Jasmine (EDITEN)

25|| Het einde?

"Just because you're prince hasn't come, doen't mean you're not a princess" -Zayn Malik

O L I V I A

Het laatste uur ging hartstikke heen. Het ene moment zat ik samen met Riley en Jasmine bang te wachten in onze kamer en het andere moment werden we allemaal apart ondervraagd door een rechercheur. 'Olivia Bing is het toch?' Ik kmik. 'Welk verband heb je met Kaithlyn?' ik zucht diep voordat ik begin te vertellen.  'Ik kwam twee jaar geleden naar Lindenhoff. Ik werd goede vriendinnen met Kyla en Amanda. We werden populair op Lindenhoff en toen bedacht ik dus de Panthers. Zo werden we gezien. We waren snel, vals en sluw. Mijn doel was om het leven van nerds zuur te maken. Kyla was het daar niet mee eens en vanaf toen was ik gewoon Olivia. Daarna kwam Haley, Kyla's jongere zusje, op Lindenhoff. Kyla werd hoofd-panther, ik bestond niet meer voor ze. Iedereen kende hun als de Panthers en iedereen was mij vergeten.

*Flashback*

Hoe durft ze. Ik heb de Panthers opgericht, ik heb ze gemaakt tot wie ze nu zijn. En nou willen ze mij eruit? Kyla kijkt van mij naar Amanda. 'Sorry, Olivia.' Ik kijk ze met toegeknepen ogen aan. 'Hier gaan jullie voor boeten. Wacht.Maar.Af,' sis ik. Ik sla de deur met klap dicht.

*End of flashback*

Ik neem diep adem voor ik verder vertel. 'Ze hadden het vooral voorzien op Kaithlyn. Kaithlyn was een makkelijk prooi, dus zij was ook vaak het slachtoffer van hun pesterijen. Niemand van de meiden deed dan ook wat. Ze waren bang om ook een onderdeel te worden van hun pesterijen. Kyla hield zich vaak afzijdig van hun pesterijen, maar ze deed er ook niks tegen. Ze was de hoofd-Panther, maar eigenlijk de meeloper van het stel en toen was plotseling was ze weg. Het gerucht ging dat ze een studiebeurs kreeg en daarom weg ging,' zucht ik 'Maar wat heb ik dan met Kaithlyn te maken?' Jasmine's stem slaat een beetje over...

J A S M I N E

Zo bang ben ik nog nooit geweest. Ik ben eigenlijk nooit bang. 'Kaithlyn wordt nu overhoord. Iedereen wilt en probeert om erachter te komen wat haar redenen zijn en-' De rechercheur wordt onderbroken door de deur die met veel lawaai opengaat. Ik kijk recht in de gezichten van mijn ouders. Ik spring meteen op ze af. Na al dit gedoe, zijn hun degene die ik het dichtbijst wil hebben. 'Ach schatje toch. Het spijt ons zo erg. Hoe hebben we ooit zo dom kunnen zijn om je naar een kostschool kunnen laten gaan.' Ik laat mijn moeder los en kijk haar verbaasd aan. 'Wat bedoel je?' 'We nemen je meteen terug naar huis, daar ben je veilig.' Voor de zoveelste keer vandaag veranderd mijn stemming en dit keer in woedend. 'Nee! Ik ga niet mee. Jullie hebben me naar deze kostschool gebracht, terwijl ik dat niet wou en nu ik wil blijven mag dat ook niet?!' 'Jasmine Amalia Murray! Jij gaat met ons mee naar huis of je wilt of niet,' zegt mijn moeder streng. Voor dat ik naar deze kostschool kwam was ik anders. Ik was rebels, luisterde niet en was gemeen tegen iedereen. Maar ik ben veranderd en dat ga ik laten zien. 'Serieus? Is Amalia je tweede naam?' zegt Olivia opeens. Gabby en ik schieten tegelijkertijd in de lach. Ik ga hun missen. Ik ga alles missen. Zelfs Amanda. Wow, dan ben ik wel heel erg hopeloos. Plotseling krijg ik een idee. Ik richt me weer tot mijn ouders. 'Pap, mam. Ik weet dat jullie me op een veilige plek willen en Lindenhoff is dat. Jullie stuurden me hierheen om te veranderen en dat ben ik ook, echt waar. Als jullie me weghalen dan verander ik weer terug. Dan terroriseer ik het dorp weer, is dat wat jullie willen?' Mijn moeder zucht diep. Ik weet dat ze nu gaat toegeven. 'Oke. We proberen het nog één  jaar, als er weer wat gevaarlijks gebeurt dan halen we je  van Lindenhoff, begrepen?' Mijn moeder kijkt me streng aan. Ik knik snel. Ik omhels haar. Dit is het beste wat ik er nu van kan maken.

***

K A I T H LY N

'Kaithlyn Marie Falls of moet ik Justine Marie Falls noemen?' 'Allebei is wel goed,' zeg ik kortaf. Ik weet hoe ik iedereen kan bespelen. 'Zo. Kaithlyn Falls aka KF.' De rechercheur kijkt me streng aan. 'Ja, wat? Mijn ouders redden me hier wel uit. Hoeveel is de borg?' De rechercheur zucht. 'Kaithlyn besef je wel dat je in een ernstige situatie zit?' Ik schud mijn hoofd. 'Ik heb slechte dingen gedaan, maar dat komt door die bitches.' De deur gaat open en er komt een politie-agente binnen gelopen. Ze gaat naast de rechercheur zitten en kijkt me serieus aan. 'We hebben overlegd met de rechter en je ouders en er is uitgekomen dat je naar een tbs-kliniek gaat.' 'Een tbs-kliniek?!' De rechecheur knikt. 'Maar ik ben niet gek!' 'Nee Kaithlyn, dat zeggen we ook niet. Maar je gedachtes zijn niet normaal voor een veertienjarige. Je hebt gewelddadige gedachtes.' 'Maar ik zou niemand ooit pijn doen.' De rechercheur en de politieagente kijken me ongelovig aan. 'Ik meen het.' Ik hoor dat ik mijn stem begin te verheffen, maar het boeit me niet meer. 'Het komt door allemaal door Jasmine! Ik haat haar net als Haley. Ze kunnen allebei doodvallen!' Ik sta boos op. Ik wil de deur opendoen maar ik word aan mijn armen teruggetrokken. De politieagente heeft me vast en houdt mijn polsen vast. 'Laat me los!' Ik begin te schreeuwen. De politieagent negeert me en trekt wat handboeien strak om mijn polsen. 'Kaithlyn Falls, je staat nu onder arrest. Alles wat je zegt kan tegen je worden gebruikt.' Ik rol met ogen. Ik ben al in het politiebureau en moet naar een tbs-kliniek, is dat al niet genoeg? De politieagente doet de deur open en trekt me mee de gang op. Waaraan heb ik dit verdiend. Als we de wachtkamer in lopen zie ik Jasmine en Haley zitten met hun ouders. Ik kijk ze allebei woedend aan. Dit is allemaal hun schuld en ze gaan er voor boeten. Wacht maar af. Ik ben nog lang niet klaar met die meiden...

__________

Hey Peepz, sorry dat het zo lang duurde voor ik een hoofdstuk had geplaatst. Ik heb het laatste stukje van hoofdstuk 17 veranderd, want het sloot niet aan bij het verhaal. Het is niet zo'n erge verandering maar als jullie het willen herlezen dan kan het. Dit is dus het laatste hoofdstuk van deel 1. Ik zal zo snel mogelijk het eerste hoofdstuk van deel 2 proberen erop te zetten.