Playful Love (On-Going) Altruista Pessoa Series #2

Prologue

Song: Love Song by Adele

Favourite lines:

However far away
I will always love you
However long I stay
I will always love you

Author's Note: This story is inspired by my good friend. 

Hope you will still find the courage to fight to live. I never pity you, rather, I admire you, your spirit and courage. Keep the faith! 

Note:  Sensitive issues and matured contents ahead. 

DAISY'S POV

"Huwag.. Huwag kang lalapit.. Parang awa mo na.. Diyan ka lang..." Pagmamakaawa ko sa taong naaaninag ko. Tinakpan ko ng mga kamay ko ang katawan ko. Pinagsuot nila ako ng pampalabo ng mga mata ko na parang contact lenses, dahil ganito sila karahas sa akin. Naaninag ko ang paligid ko pero hindi ko lubusang nakikita.

Nasabi sa akin na kapwa kami walang makikita. At kapwa kami walang malalamang pagkakakilanlan sa isa't isa.

"Lapitan mo siya! Bilisan mo!" Utos sa lalaking nasa harap ko.

"Parehas mo, hindi ka rin malinaw sa akin," nangatog ako sa baritonong boses niya habang hinahawakan ang braso ko. Agad ko naman iyong iniwas sa kaniya. "We are both slaves here. Kung hindi natin ito gagawin, dalawa tayong mapapahamak." Bulong niya sa akin. At doon na bumuhos ang mga luha ko.

'Anong nangyayari sa akin? Paanong nangyaring nandito ako sa ganitong sitwasyon?'

"Undress her," isa pang utos. At doon na nanghina ang bawat himaymay ng katawan ko. Hindi maari, hindi ko kilala ang taong ito! Hindi nila pwedeng gawin sa akin ito!

"Ang tagal naman!" Angal ng isang nanonood. Oo, alam kong napapaligiran kami ng mga manonood. At hindi ko alam ang gagawin. Nilagay ako ng isang kamag anak ko sa ganitong sitwasyon.

"Ayaw mo ba? Pwede nating sabihin sa kanila.." Sabi niya sa akin. Pumikit ako at may naalala.

"Sai, kung hindi mo ito gagawin, papatayin nila tayo. Kasama ng buo kong pamilya! Pumayag ka na! Saka, hindi naman na mahalaga ang virginity ngayon! Buti nga iyon at babayaran pa nila tayo. Naka oo na ako Sai! Umayos ka! Huwag mo akong ipapahiya!" Naririnig kong paliwanag ng tita kong kampon ni Satanas.

"Patayin niyo na lang ako!" Sigaw ko habang umiiyak.

At sinabunutan niya ako. "Hindi ka pwedeng mamatay! Ikaw ang bubuhay sa aming lahat, kaya hindi ka pwedeng mamatay, naiintindihan mo?! At hindi ka makakatakas sa amin, dahil kahit saang impyerno ka pa, hahabulin ka namin!"

Naramdaman ko ang pag agos ng mga luha ko, "tapusin na natin ito. Gawin mo na!" Nanginginig na utos ko. Nararamdaman kong nanginginig ang mga kamay niya humawi ng strap ko at nag unhook ng bra ko.

Naramdaman kong nakatambad na ang dibdib ko. Napapikit ako ng tuluyan ng nawala ang takip sa katawan ko at maramdaman ang lamig ng kwarto kung saan kami naroon.

"I'm sorry..." anas niya. Nilapit niya sa akin ang bibig niya. "I feel that you are not into this. Same as you, this will also my first experience."

"Why are you saying this?"

"I did not want this. But, if we complain, they will push us to our limits. Let just enjoy this moment and pretend that they are not around. That we are truly in love with each other. In that way, we can assume that we are the winners in their game."

Napayuko ako at muling umiyak.

"Boy, hubad na!"

Naaninag kong ganun na nga ang ginagawa niya. Parehas na kaming hubad ngayon. Inihiga na niya ako at naramdaman ko na ang malumanay niyang paghawak sa akin.