Jasmine (EDITEN)

16|| Het nieuwe meisje

"Honey," my mom said. "What's wrong?"

"I'm like a grenade, Mom, and at some point I'm going to blow up and I would like to minimize the casualties, okay?"

"I'm a grenade," I said again. "I just want to stay away from people and read books and think and be with you guys because there's nothing I can do about hurting you; you're too invested, so just please let me do that, okay? I'm not depressed. I don't need to get out more. And I can't be a regular teenager, because I'm a grenade." - Fault In Our Stars

J A S M I N E

'Liv, ik ben je zo dankbaar,' roept Haley blij. Haley gaat languit op haar bed liggen. 'Hoe kwam je erop?' Ik plof neer naast Haley op haar bed. 'Kijk, als Amanda won dan zouden we dat voor de rest van ons leven aanhoren, maar Riley bedacht het plan dus. Ze las door het reglementen-boek en zo kwamen we dus op het plan.' 'En ze is nog gediskwalificeerd ook, en dat gaat zij haar leven lang aanhoren,' vult Haley haar lachend bij. 'Zou Olivia Bing, nu naar mijn kantoor willen komen. Ik herhaal, zou Olivia Bing nu naar mijn kantoor willen komen,' Klinkt de stem van de directrice door de microfoon op het plafond.

Olivia staat met een zucht op. 'Wat heb je nou weer uitgespookt?!' zegt Riley hoofdschuddend. 'Dit keer niks, waarschijnlijk moet ik een nieuw meisje weer rondleiden?' 'Waarom moet jij dat doen?' vraag ik verbaasd. 'Omdat ik de voorzitter van de leerlingenraad ben,weet je nog? Ik ben later weer terug, hoop wel dat ze aardig is natuurlijk.'

O L I V I A

Ik loop de kamer binnen van de directrice. 'Hallo Olivia, kom zitten,' zegt hij. Ik plof naast het meisje neer. Ze heeft halflang bruin haar met een erin en donkere ogen, alhoewel die verscholen zitten achter een grote bril. Ze is best een mooi meisje. 'Zo Olivia, dit is Gabriëlla Montez. Ze is nieuw hier en ik hoop dat jij haar deze week wilt opvangen.' Ik knik en glimlach naar het meisje. 'Haar kamernummer is 2F en-' Ik schiet overeind en onderbreek hem: 2F?!' De directrice zucht diep en praat weer verder. 'Ja, Olivia, 2F. Dat zijn twee kamers naast die van jou. 'Meneer, u moet haar verplaatsten. U kunt haar leven hier niet verpesten door een kamer te delen met Amanda!' Gabriëlla lijkt me niet echt een brutale type, eerder nerdy en rustig en dat is sowieso niet Amanda's type. 'Wat heb jij veel fantasie, Olivia.' De directeur begint te lachen. Ik ben bloed serieus. Niemand kan het uithouden met Amanda. 'Leid Gabriëlla even de school rond en laat haar haar kamer zien,' beveelt de directeur me. Gabriëlla staat op uit haar stoel en ik loop achter haar aan naar buiten.

***

'Zo, hoe vindt je het hier, Gabriëlla?' vraag ik na een tijdje stilte. 'Noem me maar Gabby en ik weet het nog niet. Ik moest al mijn vrienden en vriendje achterlaten,' vertelt Gabby. 'Misschien wil je geen antwoord geven maar waarom moest je eigenlijk naar dit internaat? Want de meeste kinderen zitten hier met een reden.' Gabby kijkt me aan met glazige ogen. Ik zie dat ze moet vechten tegen haar tranen. Ik leg mijn had op haar schouder. 'Je hoeft het niet te vertellen hoor. Ik breng je nu naar je kamer toe en laat je kennis maken met je kamergenoten.'

***

Gabby opent onhandig de deur met haar sleutel. Als de deur eindelijk open is, loop ik de kamer binnen. Ik zie alleen Lauren op haar bed een tijdschrift lezen en Sophie zit achter haar bureau. Lauren kijkt op van haar tijdschrift en kijkt van Gabby naar mij. 'Wat moeten jullie?' vraagt ze. 'Dit is Gabby, jullie nieuwe kamergenootje.' Gabby glimlacht onzeker naar Lauren die weer strak terugkijkt. Ik rol met mijn ogen. Dit is typisch Amanda's gedrag. Ze doet haar altijd na, eigenlijk een Amanda 2.0 dus. 'Hoezo, nieuwe kamergenootje?' 'Lauren ben je zo dom? Gabby is je nieuwe kamergenoot klaar! Als je er problemen mee hebt ga dan maar naar de directrice,' zeg ik geïrriteerd. Lauren staat op en loopt de kamer uit. Ik wend me tot Sophie. 'Ik hoop dat jij niet zo overdreven reageert.' Sophie staat op en loopt naar Gabby toe. Ze schudt haar hand en glimlacht gemeend. 'Hoi, welkom op Lindenhoff . Trek je maar niks aan van Amanda en Lauren. Je moet ze gewoon negeren.' 'Wie moet ze negeren?' vraagt Amanda die de kamer binnen komt lopen met Lauren achter zich aan. 'Niemand,' zegt Sophie snel met een klein stemmetje. 'Wat moet jij hier,!verrader? Amanda kijkt me afwachtend aan. ' En wie is dat vriendinnetje van je? Hebben Jasmine en de rest nu al genoeg van je?' Amanda weet me altijd wel te stangen. 'Ik ben geen verrader en dit is Gabby, jullie nieuwe kamergenootje.' Amanda trekt haar wenkbrouw op en scant dan Gabby's kleren. 'Je kledingstyle is niet verkeerd.' Gabby heeft een zwarte crop top, een spijkershort, lage witte allstars en een blouse om haar middel aan. Typisch Amanda ook, om mensen te beoordelen op hun uiterlijk. Eerlijk gezegd ziet ze er "Panther-top" uit zoals Amanda altijd zegt. 'Met je kleding-style is niks mis, dus welkom in onze kamer. Lauren legt je wel alles uit en dan ga ik even babbelen met Olivia.' Amanda trekt mee de gang op.

'Luister eens verrader, ik zie je schijnheilige gedoe wel, maar ik zou er nu mee stoppen als ik jou was.' 'Anders wat?!' zeg ik schamper. 'Wat zouden jou kamergenoten vinden als ze achter jouw kleine geheimpje komen?' Ik heb opeens het gevoel dat mijn gezicht lijkbleek wordt. 'Wat zouden Jasmine en Riley ervan vinden? Haley zou alleen verschrikt zijn dat ze er nooit achter gekomen is,' gaat Amanda verder. 'Ik ben niet bang voor je,' zeg ik zacht. 'Wat doe je opeens verlegen. Zo was je vroeger niet.' 'Amanda, je zou het geheim houden en er met niemand over praten.' 'Todat je met net voor schut zetten op het podium, daar ga jij zo voor boeten, Livie.' Ik voel mezelf verstijven als ik mijn oude bijnaam van Kyla hoor. Zo noemde ze me altijd.

*Flashback*

'Vergadering!' roep ik met mijn hoge stem. Amanda en Kyla komen naast me op mijn bed zitten. 'Voor wat?' vraagt Kyla verbaasd. 'Er is een nieuwe en ze moet "het ritueel" doen.' Kyla kreunt. 'Kunnen we niet gewoon aardig doen? Dat bitchy zijn tegen nieuwe meiden is echt niet leuk, waarom kunnen we niet gewoon aardig zijn?' vraagt Kyla. 'Kyla, zijn echte Panthers ook aardig? Nee en dat zijn wij ook niet. Mensen kijken tegen ons op en dan kunnen we niet aardig zijn en ik beslis wel hoe we doen tegen mensen, ik ben de hoofd-Panther, begrepen?' 'Je kunt niet beslissen hoe wij tegen mensen doen hoor!' protesteert Amanda. 'Dat heb ik net gedaan.' 'Nee, het is klaar. Ik wil niet meer achter je aanlopen, Olivia. We zijn Panthers en geen hondjes. Ik heb er geen zin meer in. Kyla, jij kiest, of Olivia eruit of ik?' Ik kijk Amanda met een open mond aan. Hoe durft ze. Ik heb de Panthers opgericht, ik heb ze gemaakt tot wie ze nu zijn. En nou wil ze mij eruit? Kyla kijkt van mij naar Amanda en zegt dan: 'Sorry, Olivia.' Ik kijk ze met toegeknepen ogen aan. 'Hier gaan jullie voor boeten. Wacht.Maar.Af,' sis ik. Ik sla de deur met klap dicht.

*end of flashback*

Ik schudt de flashback van me af. Ik wil er nooit meer aan die tijd denken. Niemand weet er bijna iets meer van, Olivia en Haley zaten toen hier nog niet op school, daarna had ik dus een kamer-wissel aangevraagd en dat was dus gelukt. Ik had alles diep weggestopt. Ja, ik was echt een bitch, dat klopt maar ik ben veranderd. Ik wil nooit maar dan ook nooit meer aan die verschrikkelijke oude Olivia herinnerd worden. Nooit meer...