მიყვარდი

თავი 30

ლილე:
გავიდა დღეები და საშინელი სიცხები დაიწყო, საშინლად ცხელა თან ზაფხული ბრუნდება, ცოტა მიხარია. ამ პაპანაქებაში მუშაობა ძალიან გვიჭირს მე და დათოს, ძალიან ადვილად ვიღლებით ამ ბოლო დროს, დათოსთან ქალიშვილობა რომ დავკარგე არაფერი მომხდარა, დიდიხანი გავიდა მის მერე თავს ძალიან მშვიდად ვგრძნობ, ჩემი მეგობრები დასასვენებლად იყვნენ წასულები და მალე ჩამოვიდნენ, როგორც გავიგე ლიზა საირმეში მოიწამლა მერე გიორგიმ თავის სახლში წაიყვანა და დედამისს ლიზა გაცნო, ნანა დემეტრეს დედა გაიცნო და ერთმანეთს გადასარევად უგებენ, ძალიან ცხელა ხანდახან მინდება ზღვაზე წასვლა და ბანაობა. დათოს სულ ჩემს გვერდით არის, ძალიან დიდ ყურადღებას მაქცევს. ახლა სამსახურში ვზივარ და საბუთებს ვათვალიერებ, ხანდახან გვერდით ვიხედები ჩემს გვერდით დათოს კაბინეტია და მისი ფანჯარა ძალიან კარგად ჩანს, ისიც მოიხედავს ხოლმე ჩემსკენ და მიღიმის, ასე დრო გამყავს მუშაობით და დათოს ყურებით. ცოტახანი მასთან გოგო ჩნდება, დათო ხელის ანიშნებს რომ დაჯდეს ისიც ჯდება, მე საბუთებს თავს ვანებებ და მათ ვუყურებ, დათო გოგონას ელაპარაკება და რაღაც უხსნის გოგონა თავს უქნევს და რაღაც ფურცელს აწვდის, დათო იხედება და ხელს აწერს და აწვდის გოგონა გახარებული მადლობას ეუბნება და იქიდან გამოდის, ვდგები და დათოსთან მივდივარ.
- ის გოგო ვინ იყო, ან რა უნდოდა?.
- ჩვენი ახალი თანამშრომელი, აქ მუშაობას აპირებს და მივიღე.
- აა გასაგებია.
- რაო?, ჩემი პრინცესა ეჭვიანობს - მითხრა და ჩაიცინა, მე ხელი ვკარი და შევუბღვირე.
- შენ ძალიან კარგად ეჭვიანობ ჩემზე.
- შენც იეჭვიანე მერე ვინ გიშლის, ისედაც შენი ბიჭი ვარ და სხვა გოგო რო მიახლოვდება უნდა იეჭვიანო აბა რა.
- მართალიხარ, შენც ეჭვიანობ ხოლმე.
- მერერა, ჩემი გოგოხარ და ვიღაც რომ გეხება, ნერვები მეშლება.
- ჰო წავედი ჩემ საქმეს მივხედო.
- კარგი.
ჩემ კაბინეტში მოვკალათდი და დათოს თვალი შევავლე, საბუთებს მისჩერებოდა, მეც ჩემ საბუთებს მივხედე და შევასწორე. ცოტახანში ის ახალი გოგონა შევიდა დათოსთან, ის გამომწვევად იქცეოდა რაც ნერვები მომეშალა, გოგონა დათოს ელაპარაკებოდა, დათო კი თავს უქნევდა, უეცრად ის გოგონა დათოს მაგიდაზე მოსკუპდა უკაცრავად?, ეგრევე ავდექი და მასთან მივედი.
- უკაცრავად?, ჩემ შეყვარებულთან რა გნებავთ?.
- ამ მე მაპატიეთ - ადგა და წასვლა დაპირა, როცა მაჯაზე ხელი ძლიერად მოვუჭირე მას ეტკინა.
- წესიერად მოიქეცი გოგონავ, აქ ტრაკის თამაშის ადგილი არარის, ახლავე გამოგრიცხავ აქედან.
- ჯერერთი გოგონა არა თეკლა, და მეორე შენ ვერ გამრიცხავ რადგან უფლება არგაქვს უბრალოდ მენეჯერიხარ.
- უფროსის შეყვარებული საყვარელო, და არა მენეჯერი.
- უფროსის შეყვარებული კი არა, მისთვის ერთ ღამიანი ნაშა ხარ.
- გაიმეორე რათქვი?. - ხელი ძლიერად მოვუჭირე და უფრო ძალიან ეტკინა, ბოლოს დათოს შევხედე დამცინოდა.
- ნაშა შენ ხარ, სხვისი შეყვარებულს ეფლირტავები, ახლავე დაინახავ თუ არ გაგრიცხავ აქედან. - დათომ ის გოგონა აქედან გაუშვა, და დავისვენე აღარ მოვიდოდა და აღარ წაეფლირტავებდა ჩემ ბიჭს ყელშია უკვე ასეთი გოგოები, გაბრაზებული ვასწორებდი საბუთებს, ავდექი და ცივი წყალი დავლიე მერე ისევ დავიწყე შემოწმება, დათო მიყურებდა და ჩუმად იცინოდა, მას შევხედე და ცალი წარბი ავწიე მოხვდება შენ ვანიშნე თვალით. სავარაუდოდ სამსახური მალე დაგვიმთავრდა საბუთები საბედნიეროდ ცოტა აღმოჩნდა, ჩვენც მალე დავამთავრეთ და წამოვედით იქიდან. მე და დათო ახლა სახლში ვართ ის მე ძლიერად მეხუტება და მკოცნის, სულ შემიჭამა ლოყები პუტკუნა გოგო მაინც არვარ.
- ძალიან ძალიან მიყვარხარ - მეუბნება დათო და მკოცნის.
- მეც მიყვარხარ ძალიან - ვეუბნები და ყელზე ვკოცნი, რაზეს იგრუზება მე კი მეცინება.
- დათო, სადმე გასართობად რომ წავიდეთ არა?, მეგობრებთან ერთად.
- რავი ვფიქრობ, გართობა კარგია განტვირთვისთვის.
- კი და კლუბში რომ წავიდეთ?.
- კლუბში ბიჭები აგეკიდებიან, გამომწვევად არჩაიცვა.
- კარგი, გპირდები არჩავიცმევ.
- კარგი წავიდეთ მაშინ, შენ მოემზადე დიდხანს უნდები მომზადებას, მე მანამდე მეგობრებს დავურეკავ.
- კარგი - ჩემ ოთახში ავედი და მოწესრიგება დავიწყე, ჩავიცვი შავი კაბა რომელიც ნორმალური იყო მუხლებამდე მწვდებოდა, დათომ თქვა გამომწვევად არჩაიცვიო და ამიტომ არჩავიცვი მასე, თმებს ვივარცხნიდი როცა გული საშინლად ამერია და ეგრევე საბაზანოში გავიქეცი, ბევრი ვაღებინე ძლივს რომ გავჩერდი იქიდან გამოვედი. ალბათ ისევ რაღაცამ მომწამლა ან მალე გავცივდები, რისი ბრალია ნეტა თავს შეუძლოდ ვგრძნობ გული მერევა, ალკოჰოლს არდავლევ უბრალოდ გავერთობი, იქნებ სერიოზული რამე იყოს და ჩემი ორგანიზმი დაზიანოს. თმები გავშალე და დაბლა ჩავედი დათო უკვე მოწესრიგებული დამხვდა.
- რა სახე გაქვს პატარავ, ცუდად ხარ?.
- არა ჩვეულებრივად ვარ, შეატყობინე მათ?.
- კი კლუბში შეგხვდებიან.
- კარგია.
- ლილე, მგონია რომ ცუდად ხარ, შენი სახეზე ფერი არმომწონს.
- ამ მე უბრალოდ პერიოდი დამეწყო, და წამალი დავლიე გამივლის.
- აა კარგი.
- დათო დღეს ალკოჰოლს არდავლევ, უბრალოდ გავერთობი.
- უკეთესია მიყვარს როცა არსვამ, მე საერთოდ არმიყვარს ალკოჰოლური სასმელები, გამეხარდება შენც თუ ჩემსავით ფხიზელი იქნები.
- ჰო არდავლევ სიხარულო.
- მშვენივრად გამოიყურები, ჩემი დამჯერი გოგონა ხარ ყველაფერს მიჯერებ, ძალიან გამეხარდა გამომწვევად რომ არჩაიცვი.
- იმიტომრომ ძალიან მიყვარხარ.
მე და დათო მანქანაში ჩავჯექით და კლუბში წავედით, კლუბში იქაურობა სიგარეტის და ალკოჰოლის სუნად ყარდა მუსიკების ხმა ყურებს მატკივებდა, გული ისევ მერეოდა თავს ცუდად ვგრძნობდი, მაგიდასთან მჯდომი ჩვენი მეგობრები დავინახეთ და მასთან მივედით, ისინი უკვე დალევა დაიწყეს და სვამდნენ, ჩვენც მას მივუჯექით და ვესაუბრეთ, მე და დათო უბრალოდ ვსაუბრობდით ალკოჰოლს არვეკარებოდით, დათომ საცეკვაოდ გამიყვანა და ვიცეკვეთ, ძალიან კარგად ვერთობოდით, ძალიან კარგად ვცეკვავდით მე და დათო, ბავშვების ჩვენთან ერთად ცეკვავდნენ, უეცრად გვერდით ვიღაც ტიპი ამომიდგა და ჩემთან ერთად ცეკვა დაიწყო, მე უკან დავიხიე ის ტიპი კი ისევ მომიახლოვდა, დათო ამომიდგა გვერდით და იმ მთვრალი ტიპისგან გადამარჩინა. ძალიან გაბრაზებული და მკაცრი თვალებით უყურებდა ტიპს, მთვრალი ტიპი უკან დაიხია აშკარად ძალიან შეშინდა დათოსი.
- მადლობა რომ გადამარჩინე.
- სულ გვერდით მეყოლები, არსად გაგიშვებ აქ ბევრი მთვრალი ტიპია.
- კარგი სიხარულო - ცეკვისგან რომ დავიღალეთ მე და დათო სკამზე ჩამოვჯექით და ვსაუბრობდით, ჩვენ მეგობრებს ვუყურებდით და ვიცინოდით ისინი ძალიან მთვრალები იყვნენ და გიჟურად ერთობოდნენ.
- ეე ადექი ლამაზმანო ვიცეკვოთ - მითხრა გიორგიმ, რომელიც ძალიან მთვრალი იყო.
- იმდენი ვიცეკვე დავიღალე, მადლობა არმინდა მიდი შენ იცეკვე.
გიორგი წავიდა საცეკვაოდ და ლიზას ეცეკვა, მე გაზიანი სასმელი შევუკვეთე და დავლიე, დათოს ეგრე მოიქცა ჩვენ უბრალოდ წვენს ვსვამდით. ცოტახანში ლიზა და ნანა მოვიდნენ ძალიან მთვრალები იყვნენ მთხოვეს საპირფარეშოში გავყოლოდი, მეც დათოს ვუთხარი გოგოებს საპირფარეშოში გავყვებოდი და კარგი წადიო, გოგოები და მე საპირფარეშოში შევედით, უეცრად გული ამერია და ღებინება დავიწყე, გოგოებმა თმაზე მომიჭირეს და მეც კარგად ვაღებინე.
- ლილე კარგად ხარ?. - მეკითხება ნანა.
- კი.
- სასმელის ბრალია - მითხრა ლიზამ.
- ერთი წვეთის არდამილევია.
- აა მაშინ რისი ბრალია - თქვა ნანამ.
- არვიცი მიდი გამოფხიზლდით - გოგოებმა ონკანიდან წყალი მოუშვეს და სახე ჩამოიბანეს, ცოტახანში ორივე გამოფხიზლდნენ და დამპირდნენ რომ აღარ დალევდნენ ისედაც ცუდად გრძნობდნენ თავს, გოგოები და მე საპირფარეშოდან გამოვედით და რას ხედავს ჩემი თვალები?, ნეტა ეს არ მენახა, დათოს კალთაში ვიღაც ძუკნა უზის, ჩქარა გავედი კლუბიდან და ტაქსი გავაჩერე გოგოებს ვუთხარი რომ ბინაში ვიქნებოდი დათოს არაფერი ეთქვათ, გოგოები აღარ გამომეკიდნენ მეც ჩავჯექი და ტაქსი მე და დათოს სახლში გავაჩერე, ანერვიულებული და გაბრაზებული ვიყავი, ბარგი ჩავალაგე და იქიდან წამოვედი, ტაქსმა ბინამდე მიმიყვანა და ფული გადავუხადე, ჩემ ბინაში ავედი და ჩემი ოთახის კარები შევაღე, საწოლში ჩამოვჯექი და ხმამაღალი ტირილი დავიწყე, უკვე მერამდენეჯერ? უნდა გამიტეხოს გული?, უკვე მერამდენეჯერ უნდა ვიყო ასეთი საშინლად განადგურებული, ბოლო ხმაზე დავიღრიალე, იმდენი ვიტირე და ყელში გაჩხერილი ბურთი მოვიშორე, ცრემლებისგან დავიცალე და თავი ცოტა მშვიდად ვიგრძენი, როცა ცუდად ხარ და რაღაც გაწუხებს, ბოლომდე უნდა იტირო და გულიდან უნდა ამოანთხრიო ის გრძნობა რაც საშინლად გჭამს. ცრემლები მოვიწმინდე და გული ისევ ამერია, საბაზანოში შევედი და ვაღებინე. ხვალ დედაჩემთან წავალ, იქ თავს მშვიდად ვგრძნობ თან სიბრაზეს გამივლის, დამშვიდებული დავბრუნდები ისევ. შეიძლება დათოს მალე ვაპატიო, ძალიან მალე მივლის სიბრაზე როცა მას ვხედავ და ბოდიშს მიხდის, რაოდენ არუნდა ვიყო მასზე გაბრაზებული ყოველთვის ვპატიობ, ახლა უბრალოდ ძალიან გაბრაზებული ვარ მასზე, ის მიღალატა, ანუ მიღალატა? თუ ღალატია არასდროს ვაპატიებ, თავს განადგურებულად ვგრძნობდი თითქოს გული შიგნიდან ამომგლიჯეს და ნაფლეთებად მაქციეს, თვალები ცრემლებისგან აწითლებული მქონდა.