Jasmine (EDITEN)

22|| Story of my life

"I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel."

L A U R E N

Ik loop de kamer van Jasmine en Haley uit na ons gesprek. Niet te geloven dat een tienjarige vriendschap, zo kapot is gegaan. Plotseling wordt ik vanachter vast gegrepen. Ik begin te gillen. De persoon duwt zijn hand op mijn mond. Ik word het schoonmaakhok in geduwd. Ik weet nu al dat tegenspartelen geen zin heeft. De persoon duwt me op een stoel en ik wordt vastgebonden. Ook plakt de persoon ducktape op mijn mond. Ik weet niet waarom maar ik ben niet bang. De persoon buigt naar me toe. Ik kijk recht in groene ogen. Ik zie meteen dat het een meisje is. 'Zo Lauren, herken je me nog?' vraagt ze lachend. Mijn ogen worden groot van schrik. Ik probeer mijn handen uit het touw te krijgen. 'Tegenspartelen helpt niet. Luister Lauren, ik heb een verzoek voor je. Jij wordt mijn spion. Het is jouw keus. Als je ja zegt, dan doe ik je niks. Als je nee zegt, kom je niet levend uit dit hok. Ik kan haar niks maken. Zij is de enige in de hele wereld, die me zo bang kan laten voelen...

J A S M I N E

'Jasmine,' hoor ik iemand achter me zeggen. Ik draai me om en zie Fenna staan oftewel de moeder van Lauren. 'Hey tante Fenna.' Ik beschouwde de moeder van Lauren altijd als een tante, dus daarom noem ik haar al sinds kleins af aan tante Fenna. 'Haley, dit is de moeder van-' Haley laat me niet uitpraten en rent weg. Ik vond het al zo raar dat ze voor het optreden haar aanwees als haar moeder. Het enige wat ik me afvraag is waarom. 'Omg Jasmine, je zingt echt geweldig,' roept Gabby enthousiast die er ook bij is komen staan. 'Zijn jouw ouders er ook?' Ze schudt. 'Ze zijn op zakenreis.' 'Kom je bij mij op de kamer chillen?' 'Ja, lijkt me leuk.' Ik neem afscheid van mijn ouders en loop met Gabby naar mijn kamer.

***

'Olivia Madison Bing! Ik heb maar woord in mijn gedachten: Wtf!' Overal liggen knuffels. Op de grond, op alle bedden en zelfs in de wasbak. 'Ik probeerde haar nog tegen te houden, maar je kent haar,' zucht Riley. 'Waar is Haley?' 'Lang verhaal, heb je de opsporingsapp nog?' 'Tuurlijk.' 'Zoek Haley op.' 'Ben al bezig.'

***

'Wat moet ze daar?' Ik kijk door het kameraam van St. Maarten. Het bleek dus dat Haley in St. Maarten was. Het eerste waar ik dus aandacht was dat ze bij Diego was. 'Zie je haar?' fluistert Olivia. Ik kijk nog eens door het raam naar binnen. Ik kijk recht in het gezicht van Mason. Ik deins naar achter en val dan neer in het gras. Het raam gaat open en Mason steekt zijn hoofd naar buiten. 'Lig je lekker?' 'Ik rol met mijn ogen. Gabby en Riley trekken me omhoog, terwijl Olivia stuk ligt te gaan op de grond. 'Kom erin.' Ik klim de kamer van de jongens in. Ik zie Haley naast Diego op het bed liggen. Diego heeft zijn arm over haar heen. Rustig Jasmine, je hebt geen reden om jaloers te zijn. Niet te geloven, dat ik jaloers Ik ga naast Mason zitten. Olivia springt meteen op Tyler af. 'Die twee tortelduifjes hebben al zo'n week met elkaar. Ze zijn schattig samen.' 'Zo Jasmine, vertel eens waarom je viel?' vraagt Mason met een grote lach. Als Diego me niet meer ziet zitten, dan flirt ik wel met Mason. 'Wow, wat? Dacht ik dat nou echt? 'Ik schrok van je gezicht,' lach ik. 'Van mijn mooie gezicht bedoel je?' Mason en ik schieten allebei in de lach. 'Waar zijn Cody en Logan?' vraagt Riley. Ik hoor Haley snikken. Hoe graag ik wil vragen waarom ze huilt, wil ik niet naar haar toe gaan. Ik kijk Olivia smekend aan. Ze knikt snel en loopt naar Haley en Diego. 'Okey Haley, nu willen we opheldering. Jasmine heeft al wat verteld wat er gebeurd is, maar nu willen we weten wat er aan de hand is.' Als Olivia mijn naam noemt, kijkt Diego me recht in mijn ogen aan. Haley gaat rechtop zitten. Haar ogen zijn rood van het huilen. 'Okey. Mijn ouders komen nooit naar ouderavonden. Ze komen me ook nooit ophalen voor de vakanties, dan ga ik meestal naar mijn tante. Mijn ouders waren nooit trots op me. Kyla was het oogappeltje. Alles draaide me om haar. Toen Kyla die beurs kreeg, keken ze niet meer naar me om. Ik werd volledig genegeerd. In hun ogen bestond ik gewoon niet. Daarom deed ik zo gemeen. Aardige mensen zijn makkelijker te kwetsen, dus hoe gemener ik deed, hoe minder ik gekwetst werd.' 'Maar waarom loog je dan over die vrouw?' 'Omdat ik me schaam! Ik ben mijn Panther-titel kwijt, ik ben mijn ouders kwijt, maar het ergste is dat ik Kyla kwijt ben.' We zwijgen allemaal. 'Sorry,' mompel ik. 'Het is niet jouw schuld. Ik had het eerder moeten vertellen,' glimlacht ze klein. 'Nu we toch bezig gaan, vertel ik ook wel iets. Ik heb een broer of had een broer. Hij heette Jace. We waren een tweeling, hij was als een beste vriend voor me. We deden allebei aan voetbal, ik dan in een meisjesteam. Hij was eens keertje eerder klaar met trainen dus hij ging ook eerder naar huis. Toen ik naar huis fietste zag ik politiemannen en ambulancebroeders staan. Het duurde niet lang om te beseffen dat Jace was aangereden en dat diegene die hem aangereden had was gewoon doorgereden. Hij stierf in het ziekenhuis in mijn armen. Mijn ouders verweten me en nu nog steeds eigenlijk dat het mijn schuld is. Ik kreeg de schuld van Jace's dood. Ik was mijn broer en beste vriend kwijt, de enige die ik echt vertrouwde. Toen Lauren ook nog wegging was dat de druppel. Ik verfde de onderkant van mijn haar paars en-' 'Serieus?' vraagt Gabby verbaasd. Ik knik. 'Ik zie er niks meer van,' merkt Riley op. 'Ik heb mijn haar opnieuw geverfd,' leg ik uit. Ik ga weer verder met mijn verhaal. 'Ik veranderde. Ik werd de bad ass van mijn dorp, toen mijn ouders er klaar mee waren stuurde mijn ouders naar Lindenhoff en de rest weten jullie natuurlijk wel.' 'Ik heb niks interessant te vertellen,' zucht Olivia. 'Ik ook niet,' roepen Riley en Gabby meteen. 'Moeten we niet gaan? Het is al kwart over elf. Straks gaat Heather nog een kamer-check doen.' We staan allemaal op. 'Jas.' Ik draai me om en kijk Diego vragend aan. 'Ehm.. Ik wil opnieuw beginnen?' Ik snap hem niet. Het ene moment ligt ie hij met een arm om Haley heen in bed en word ik volkomen genegeerd en het andere moment wil hij opnieuw beginnen? Hij is zo raar, net als mij.' 'Okey,' zucht ik. Ik wil ook opnieuw beginnen. 'Hoe wil je opnieuw beginnen dan?' 'Morgen haal ik je op, om één uur,' zegt Diego kortaf. 'Als een date?' 'Ja als een date,' glimlacht hij.