believe in him.

Dumb Step. Estupida. I fucking told you already. Letting your guard down won't do you any good. Hinayaan mong masanay sa kanya gayong alam mo naman na walang permanente sa mundo. Now, look at yourself. You can't even stand alone now. You're completely ruined and messed up because you confided in him.

I took another shot. I immediately felt the heat of the liquor infiltrated my system. Tiningnan ko ang mga taong sumasayaw sa harapan ko ngayon. The wild crowd in front suddenly sent me ideas. Mas lalo lamang lumakas ang determinsayon na gawin ang binabalak nang maalala ang mga sinabi ni Gwen kanina.

Fuck you, Kai. You fucking playboy. You played me so well. I haven't realized that I began trusting him the moment we entered in this marriage. I gave him the benefit of the doubt and he had allowed me to see how perfect he was to me. He made me feel how cruel was I. Tapos sa huli, siya rin pala itong matataksil?!

Sinunggaban ko kaagad ang kakalapag lang na alak ng barista. Tumayo ako at walang pagdadalawang isip na lumapit sa mga nagsasayawan. I was determined to find someone I can fuck tonight just to get even with him. Tanging iyon lamang ang nasa isip ko ng mga oras na iyon. Hindi ko na inisip pa na sa gagawin kong iyon ay magkakasala ako ng lubos.

"I cheated on my husband, Father."

There, I confessed it for the first time.

Ilang segundong katahimikan ang namayani sa aming dalawa ng kausap. Base sa katahimikan nito, hindi na bago sa kanya ang ganitong uri ng pag-amin.

"I two-timed, Father." I said it again.

"Ano ang nag-udyok sa'yong mangaliwa kung ganoon?"

Sandali akong napaisip sa kanyang naging tanong.

"Well, my rage on him motivated me to betray him."

"What's the cause of your rage on him then?"

"Marami, Father. We've known each other since we're kids. Noon pa lang, galit na ako sa kanya."

"Maaari ko bang malaman ang ugat ng galit mo sa kanya?"

I chewed my lip so hard. I haven't yet disclose this topic to anyone. Even Kai, I never tell him this because I was embarrassed of my old self. I don't want to admit that he's broke my heart at seven. That he already got me since then.

But then, this is confession. Just this very moment, I want to be honest and share my entirety to the ones who have ears to hear me out without judgment. And this is Father I am talking to.

"Gusto ko po siya pero hindi niya po ako gusto." pag-amin ko sa unang pagkakataon.

I chuckled when I realized how shallow my reason was.

"I'm sorry, Father. Alam kong masyadong immature ang rason ko pero iyon po talaga ang simula kung bakit ayaw na ayaw ko sa kanya."

My story about him resumes. Hindi ko alintana ang paglipas ng minuto habang nagbabalik-tanaw ako. I got to tell him that we became partners in waltz. Ang rason kung bakit kami muling nagkalapit.

"And then, before we get married, we became fuck buddies–"

Tumigil ako nang maubo ang pare. I heard him uttered God's name. I bit my bottom lip and apologized. Masyado akong naging padalus-dalos sa mga inaamin ko. Nakalimutan ko na nasa loob nga pala ako ng simbahan at isang pari ang kausap.

"Pasensya na hija," ani nito makalipas ang ilang segundo.

"I'm sorry too Father." yumuko ako sa kahihiyan.

"Base sa kuwento mo ay maayos naman ang pagtrato niyo sa isa't isa nang magkalapit kayong muli."

Sa tingin ko ay maayos kami noong mga araw na iyon. Well yeah, we fought those times but those weren't serious.

"I guess so, Father. Nagalit lang naman ako sa kanya ng sobra noong malaman ko na may balak ang mga magulang namin na ikasal kami. And he knew. Ako lang ang walang alam sa plano nilang iyon."

"It's an arranged marriage."

"Yes it was. We were encouraged by our parents to engage in a pragmatic marriage. At first, I don't love him. So he was to me."

"Sigurado ka ba riyan, hija?"

Natigilan ako. Now that he asked me that, I wasn't sure anymore. Pinaniwala ko ang sarili na wala akong nararamdaman sa kanya pero ngayon na sigurado na ako sa nararamdaman ko para sa kanya ay hindi ko na alam kung wala nga ba talaga.

"Inamin mo na ang ugat ng galit mo sa kanya ay ang hindi niya pagkagusto sa iyo."

"Opo."

"Ano namang galit sa kanya ang nagtulak sa'yong mangaliwa?"

I swallowed hard. Sweats fell on the sides of my face and my heart began to race.

"He... he betrayed me first and the only solution I had in mind that very moment is to get back at him."

"And you chose to be disloyal to your husband to take your revenge." Father concluded.

"O-opo."

Rinig ko ang malalim nitong buntong-hininga. Yumuko ako at sunod-sunod na pumatak ang mga luha ko.

I startled when I heard crushing sound. Wala pa ako sa wisyo nang makita ko ang nangyayari sa harapan ko. Hindi na ito bago sa akin. What I was seeing in front was just like a deja vu. Ang kaibahan nga lang ngayon ay may nangyari at sinadya ko ang nangyari. I was in the right mind when I initiated sex with another man.

My entire body froze when he punched the large frame of our wedding picture. I have witnessed how the frame cracked and fell unto the floor.

"Putang ina."

Parang nawalan ako ng dugo sa mukha nang makita ang dugo sa kanyang kamao. I even get paler when our eyes locked. Tinakpan nito ang mukha at napaluhod sa sahig. The way his shoulders moved made me conclude that he's crying hard.

I've seen him cried so many times because of me but his cries today inflicted more daggers in my chest. Tears immediately welled from my eyes like I was a part of him. Kung anong nararamdaman niyang pighati ngayon ay nararamdaman ko rin.

"What have I done..." he croaked

"To you for you to hurt me like this?"

Pinalis ko ang mga luha at tiningnan siya ng masama. I remembered why I ended up fucking another man. He encouraged me to do so! Kaya huwag niya akong bigyan ng ganitong arte ngayon na parang siya ang biktima at bida sa istoryang ito.

"You fucked her–"

"I didn't!" he shouted that made me baffled.

"Yes, she's trying but I ignored her advances!"

"L-liar," is the only word I could say. I looked away and swallowed hard. Mabilis ang tibok ng aking puso habang pinapakiramdam siya.

"Hindi ako nagsisinungaling." mariin niyang tanggi na mas lalo lamang nagpakaba sa akin.

No. He's only lying. Hindi puwedeng nagkamali ako. He's just trying to save himself. Panibagong kaba ang gumapang sa akin nang mapagtanto na maaaring nagkakamali nga lang ako. It only got worsened when the transparency of his truth mirrored in his eyes.

"I never lie to you," he said between his sobs.

Ang pag-iyak ko sa loob ng confession room at ang malalim na buntong-hininga ni Father ang bumasag sa katahimikan ng buong silid maliban sa aming pag-uusap.

"Ibig sabihin ay nagkamali ka, kailanman ay hindi nagtaksil sa'yo ang asawa mo."

Sobs escaped from my mouth as I nodded my head. Sa limang taon naming magkasama, wala siyang ginawa kundi ang piliing manatili sa tabi ko sa kabila ng mga ginawa kong labag sa kanyang kagustuhan.

Huminga ako nang malalim at umangat ng tingin.

"Ano po ang gagawin ko, Father para mapatawad Niya ako?"

"You'll be forgiven if you repent your sins."

"Huwag mo nang gagawin ang mga kasalanan mo. Sa ganoong paraan, makikita ng Diyos na tunay ka ngang nagsisisi."

"Para sa asawa mo naman, magpakumbaba ka at tanggapin ang iyong pagkakamali. Say you're sorry, and with the absence of excuses of course. Tanggapin mo ng buong-buo ang iyong pagkakamali, hija."

"Ipakita mo na nagbago ka na, na hindi mo na gagawin ang ginawa mo–"

"Pero hiwalay na po kami, Father."

I clenched my fist. Kaninang umaga ko rin lang natanggap ang annulment paper na may kasamang lagda niya. Ang akin na lang ang hinihintay para maipagpawalang bisa ang kasal namin.

"I was so sure back then that we'd wind up separated but I didn't expect that along with our separation is a heartbreak, Father."

Ipinagpahinga ko ang mga palad sa aking hita at hinayaan ang pag-agos ng aking mga luha. This is my repentance. Hindi lang para sa Kanya kundi pati na rin kay Kai.

I've been a stone-cold wife to him. Kahit pa hindi pagmamahal ang nag-udyok sa aming magpakasal, kasal pa rin kami. Had I been opened and shared myself to him, we wouldn't end up anulled. Had I trusted him more and put my faith on him, I wouldn't commit infidelity. Had I only admitted that I love him, hindi sana ako nasasaktan nang ganito.