Jasmine (EDITEN)

9|| Een heleboel gemiste oproepen

"Music isn't for the eyes, but for the ears'' -Adele

D I E G O

Ik word wakker van het irritante piepen van mijn telefoon. Ik kijk op mijn wekker en zie dat het pas kwart over acht is. Wie belt er nou om kwart voor acht 's Ochtends op een zaterdag. Ik neem op. 'Hallo met Diego,' mompel ik. 'Hey Schatje,' hoor ik Haley's stem zeggen. Niet alweer.

Diego: Waarom bel je?

Haley: Mag ik mijn vriendje niet bellen?

Diego: Ik ben je vriendje niet.

Haley: Maak je het uit met me?

Diego: Haley, moet ik het in kleutertaal aan je uitleggen? Er is geen wij, het is uit tussen ons. Over. Klaar.

Haley: Waarom ben je zo hard tegen me?

Diego: Haley, volgens mij begrijp je het niet echt? Ik vind je niet leuk. Niet meer in ieder geval.

Haley: Hmm. Je vindt zeker Jasmine leuk? Moet ik je haar nummer geven?

Diego: Zou je dat doen?

H: Nee natuurlijk niet.

'Ik stuur het zo wel naar je,' hoor ik Olivia gillen op de achtergrond. 'Hou je mond, Olivia!' hoor ik Haley boos terug gillen.

Diego: Haley, wil je stoppen met stalken en zo vroeg bellen?

Haley: Prima. Dan bel ik je wel in de Middag.

Diego: Haley, dat bedoe-

Ik kan niet uitpraten want Haley hangt op. Ze is zo raar. 'Wie was dat?' kreunt Tyler die net wakker is geworden. Hij staat op uit zijn bed en komt op mijn bed zitten. 'Wie denk jezelf?' ' Kleine stalker?' vraagt Cody die ook wakker is. 'Grote stalker juist.' 'Is ze jaloers om Jasmine?' vraagt Tyler. ' Denk het, maar het was niks. Ze hielp me alleen om af te komen van Haley, ze vindt me echt niet leuk,' zeg ik. Jammer genoeg niet, nee...

J A S M I N E

'Wakker worden, prinses.' Ik open mijn ogen en kijk recht in het gezicht van Haley. 'Ik zag je gister wel hoor met Diego,' zegt ze boos. 'Dat heb ik wel gemerkt, ja.' Ik wist wel dat Haley niet voor eeuwig aardig kon doen. 'Als je denkt dat je Diego van me kunt afpakken heb je het mis hoor.' 'Luister Haley, het is uit tussen jullie dus kan ik alles doen met Diego wat ik maar wil,' glimlach ik. Misschien ben ik gemeen tegen Haley, maar ze moet niet denken dat ze me kan behandelen als haar hondje. Haley kijkt me bitchy aan en loopt dan de kamer uit. Ik kijk naar Olivia die nog slaapt. Plotseling herinner ik me de brief weer. Het is nu kwart voor tien en de mediatheek gaat om tien uur open en om elf uur 's Ochtends weer dicht in het weekend. Dat wordt dus snel douchen.

***

Even later loop ik verfrist naar de mediatheek toe. Ik lever mijn pasje in bij de balie en ga achter een computer zitten. Na op heel veel links geklikt te hebben, heb ik eindelijk wat handigs gevonden.

Op 9 Semptember 2012 verdween de dertienjarige Justine Falls van het Internaat Lindenhoff.

Ik voel het bloed uit mijn wangen wegtrekken. Die Justine verdween op dit internaat. Maar dat betekent toch niks? Ik lees snel verder.

Het meisje is niet tijdens de lessen op komen dagen en toen sloeg de school alarm. Justine Falls werd voor het laatst op het internaat gezien.

Het meisje heeft stijl blond haar tot haar schouders en groene ogen. Ze had haar rode cheerleader vest aan met de initialen van de school: LH.

Ik staar verbaasd naar het scherm. Die Justine heeft hier dus op school gezeten en ze verdween plotseling. Maar wat heb ik er dan mee te maken. Ik app Olivia.

Liv, heb je hulp nodig. Kom AUB ZSM naar de Mediatheek x Jasmine

Olivia: Ben onderweg.

***

'Dit is best wel eng,' zegt Olivia even later, terwijl ze naar het computerscherm kijkt. Ik knik. Onze telefoons gaan tegelijkertijd af.

Onbekend: Je besloot Olivia erbij te trekken dus zij is nu ook onderdeel van het plan. Jasmine, jij bent de enige die me kan helpen. Duik samen met Olivia in het oude schoolarchief. -KF

Ik snap er nu helemaal niks van. 'Jas, kijk dit.' Olivia draait haar telefoon naar me om.

Olivia, jij bent vanaf nu ook onderdeel van het plan. Jullie zijn mijn enige hulp. Jullie moeten het schoolarchief onderzoeken. Begin vanaf het jaar 1990. Jullie hoeven niet bang te zijn als jullie precies doen wat ik zeg dan zijn jullie veilig.

-KF

'Hoe moeten we het schoolarchief vinden?' Olivia staat op en loopt naar de balie. 'Ehm mevrouw, wij maken een werkstuk over de geschiedenis van deze school en daarvoor hebben we het schoolarchief nodig,' zegt Olivia. De vrouw pakt een dikke witte map en overhandigd het aan Olivia.

We ploffen neer op een paar zitzakken. Olivia slaat de map open. '1910! Hoe oud is deze school wel niet?!' roept Olivia uit. Ze bladert door naar het jaar 1990.

'Er staat hier niks in interessants in,' zegt Olivia. 'Waarom moesten we hierin kijken?' Ik krijg weer een berichtje binnen.

Dit is niet het echte archief en dat zouden ze ook niet zomaar aan leerlingen geven. Ik zal kijken hoe jullie achter het archief kunnen komen...

-K

Even snap ik het niet meer. Waarom moeten wij precies het voor uitzoeken? Waarom niet iemand anders of zij zelf? Ik stuur een berichtje terug.

Waarom moeten wij dit uitzoeken? Waarom doe je het niet zelf? Ik vertrouw je niet, ik weet niet wie je bent.

Dat snap ik, maar ik kan het niet vertellen. Teveel mensen weten wie ik ben en als ik vertel wie ik ben moet ik weer gaan vluchten...

-K

Ik zucht en laat de sms'jes aan Olivia zien. 'Wat moeten we doen?' Olivia haalt haar schouders op. Hoe zijn hierin belandt?